Ö
Çevrimdışı
Destansı Bir Başkaldırı Hz. Asiye
Bir Asiye olabilmek..
Küfrün, şirkin, zulmün beyninde çığlık çığlık olmak ... Bir Asiye haykırışıyla inim inim inletmek tüm firavuni sarayları ... İşkence tezgahlarından gelen çığlıklara bir yanıt belki de cılız bir ses, ama en azından sessiz olmamak, kör-sağır olmamak; bir Asiye cesaretinde, korkusuzca firavunların gözlerinin içine baka baka hakkı haykırmak. Musa'nın yandaşı olduğunu söyleyebilmek, firavun sarayının tüm ihtişamını elinin tersiyle itebilmek bir kenara. Ölümün üzerine bile bile yürümek, özgürlüğün asaletiyle başı dik, onurlu, şerefli bir yaşamı tercih etmek... Hak yolda kalabilmek için ezilmişlerin hakkını savunmak.
Asiye; özgürlüğe tutkunluğun sembolüdür. Asiye; cesaretin, korkusuzluğun örneğidir. Asiye; tarihsel rolü en iyi şekilde oynayan, başkaldırının, zalimlerin zulmünü yüzlerine haykırabilmenin adıdır.
Asiye bir sevdadır, aşktır. Bir kulun Yaradan'ına olan sevdası, yeryüzündeki halifenin Rabbe olan kutlu aşkıdır. Herkes kendisini bir şeylere adarken Rabbe olan adanmışlığını, tüm kainata ve kendisini yeryüzünün hakimi zanneden zavallılara ilan eden bir maşuktur Asiye.
Tevhid ve özgürlüğün meşalesini ilkin yüreğinde yakandır. Sonra bedeniyle meşalesinin alevini gürleştirendir Asiye.
Ey kutlu evindar! Yüreğin dayanmadı mazlumların inim inim inlemesine, imanın elvermedi ezilmişlerin kölece yaşamlarına, tahammülün kalmadı mazlumların gözyaşı ve kanıyla yükselen görkemli saraylara. Bunalttı seni firavunun ihtişamlı sarayı ve süslü mekanları.
Ey Asiye kim bilir gözyaşlarıyla sabahladın nice geceler çaresizce... Kölece bir yaşama damarlarındaki kan bile isyan ediyordu.
Ey yüreği güzel Asiye! Zalim firavunun işkenceleri altında Rabbe yalvaran sendin; "Rabbim! Katından bana cennette bir ev yap; beni Firavun'dan ve onun işlediklerinden kurtar; beni zalim milletten kurtar."1 Ey Evindar! Senin Rabbe olan seslenişin ve yalvarışın sayısız insana kutlu bir mesaj oldu. Kanınla suladığın mesajınla güller açtı, laleler, karanfiller... Saçtılar kokularını her bir tarafa. İzzetin ne demek olduğunu öğrettin, işkence tezgahlarında; canın karşılığında.
Dilsiz şeytan olmamanın, imanın gereği olduğunu öğrettin korkusuzluğunla. Küfre rızanın küfür olduğu gibi zulme rızanın da zulüm olduğunu haykırdın bin yıllar ötesine.
Ey yüreği güçlü, yüreği geniş Asiye! Hicretlerinle bağımsızlaştırdın kendini. Azad ettin yüreğini, beynini, bedenini. Bir tarafında Rabbin ve Rabbe olan imanın, öbür tarafında Firavun ve sahip olduğu ihtişamlı görkemli sarayı, şan, şöhret ve makamı...
Büyük düşündün ve büyük öldün ey Asiye! Kendi beden ülkenin hakimi yaptın kendini, kırdın zincirlerini, yıktın görünmez zindan duvarlarını. Bağımsız ülkende sen yönettin kendini. İpleri vermedin şeytana, nefse ve şeytan dostu firavuna.
Ey tertemiz pak Asiye! Kendini Rabb ilan eden firavunu Rabbe imanınla kahrettin. Mısır'ın hakimine meydan okudun. Bir başına bile çok güçlüydün ey Asiye! Çünkü imanın kainata bile meydan okutturacak bir imandı.Çünkü bağlılığın, sevgin, aşkın, sevdan canından bile geçecek derecedeydi. Rabbe sevginin engin tadını duyumsamıştın iliklerine kadar. Çünkü yüreğine misafir etmiştin hiçbir yere sığamaz olanı.
Bundandı firavunun sinirden deliye dönmesi; hakaretlerine, tehditlerine olan umar-sızlığın... Sanki sen bu hayattayken görmüştün cennette sana verilecek olan evini. Ve duyar gibiydin Rabbinin; "Buyur cennetime gir!" sözünü. Ey şehit! Ey kadınların en şereflilerinden olan kutlu kişi!
'Dünya ahiretin tarlasıdır' ilkesini şiar olarak aldın kendine. Ve ektin sayısız meyve veren tohumları. Tarlan bereket saçtı dünyanın her bir yanına. Meyve verdi ektiğin tohumlar. Yeşerdikçe çoğalan meyveler elde ettin.
