Emir Ebu Osman ve diğer beş cengaver şehadet operasyonu öncesi istihbarat ve istatistik çalışma yapma amaçlı olarak bir haftadır host bölgesinin kuzey batısına düşen bir haçlı karakolunu gözlüyordu. Bu karakol Paktia vilayetinin yollarını tutuyor ve çok sıkıntı çıkartıyordu. Afgan dağlarında 6 türk Mücahid ALLAH için gözetleme yapıyordu , fakat bir haftadır karakola ne giriş ne de çıkış yapılmıştı. sadece bir kez helikopter levazım bırakıp gitmişti. Mücahidler bu irade savaşında en çetin günlerini yaşıyorlardı. İmtihan olunuyorlardı zaten az olan azıkları son sınıra gelmişti en fazla iki gün daha durabilirlerdi ki bu müddet zarfında yolda geçecek iki gündeki azıklarını tüketeceklerdi iki günlük yol için de duayı saklamışlardı ama ALLAH'a güvenleri tamdı vALLAHi eğer arkalarında ALLAH değil de başkası olsa bu iki gün için kimseye güvenmezledi bu tevekkül müthiş bir şeydi. ALLAH'ın onları bırakmayacaklarına kesinkes inanıyorlardı,öyle bir iman ki; ALLAH'ın elinde olana daha çok güvendiriyordu. bu çetin günlerde abdestlerini teyemmümle alıyorlar , neredeyse hiç bir şey yemiyorlardı. Bol zikir ve nafile ibadetle meşgul oluyorlardı. Zaten Cihad ve zikir de ayrılmaz bir şeydi. Uçaklar bombardıman ederken yaptıkları zikrin tadını dünyalık hiç bir şeye değişmeyeceklerine yemin eden ahiler dahi vardı.
Ahiler 7. günün sabah namazını erkenden kıldılar öyle ki hava daha karanlık denilebilirdi. Namazdan sonra ahilerin bir kısmı Kur'an okurken bir kısmı da dürbünlerle haçlı üssüne bakıyordu dürbünle üsse bakan şeyhin canı hafiften sıkılmaya başlamıştı artık.''la havle'' çekerken derin bir nefes aldı günlerdir üste bir hareketlilik olmamış,henüz hiç bir bilgi elde edememişlerdi . Artık sabırsızlık içten içe ahilerin içinde baş göstermişti bugün tam bu sırada vadiden insan sesleri gelmeye başladı.sesler,başına aksilik gelmiş insan sesleri gibiydi Ebu osman kimin geldiğini öğrenmek amaçlı hemen iki mücahidi gönderdi giden iki kişi birazdan beş kişi olarak gelmişti. sesler üç kişilik bir mücahid gurubuna aitti. bunlar peştundu,yerliydi. Ebu osman gelen mücahidlerle musafahalaştı ne maksatla geldikleri her hallerinden belli olan bu mübarek insanlara sordu yine de ne yapmak istediklerini onlar da anlattı ellerine keleşleri almışlar , bellerine kılıçları kuşanmışlar geceden yola çıkmışlardı maksatları üssü havanlamaktı havanları eşek sırtında taşımışlardı , lakin bir yerden sonra eşek , Afganın kılıç gibi sarp dağlarına dayanamayıp çöküp kalmıştı Bundan sonra biraz telaşlanmışlardı zira havanları taşımak kolay olmayacaktı bünyeleri buna pek müsait değildi başına aksilik gelmiş insan sesleri işte bu yerli mücahid'lere aitti.
