Çevrimdışı
Az önce al jazeera'nın haberini görünce geldi aklıma, biz ümmet olmayı müslüman olmayı becerememişiz. Haberde ICC yani uluslararası adalet divanının israilin gazzedeki muhtemel savaş suçlarını araştırma kararının filistinli liderler tarafında olumlu ama geç kalınmış bir hamle olarak nitelendirildiği yazıyordu. ICC soykırımları savaş suçlarını yargılayan uluslararası bir mahkeme. Yani din dil ırk renk gözetmeden adalet dağıtan bir mahkeme. ICCyi neden müslümanlar kurmadı? aslında tam da Allah'ın Kuran'da bize emrettiği doğruyu emretme kötüyü yasaklama görevlerini üstlenmiş değil mi? veya biz neden BMyi kurmadık? dünyanın 4 bir yanında projeler yürüten ve iyiliğe sağlığa vesile olan bir kurum. Müslümanlar bu işin neresinde?
Dinimiz elhamdulillah işi ehline bırakmayı, işin ehli olmayı, elimizdeki imkanları iyiye yöneltmeyi emrediyor ve madde madde incelendiğinde fıtratla insanın adalet algısıyla çelişen hiç bir kuralı yok.
Peki neden biz hep ezik durumdayız? tarih kitaplarından okuyoruz adalet için mazlumu koruması için zamanında osmanlıya sığınılırmış, peki biz ne zaman kaybettik Allah'ın bize bahşettiği kuvveti. Yoksa biz Allah'ın Maide 54 ayetine mi muhattap olduk?
Maide 54ün Ahmet Tekin Mealinden;
Ey iman nimetine kavuşanlar, sizden kimler dininden döner, şerîatından vazgeçer, medeniyetini terkeder, yaratılışına uygun değerlerin yaşandığı hayatî yoldan saparsa Allah onların yerine, sevdiği ve kendisini seven, mü'minlere karşı alçak gönüllü, kulluk sözleşmesindeki ortak taahhütlerini, Allah'a iman, kulluk ve sorumluluk bilincini şuur altına iterek örtbas edip inkârda ısrar eden kâfirlere karşı onurlu ve İslâm'ın izzetine sahip, başları dik, kudretli, hükümran bir kavim getirecektir. Onlar, Allah yolunda, İslâm uğrunda, hayatlarını ortaya koyarak, konuşarak, yazarak, hesapsız servet harcayarak cihad ederler. Hiçbir kimsenin kınamasından, dedikodusundan da korkmazlar. Bu azim ve irade, bu kararlılık Allah'ın bir lütfudur. Böyle bir sorumluluğu sünnetine, düzeninin yasalarına uygun olarak, iradesinin tecellisine tâbi, akıllı ve sorumluluğunun idrakinde olan kimselere verir. Allah'ın rahmeti geniştir. İlmi herşeyi kucaklar."
Dinimiz elhamdulillah işi ehline bırakmayı, işin ehli olmayı, elimizdeki imkanları iyiye yöneltmeyi emrediyor ve madde madde incelendiğinde fıtratla insanın adalet algısıyla çelişen hiç bir kuralı yok.
Peki neden biz hep ezik durumdayız? tarih kitaplarından okuyoruz adalet için mazlumu koruması için zamanında osmanlıya sığınılırmış, peki biz ne zaman kaybettik Allah'ın bize bahşettiği kuvveti. Yoksa biz Allah'ın Maide 54 ayetine mi muhattap olduk?
Maide 54ün Ahmet Tekin Mealinden;
Ey iman nimetine kavuşanlar, sizden kimler dininden döner, şerîatından vazgeçer, medeniyetini terkeder, yaratılışına uygun değerlerin yaşandığı hayatî yoldan saparsa Allah onların yerine, sevdiği ve kendisini seven, mü'minlere karşı alçak gönüllü, kulluk sözleşmesindeki ortak taahhütlerini, Allah'a iman, kulluk ve sorumluluk bilincini şuur altına iterek örtbas edip inkârda ısrar eden kâfirlere karşı onurlu ve İslâm'ın izzetine sahip, başları dik, kudretli, hükümran bir kavim getirecektir. Onlar, Allah yolunda, İslâm uğrunda, hayatlarını ortaya koyarak, konuşarak, yazarak, hesapsız servet harcayarak cihad ederler. Hiçbir kimsenin kınamasından, dedikodusundan da korkmazlar. Bu azim ve irade, bu kararlılık Allah'ın bir lütfudur. Böyle bir sorumluluğu sünnetine, düzeninin yasalarına uygun olarak, iradesinin tecellisine tâbi, akıllı ve sorumluluğunun idrakinde olan kimselere verir. Allah'ın rahmeti geniştir. İlmi herşeyi kucaklar."
