Çevrimdışı
Sayın hocam,
Yüzyıllar öncesinden birçok erenin, evliyanın kabirleri günümüze gelmeyi başarmış ve insanlar Allahtan dilemek yerine buralara giderek anahtar açma, iplik bağlama gibi çeşitli saçmalıklarla dileklerde bulunuyorlar. Günümüzde ise bilinen bir eren olmaması şaşılacak bir durum değil midir? Yunus Emrenin şiirlerini okuduğumuzda erdiğini açıkça ifade ediyor. Günümüzde ise sahte hocalar para için cahil insanları kandırırken gerçek erenler kimliklerini saklıyorlar. Hatta erdikleri anlaşılmasın diye o kadar dikkat ediyorlar ki, bunu en yakınlarına bile söylemiyorlar. Allah katından böyle bir yasaklama getirilmesinin sebebi sizce ne olabilir? Ya da bu kişiler cahil halkın tepkisinden mi çekiniyor?
Bu sorunun nedenini uzun zamandır merak ediyorum, cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.
Saygılarımla. T. Ö
Cevap Faruk Beser
SA
Öncelikle bir yanlışı düzeltmemiz gerekir; İslamda erenler diye bir kavram yoktur. Bu bizim ürettiğimiz bir şeydir. Eren, nereye ermiş olur? En büyük erek, yani ulaşılması istenen hedef Allahın rızası değil midir? Bunu elde ettiği konusunda garantisi olan bir insan olabilir mi? O halde kim, nasıl erdiğini söyleyecektir? Böyle bir hedefe en yakın insanlar Efendimizin etrafındaki sahabe-i kiram efendilerimiz değil midir? Buna rağmen onlar böyle bir garanti yaşayabilmişler midir? Aksine Efendimiz (sa) her kabileye ve her ferde tek tek dönerek şöyle hitap etmemiş midir: "Ey filan oğulları! Siz de kendinizi kurtarmaya bakın; yarın sizin için de bir şey yapamam. Ey Allah Rasulünün kızı Fatıma! Sen de kendini kurtarmaya bak, çünkü senin için de bir şey yapamam!". Ve yine buyurmuşlar ki, "Hiç kimseyi ameli cennete sokamaz, yani kimse yaptıklarına güvenmesin. Sen de mi ya Rasulellah? diye sordular. Evet ben de yaptıklarımla cenneti hak etmiş olamam, ancak Allahın kuşatan rahmetinin yetişmesi müstesna"
Diğer yönden, eğer biz eren ile Allahın velilerini, evliyayı kastediyorsak, burada da bir yanlış anlamanın bulunduğunu bilmemiz gerekir. Çünkü evliya, yani veli kullar, sanıldığı gibi, uçan, kaçan, aynı anda birçok yerde görülebilen, ateşte yanmayan, şiş batıran insanlar değildirler. Allah kendi evliyasını şöyle tanıtıyor: "Bilesiniz ki, Allahın evliyasına korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir de. Onlar iman edip takva üzere yaşayanlardır" İman eden, Allahı ve onun gönderdiklerini kalpten kabul eden insandır. Takvalı olanlar ise yine Allahın tarif edişiyle: "Allaha gıyaben inanlar, namazlarını oturtanlar, Allahın verdiği rızklardan bir miktarını verenler, Hz. Peygambere indirilene inananlar, ondan önceki peygamberlere de inanalar ve âhiretin varlığı konusunda hiç şüphesi olmayanlar" dır.
Eğer düşünürsek etrafımızda böyle olan pek çok insan vardır. Ancak hiç kimse durumundan emin olamayacağı için ben evliyadanım diyemez. Çünkü bu istenenleri yapıyor olmakla beraber, yaptıklarının geçer not aldığını garantileyemez.
Kaynak: Evliya ve erenler - Faruk Beşer
Yüzyıllar öncesinden birçok erenin, evliyanın kabirleri günümüze gelmeyi başarmış ve insanlar Allahtan dilemek yerine buralara giderek anahtar açma, iplik bağlama gibi çeşitli saçmalıklarla dileklerde bulunuyorlar. Günümüzde ise bilinen bir eren olmaması şaşılacak bir durum değil midir? Yunus Emrenin şiirlerini okuduğumuzda erdiğini açıkça ifade ediyor. Günümüzde ise sahte hocalar para için cahil insanları kandırırken gerçek erenler kimliklerini saklıyorlar. Hatta erdikleri anlaşılmasın diye o kadar dikkat ediyorlar ki, bunu en yakınlarına bile söylemiyorlar. Allah katından böyle bir yasaklama getirilmesinin sebebi sizce ne olabilir? Ya da bu kişiler cahil halkın tepkisinden mi çekiniyor?
Bu sorunun nedenini uzun zamandır merak ediyorum, cevabınızı sabırsızlıkla bekliyorum.
Saygılarımla. T. Ö
Cevap Faruk Beser
SA
Öncelikle bir yanlışı düzeltmemiz gerekir; İslamda erenler diye bir kavram yoktur. Bu bizim ürettiğimiz bir şeydir. Eren, nereye ermiş olur? En büyük erek, yani ulaşılması istenen hedef Allahın rızası değil midir? Bunu elde ettiği konusunda garantisi olan bir insan olabilir mi? O halde kim, nasıl erdiğini söyleyecektir? Böyle bir hedefe en yakın insanlar Efendimizin etrafındaki sahabe-i kiram efendilerimiz değil midir? Buna rağmen onlar böyle bir garanti yaşayabilmişler midir? Aksine Efendimiz (sa) her kabileye ve her ferde tek tek dönerek şöyle hitap etmemiş midir: "Ey filan oğulları! Siz de kendinizi kurtarmaya bakın; yarın sizin için de bir şey yapamam. Ey Allah Rasulünün kızı Fatıma! Sen de kendini kurtarmaya bak, çünkü senin için de bir şey yapamam!". Ve yine buyurmuşlar ki, "Hiç kimseyi ameli cennete sokamaz, yani kimse yaptıklarına güvenmesin. Sen de mi ya Rasulellah? diye sordular. Evet ben de yaptıklarımla cenneti hak etmiş olamam, ancak Allahın kuşatan rahmetinin yetişmesi müstesna"
Diğer yönden, eğer biz eren ile Allahın velilerini, evliyayı kastediyorsak, burada da bir yanlış anlamanın bulunduğunu bilmemiz gerekir. Çünkü evliya, yani veli kullar, sanıldığı gibi, uçan, kaçan, aynı anda birçok yerde görülebilen, ateşte yanmayan, şiş batıran insanlar değildirler. Allah kendi evliyasını şöyle tanıtıyor: "Bilesiniz ki, Allahın evliyasına korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir de. Onlar iman edip takva üzere yaşayanlardır" İman eden, Allahı ve onun gönderdiklerini kalpten kabul eden insandır. Takvalı olanlar ise yine Allahın tarif edişiyle: "Allaha gıyaben inanlar, namazlarını oturtanlar, Allahın verdiği rızklardan bir miktarını verenler, Hz. Peygambere indirilene inananlar, ondan önceki peygamberlere de inanalar ve âhiretin varlığı konusunda hiç şüphesi olmayanlar" dır.
Eğer düşünürsek etrafımızda böyle olan pek çok insan vardır. Ancak hiç kimse durumundan emin olamayacağı için ben evliyadanım diyemez. Çünkü bu istenenleri yapıyor olmakla beraber, yaptıklarının geçer not aldığını garantileyemez.
Kaynak: Evliya ve erenler - Faruk Beşer