Ebu osman mücahidlerin cephanesine baktığında onları üzecek olan bir gerçeği açığa vurdu hepi topu dört tane olan bu havanların menzili 2,5 kilometreydi,haçlı üssü ise 5 kilometre uzaklıktaydı hem zaten hedef menzil içerisinde bile olsa bu havanlar taa rus harbinden kalmaydı en ufak ihtimalle yirmi senelikti bayağı dezenformasyon görmüşlerdi hatta biri daha önce namluya sürülmüş,patlamamıştı muhtemelen diğerleri de patlamayacaktı bu gerçek mücahidleri çok üzdü,oturup ağlamaya başladılar ne ümitlerle çıkmışlardı dağa..o havanları temin etmek için ne kadar da uğraşmışlardı içlerinden birinin babasını köy ortasında kurşuna dizmişti bu üssün askerleri bu da daha bir ayrı üzüyordu onları iradesi bayağı zayıflayan emir ebu osmanın bu manzara karşısında imanı arttı içinden hamd etti ardından onlara tatlı ve güzel söz söyledi ve istişhad müjdesi verdi bu mücahidlere bu haber bayağı sevindirmişti onları. köye geri dönmeye razı olarak yola çıkmak üzre geri hazırlandılar vedalaşırlarken ebu osman baştan sormayı unuttuğu bir soru sordu onlara
__yaşınız kaç?
_11..
_13...
_14.....
Ahiler 7. günün sabah namazını erkenden kıldılar öyle ki hava daha karanlık denilebilirdi. Namazdan sonra ahilerin bir kısmı Kur'an okurken bir kısmı da dürbünlerle haçlı üssüne bakıyordu dürbünle üsse bakan şeyhin canı hafiften sıkılmaya başlamıştı artık.''la havle'' çekerken derin bir nefes aldı günlerdir üste bir hareketlilik olmamış,henüz hiç bir bilgi elde edememişlerdi . Artık sabırsızlık içten içe ahilerin içinde baş göstermişti bugün tam bu sırada vadiden insan sesleri gelmeye başladı.sesler,başına aksilik gelmiş insan sesleri gibiydi Ebu osman kimin geldiğini öğrenmek amaçlı hemen iki mücahidi gönderdi giden iki kişi birazdan beş kişi olarak gelmişti. sesler üç kişilik bir mücahid gurubuna aitti. bunlar peştundu,yerliydi. Ebu osman gelen mücahidlerle musafahalaştı ne maksatla geldikleri her hallerinden belli olan bu mübarek insanlara sordu yine de ne yapmak istediklerini onlar da anlattı ellerine keleşleri almışlar , bellerine kılıçları kuşanmışlar geceden yola çıkmışlardı maksatları üssü havanlamaktı havanları eşek sırtında taşımışlardı , lakin bir yerden sonra eşek , Afganın kılıç gibi sarp dağlarına dayanamayıp çöküp kalmıştı Bundan sonra biraz telaşlanmışlardı zira havanları taşımak kolay olmayacaktı bünyeleri buna pek müsait değildi başına aksilik gelmiş insan sesleri işte bu yerli mücahid'lere aitti.
Ebu osman mücahidlerin cephanesine baktığında onları üzecek olan bir gerçeği açığa vurdu hepi topu dört tane olan bu havanların menzili 2,5 kilometreydi,haçlı üssü ise 5 kilometre uzaklıktaydı hem zaten hedef menzil içerisinde bile olsa bu havanlar taa rus harbinden kalmaydı en ufak ihtimalle yirmi senelikti bayağı dezenformasyon görmüşlerdi hatta biri daha önce namluya sürülmüş,patlamamıştı muhtemelen diğerleri de patlamayacaktı bu gerçek mücahidleri çok üzdü,oturup ağlamaya başladılar ne ümitlerle çıkmışlardı dağa..o havanları temin etmek için ne kadar da uğraşmışlardı içlerinden birinin babasını köy ortasında kurşuna dizmişti bu üssün askerleri bu da daha bir ayrı üzüyordu onları iradesi bayağı zayıflayan emir ebu osmanın bu manzara karşısında imanı arttı içinden hamd etti ardından onlara tatlı ve güzel söz söyledi ve istişhad müjdesi verdi bu mücahidlere bu haber bayağı sevindirmişti onları. köye geri dönmeye razı olarak yola çıkmak üzre geri hazırlandılar vedalaşırlarken ebu osman baştan sormayı unuttuğu bir soru sordu onlara
__yaşınız kaç?
_11..
_13...
_14.....