Özgürlüğü ektin köleliğe inat. Aşkı, sevdayı ektin, şeytana nefse inat, başkaldırıyı ektin sinmişliğe inat, zalimlere boyun eğmeye inat cesareti ektin korkulara....
"Nihayet Firavun ailesi onu buldu ve aldı. Çünkü o, sonunda kendileri için bir düşman ve dert olacaktı. Şüphesiz Firavun, Haman ve askerleri suçlu oldukları için yanılıyorlardı. Firavun'un karısı; "İkimizin de gözü aydın! Onu öldürmeyin, belki bize faydası dokunur ya da onu evlat ediniriz"dedi. Onu almakla hata ettiklerini bilmiyorlardı."2
Ey Rabbin kendisine 'selam olsun' dediği ve kendi nurunu gösterdiği kutlu peygamberini yetiştirmek, eğitmek şerefine nail olan seçkin insan!
"Sonra gelenler arasında onlara iyi bir ün bıraktık. Musa'ya ve Harun'a bizden selâm olsun. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız."3
Alemlerin Rabbi'nin "Seni kendim için seçtim."4 dediği Musa'ya yandaşlığı firavuna tercih edip adını tarihin sayfalarına nakşeden Asiye!
Ey değerli Asiye! Bir bilsen ne kadar anlatmak isterim, senin kutlu direniş destanını. Bir bilsen senin işkenceler altındaki ettiğin duayı ne de çok ulaştırmak isterim dünyanın her bir yanına...
Hiç bilebilir miydin Musa'ya yandaşlığınla, zalime karşı koyuşunla tanımadığın, bilmediğin sayısız insanın muhabbetini kazanacağını.
Hiç bilebilir miydin seninle cennet mekanlarında oturup konuşmayı, dertleşmeyi muhabbet etmeyi, özlemle bekleyecek sayısız insanın olacağını.
Hiç bilebilir miydin adın anılınca sevgi ve muhabbetle gülen yüzlerin ve hasretle yanan yüreklerin olacağını.
Hiç bilebilir miydin yaşamınla, müminlerin imanlarının artmasına vesile olacağını..
Ey zulmün, şirkin, küfrün ateşini kül eden Asiye! Senin yokluğunda gece üşüdü, sular dondu gök gürledi. Yer mahzundu. Ama dünya yine döndü, gün yine doğdu.
Şüphesiz ki her şey fani ve Rabbe dönücüdür. Baki olan, ALLAH(c.c.) ve O'nun için yapılanlardır.
İnnalillahi we inna ileyhi raciun.
Alıntı
Bir Asiye olabilmek..
Küfrün, şirkin, zulmün beyninde çığlık çığlık olmak ... Bir Asiye haykırışıyla inim inim inletmek tüm firavuni sarayları ... İşkence tezgahlarından gelen çığlıklara bir yanıt belki de cılız bir ses, ama en azından sessiz olmamak, kör-sağır olmamak; bir Asiye cesaretinde, korkusuzca firavunların gözlerinin içine baka baka hakkı haykırmak. Musa'nın yandaşı olduğunu söyleyebilmek, firavun sarayının tüm ihtişamını elinin tersiyle itebilmek bir kenara. Ölümün üzerine bile bile yürümek, özgürlüğün asaletiyle başı dik, onurlu, şerefli bir yaşamı tercih etmek... Hak yolda kalabilmek için ezilmişlerin hakkını savunmak.
Asiye; özgürlüğe tutkunluğun sembolüdür. Asiye; cesaretin, korkusuzluğun örneğidir. Asiye; tarihsel rolü en iyi şekilde oynayan, başkaldırının, zalimlerin zulmünü yüzlerine haykırabilmenin adıdır.
Asiye bir sevdadır, aşktır. Bir kulun Yaradan'ına olan sevdası, yeryüzündeki halifenin Rabbe olan kutlu aşkıdır. Herkes kendisini bir şeylere adarken Rabbe olan adanmışlığını, tüm kainata ve kendisini yeryüzünün hakimi zanneden zavallılara ilan eden bir maşuktur Asiye.
Tevhid ve özgürlüğün meşalesini ilkin yüreğinde yakandır. Sonra bedeniyle meşalesinin alevini gürleştirendir Asiye.
Ey kutlu evindar! Yüreğin dayanmadı mazlumların inim inim inlemesine, imanın elvermedi ezilmişlerin kölece yaşamlarına, tahammülün kalmadı mazlumların gözyaşı ve kanıyla yükselen görkemli saraylara. Bunalttı seni firavunun ihtişamlı sarayı ve süslü mekanları.
Ey Asiye kim bilir gözyaşlarıyla sabahladın nice geceler çaresizce... Kölece bir yaşama damarlarındaki kan bile isyan ediyordu.
