S
Çevrimdışı
Hamd Alemlerin rabbi olan Allah’a mahsustur.Salat ve selam ise Rasulüne, ailesine, ashabına ve kıyamete dek tevhidi yaşayıp yaşatan tüm muvahhidlere olsun.
Eğitim, öğrenmek bir haktır ve bu hakkı herkes layıkıyla yerine getirmekle mükelleftir. Evde eğitim sistemi çok eski hatta hicri ikinci yüzyıla dayanmaktadır. Sistemin tarihi, sistemin ne kadar faydalı olduğunu algılamak için önemlidir. Evde eğitim konunun ehliyetine sahip olan özel eğitimciler aracığıyla, bir veya daha fazla öğrenciyi birebir eğitmektir. Bu sistemin asıl maksadı, gerekli görülen ilimi öğrenciye eksiksiz aktarmaktır. Aynı zamanda öğrencinin algısını sık sık kontrol edip eksiklerini tamamlamaktır.
Bu sistemi ilk olarak emeviler kullanmışlardır. O dönemin sultanları kendilerinden sonra ülkeyi idare etme görevini üstlenmeleri için çocuklarını bu sistem ile eğitiyorlardı. Evdeki bu eğitim sisteminden çıkanlar, daha sonra kendi dönemlerinin ya en iyi eğitimcileri, ya da en iyi idarecileri oluyorlardı. Hatta o dönemlerin ileri gelen bilim ve ilim adamlarının hepsinin bu sistemde eğitim gördüklerini görüyoruz. Bu sistemi daha sonra Osmanlı İmparatorluğu devam ettirmiştir. Bütün şehzadeler özel hocalar eşliğinde eğitilmişlerdir. Aldıkları bu değerli eğitimi kimi iyi ve güzel yolda sarf etmiş, kimi de kendi iktidarını sağlamlaştırmak için kullanmıştır.
Biz burada sistemin eğitim açısından ne kadar faydalı olduğuna bakmalıyız. Günümüzde ise tek tip eğitim modellerine karşı bu sistem yaklaşık otuzaltı ülkede farklı kategorilerde uygulanıyor. İlk olarak İngiltere’de (Education at Home) evde eğitim sistemiyle ortaya çıkmıştır. Kısa dönemde bu sistemde eğitim gören öğrencilerin başarı grafiği yükselince, sistem de hızla yaygınlaşmaya başladı. Bu sistemin dünyada uygulandığı önemli ülkeleri özetle aktaralım.
Avusturya: Evde eğitim yasal.
Belçika: Kısıtlayıcı koşullarda evde eğitimin verilmesi anayasal bir hak.
Bulgaristan: Yasal düzenleme yok. Ancak özel ve sınırlı olarak evde eğitim veriliyor.
Çek Cumhuriyeti: Evde eğitim yasal.
Danimarka: Yasal olmakla beraber, kamu hizmeti olarak da istek üzerine evde eğitim veriliyor.
Fransa: Yasal olarak kamu halk okul sistemindeki öğrencilere evde eğitim veriliyor. Sadece 6-16 yaş arasındaki çocukların evde eğitim için belediye ve teftiş kurumlarından izin almaları gerekiyor. Bakanlık ise evde eğitilen çocukları yılda bir kez denetliyor.
Almanya: Yasal düzenleme yok ancak federal anayasa mahkemesi belirli ailelerin durumunu dikkate alarak evde eğitime onay veriyor.
İtalya: Yasal kanunlara göre izin veriliyor.
Polonya: Yasal olmakla beraber evde eğitim gören çocukları yetkilendirilmiş okullar sınava tabii tutuyor.
Rusya: 1994 den beri uygulanan sistemde evde eğitilen çocukların sayısı üçe katlanmış ve yaklaşık bir milyondan fazla çocuk evde eğitim görüyor. Devletin evde eğitimle ilgilenen özel bir kurumu var. Aileler bu kurumlardan her türlü eğitim materyali ve öğretmen desteği talep edebiliyorlar. Ayrıca devlet bu ailelere, kendi okullarındaki öğrencilere yaptığı ortalama yıllık harcama kadar para ödemesi yapıyor.
İngiltere: Yasal olarak kamu okul sistemine alernatif olarak uygulanıyor. Bu model şimdiye kadar İngiltere’de en fazla başarı elde edilen model’dir. 1993 yılında evde eğitim gören 13 yaşındaki biz kız çocuğu, Oxford üniversitesi birincisi olarak dereceye girmiştir. Ayrıca İngiltere kanunlarına göre ebeveynler çocuklarını hiçbir zaman okula göndermek mecburiyetinde değiller.
İzlanda: Bu ada ülkesinde evde eğitim serbest ve yaygın.
ABD: Yasal. Bu yasal uygulama eyaletlere göre değişiklik gösteriyor. Evde eğitime katılan öğrenci sayısı 2007’de 1,5 milyonun üzerindeydi. ABD’nin bir çok eyaletinde devlet okulları bütün imkanlarını evde eğitim yapan çocuğa açmak zorunda. Evde eğitim yapılırken benimsenen eğitim felsefesi, kullanılan yöntemler, teknikler ve eğitim malzemesi de ailenin seçimine bağlı olarak birbirinden çok farklılık gösteriyor.
Özet ile anlatmak istediğimiz, bahsi geçen ülkelerden verdiğimiz kısa örneklerde de olduğu gibi asıl maksadın eğitim olmasıdır. Eğitimde despotluk ve tek tipli model yerine bireylerin kendi inanç ve yetenekleri doğrultusunda eğitime tabi tutulmaları, Allahın verdiği fıtri bir hak olmakla beraber mevcut rejimlerde de insan hukukuna riayetten verilmiş temel bir haktır.
Maalesef günümüz dünyasında demokrasi adı altında,(birçok ülkede olduğu gibi) Türkiye’de de milletin çocuklarının eğitimine devletin kendisi karar veriyor. Devletin tek tip insan yetiştirme arzusu içinde olduğunu gizliyor,eğitim adı altında kendi inanç ve ideolojisini zorunlu olarak empoze etmeye çalışıyor. Bu zorunlu eğitimin beraberinde getirdiği cehalet zirveye çıkmış durumdadır. Bu modern, sözde eğitimli cahillerin durumuna baktığımızda durumu daha güzel analiz edebiliriz. Aynı zamanda bunların ne tür bir eğitim verebileceklerini de açıkça müşahede edebiliyoruz. Çünkü cehalet bireylerin söylem ve eylemleriyle ortaya koydukları anlayış, inanç ve bilgi olarak ortaya attıkları iddialardır. Bu tanım aynı zamanda ilim içinde geçerlidir. Günümüz Türkiye’sinde kendilerini modern bilim insanı olarak niteleyenlere baktığımızda, yaptıklarının eski arap cahiliyesinin yapıklarıyla birebir örtüştüğünü görüyoruz. O zaman aradaki fark ne?
Cehalet vasıflarında birleşen iki grubun sadece dönem, zaman ve teknoloji farklılıkları vardır.Modern cahiliye bugün ciddi bir ahlaki çöküntü içindeyken, ahlaki eğitim verilebilir mi? Asla veremez. O zaman neden bu milletin çocuklarını zorla ellerinden alıp eğitim adı altında cahilleştiriyorlar? Bunun tek cevabı kendilerin sadık tek tip insan modelini oluşturmaktır. Bu gün Türkiye’de azınlık hakları adı altında ruhban v.s. okulları mevcut iken Müslümanların çocuklarını kendi inançları doğrultusunda yetiştirmeleri neden yasak?