Ey yüreği güzel Asiye! Zalim firavunun işkenceleri altında Rabbe yalvaran sendin; "Rabbim! Katından bana cennette bir ev yap; beni Firavun'dan ve onun işlediklerinden kurtar; beni zalim milletten kurtar."1 Ey Evindar! Senin Rabbe olan seslenişin ve yalvarışın sayısız insana kutlu bir mesaj oldu. Kanınla suladığın mesajınla güller açtı, laleler, karanfiller... Saçtılar kokularını her bir tarafa. İzzetin ne demek olduğunu öğrettin, işkence tezgahlarında; canın karşılığında.
Dilsiz şeytan olmamanın, imanın gereği olduğunu öğrettin korkusuzluğunla. Küfre rızanın küfür olduğu gibi zulme rızanın da zulüm olduğunu haykırdın bin yıllar ötesine.
Ey yüreği güçlü, yüreği geniş Asiye! Hicretlerinle bağımsızlaştırdın kendini. Azad ettin yüreğini, beynini, bedenini. Bir tarafında Rabbin ve Rabbe olan imanın, öbür tarafında Firavun ve sahip olduğu ihtişamlı görkemli sarayı, şan, şöhret ve makamı...
Büyük düşündün ve büyük öldün ey Asiye! Kendi beden ülkenin hakimi yaptın kendini, kırdın zincirlerini, yıktın görünmez zindan duvarlarını. Bağımsız ülkende sen yönettin kendini. İpleri vermedin şeytana, nefse ve şeytan dostu firavuna.
Ey tertemiz pak Asiye! Kendini Rabb ilan eden firavunu Rabbe imanınla kahrettin. Mısır'ın hakimine meydan okudun. Bir başına bile çok güçlüydün ey Asiye! Çünkü imanın kainata bile meydan okutturacak bir imandı.Çünkü bağlılığın, sevgin, aşkın, sevdan canından bile geçecek derecedeydi. Rabbe sevginin engin tadını duyumsamıştın iliklerine kadar. Çünkü yüreğine misafir etmiştin hiçbir yere sığamaz olanı.
Bundandı firavunun sinirden deliye dönmesi; hakaretlerine, tehditlerine olan umar-sızlığın... Sanki sen bu hayattayken görmüştün cennette sana verilecek olan evini. Ve duyar gibiydin Rabbinin; "Buyur cennetime gir!" sözünü. Ey şehit! Ey kadınların en şereflilerinden olan kutlu kişi!
'Dünya ahiretin tarlasıdır' ilkesini şiar olarak aldın kendine. Ve ektin sayısız meyve veren tohumları. Tarlan bereket saçtı dünyanın her bir yanına. Meyve verdi ektiğin tohumlar. Yeşerdikçe çoğalan meyveler elde ettin.
Özgürlüğü ektin köleliğe inat. Aşkı, sevdayı ektin, şeytana nefse inat, başkaldırıyı ektin sinmişliğe inat, zalimlere boyun eğmeye inat cesareti ektin korkulara....
"Nihayet Firavun ailesi onu buldu ve aldı. Çünkü o, sonunda kendileri için bir düşman ve dert olacaktı. Şüphesiz Firavun, Haman ve askerleri suçlu oldukları için yanılıyorlardı. Firavun'un karısı; "İkimizin de gözü aydın! Onu öldürmeyin, belki bize faydası dokunur ya da onu evlat ediniriz"dedi. Onu almakla hata ettiklerini bilmiyorlardı."2
Ey Rabbin kendisine 'selam olsun' dediği ve kendi nurunu gösterdiği kutlu peygamberini yetiştirmek, eğitmek şerefine nail olan seçkin insan!
"Sonra gelenler arasında onlara iyi bir ün bıraktık. Musa'ya ve Harun'a bizden selâm olsun. İşte biz güzel davrananları böyle mükafatlandırırız."3
Alemlerin Rabbi'nin "Seni kendim için seçtim."4 dediği Musa'ya yandaşlığı firavuna tercih edip adını tarihin sayfalarına nakşeden Asiye!
Ey değerli Asiye! Bir bilsen ne kadar anlatmak isterim, senin kutlu direniş destanını. Bir bilsen senin işkenceler altındaki ettiğin duayı ne de çok ulaştırmak isterim dünyanın her bir yanına...
Hiç bilebilir miydin Musa'ya yandaşlığınla, zalime karşı koyuşunla tanımadığın, bilmediğin sayısız insanın muhabbetini kazanacağını.
Hiç bilebilir miydin seninle cennet mekanlarında oturup konuşmayı, dertleşmeyi muhabbet etmeyi, özlemle bekleyecek sayısız insanın olacağını.
Hiç bilebilir miydin adın anılınca sevgi ve muhabbetle gülen yüzlerin ve hasretle yanan yüreklerin olacağını.
Hiç bilebilir miydin yaşamınla, müminlerin imanlarının artmasına vesile olacağını..
Ey zulmün, şirkin, küfrün ateşini kül eden Asiye! Senin yokluğunda gece üşüdü, sular dondu gök gürledi. Yer mahzundu. Ama dünya yine döndü, gün yine doğdu.
Şüphesiz ki her şey fani ve Rabbe dönücüdür. Baki olan, ALLAH(c.c.) ve O'nun için yapılanlardır.
İnnalillahi we inna ileyhi raciun.
Alıntı