İşte biz bu yasakları tanımıyoruz ve kendi sorumluluğumuzda olan evlatlarımızı modern cahiliye eğitimiyle değil, fıtrata uygun inanç ve Kur’an ekseninden ayrılmayan gerçek ilim ve bilgiyle eğitmek istiyoruz. Buda hem Müslüman olarak, hem insan olarak en temel hakkımızdır. Bu en doğal ve temel hakkımızı hiçbir despot ve zorba rejime bırakmayacağız. Onun için dünyada var olan ve çokta başarılı olan evde eğitim, modelini tercih ediyoruz. Aynı zamanda evlatlarını hak ve hakkaniyete yakın, cehaletten uzak tutmaya çalışan herkesi bizimle beraber bu sistemi desteklemeye davet ediyoruz.
Allah kendi rızasını gözetleyerek verilen tüm mücadeleleri bırakmaz, çaba bizden takdir Allah’tandır.
Ebu İkrime
Eğitim, öğrenmek bir haktır ve bu hakkı herkes layıkıyla yerine getirmekle mükelleftir. Evde eğitim sistemi çok eski hatta hicri ikinci yüzyıla dayanmaktadır. Sistemin tarihi, sistemin ne kadar faydalı olduğunu algılamak için önemlidir. Evde eğitim konunun ehliyetine sahip olan özel eğitimciler aracığıyla, bir veya daha fazla öğrenciyi birebir eğitmektir. Bu sistemin asıl maksadı, gerekli görülen ilimi öğrenciye eksiksiz aktarmaktır. Aynı zamanda öğrencinin algısını sık sık kontrol edip eksiklerini tamamlamaktır.
Bu sistemi ilk olarak emeviler kullanmışlardır. O dönemin sultanları kendilerinden sonra ülkeyi idare etme görevini üstlenmeleri için çocuklarını bu sistem ile eğitiyorlardı. Evdeki bu eğitim sisteminden çıkanlar, daha sonra kendi dönemlerinin ya en iyi eğitimcileri, ya da en iyi idarecileri oluyorlardı. Hatta o dönemlerin ileri gelen bilim ve ilim adamlarının hepsinin bu sistemde eğitim gördüklerini görüyoruz. Bu sistemi daha sonra Osmanlı İmparatorluğu devam ettirmiştir. Bütün şehzadeler özel hocalar eşliğinde eğitilmişlerdir. Aldıkları bu değerli eğitimi kimi iyi ve güzel yolda sarf etmiş, kimi de kendi iktidarını sağlamlaştırmak için kullanmıştır.
Biz burada sistemin eğitim açısından ne kadar faydalı olduğuna bakmalıyız. Günümüzde ise tek tip eğitim modellerine karşı bu sistem yaklaşık otuzaltı ülkede farklı kategorilerde uygulanıyor. İlk olarak İngiltere’de (Education at Home) evde eğitim sistemiyle ortaya çıkmıştır. Kısa dönemde bu sistemde eğitim gören öğrencilerin başarı grafiği yükselince, sistem de hızla yaygınlaşmaya başladı. Bu sistemin dünyada uygulandığı önemli ülkeleri özetle aktaralım.
Avusturya: Evde eğitim yasal.
Belçika: Kısıtlayıcı koşullarda evde eğitimin verilmesi anayasal bir hak.
Bulgaristan: Yasal düzenleme yok. Ancak özel ve sınırlı olarak evde eğitim veriliyor.
Çek Cumhuriyeti: Evde eğitim yasal.
Danimarka: Yasal olmakla beraber, kamu hizmeti olarak da istek üzerine evde eğitim veriliyor.
Fransa: Yasal olarak kamu halk okul sistemindeki öğrencilere evde eğitim veriliyor. Sadece 6-16 yaş arasındaki çocukların evde eğitim için belediye ve teftiş kurumlarından izin almaları gerekiyor. Bakanlık ise evde eğitilen çocukları yılda bir kez denetliyor.
Almanya: Yasal düzenleme yok ancak federal anayasa mahkemesi belirli ailelerin durumunu dikkate alarak evde eğitime onay veriyor.
İtalya: Yasal kanunlara göre izin veriliyor.
Polonya: Yasal olmakla beraber evde eğitim gören çocukları yetkilendirilmiş okullar sınava tabii tutuyor.
Rusya: 1994 den beri uygulanan sistemde evde eğitilen çocukların sayısı üçe katlanmış ve yaklaşık bir milyondan fazla çocuk evde eğitim görüyor. Devletin evde eğitimle ilgilenen özel bir kurumu var. Aileler bu kurumlardan her türlü eğitim materyali ve öğretmen desteği talep edebiliyorlar. Ayrıca devlet bu ailelere, kendi okullarındaki öğrencilere yaptığı ortalama yıllık harcama kadar para ödemesi yapıyor.
İngiltere: Yasal olarak kamu okul sistemine alernatif olarak uygulanıyor. Bu model şimdiye kadar İngiltere’de en fazla başarı elde edilen model’dir. 1993 yılında evde eğitim gören 13 yaşındaki biz kız çocuğu, Oxford üniversitesi birincisi olarak dereceye girmiştir. Ayrıca İngiltere kanunlarına göre ebeveynler çocuklarını hiçbir zaman okula göndermek mecburiyetinde değiller.
İzlanda: Bu ada ülkesinde evde eğitim serbest ve yaygın.
ABD: Yasal. Bu yasal uygulama eyaletlere göre değişiklik gösteriyor. Evde eğitime katılan öğrenci sayısı 2007’de 1,5 milyonun üzerindeydi. ABD’nin bir çok eyaletinde devlet okulları bütün imkanlarını evde eğitim yapan çocuğa açmak zorunda. Evde eğitim yapılırken benimsenen eğitim felsefesi, kullanılan yöntemler, teknikler ve eğitim malzemesi de ailenin seçimine bağlı olarak birbirinden çok farklılık gösteriyor.
Özet ile anlatmak istediğimiz, bahsi geçen ülkelerden verdiğimiz kısa örneklerde de olduğu gibi asıl maksadın eğitim olmasıdır. Eğitimde despotluk ve tek tipli model yerine bireylerin kendi inanç ve yetenekleri doğrultusunda eğitime tabi tutulmaları, Allahın verdiği fıtri bir hak olmakla beraber mevcut rejimlerde de insan hukukuna riayetten verilmiş temel bir haktır.
Maalesef günümüz dünyasında demokrasi adı altında,(birçok ülkede olduğu gibi) Türkiye’de de milletin çocuklarının eğitimine devletin kendisi karar veriyor. Devletin tek tip insan yetiştirme arzusu içinde olduğunu gizliyor,eğitim adı altında kendi inanç ve ideolojisini zorunlu olarak empoze etmeye çalışıyor. Bu zorunlu eğitimin beraberinde getirdiği cehalet zirveye çıkmış durumdadır. Bu modern, sözde eğitimli cahillerin durumuna baktığımızda durumu daha güzel analiz edebiliriz. Aynı zamanda bunların ne tür bir eğitim verebileceklerini de açıkça müşahede edebiliyoruz. Çünkü cehalet bireylerin söylem ve eylemleriyle ortaya koydukları anlayış, inanç ve bilgi olarak ortaya attıkları iddialardır. Bu tanım aynı zamanda ilim içinde geçerlidir. Günümüz Türkiye’sinde kendilerini modern bilim insanı olarak niteleyenlere baktığımızda, yaptıklarının eski arap cahiliyesinin yapıklarıyla birebir örtüştüğünü görüyoruz. O zaman aradaki fark ne?
Cehalet vasıflarında birleşen iki grubun sadece dönem, zaman ve teknoloji farklılıkları vardır.Modern cahiliye bugün ciddi bir ahlaki çöküntü içindeyken, ahlaki eğitim verilebilir mi? Asla veremez. O zaman neden bu milletin çocuklarını zorla ellerinden alıp eğitim adı altında cahilleştiriyorlar? Bunun tek cevabı kendilerin sadık tek tip insan modelini oluşturmaktır. Bu gün Türkiye’de azınlık hakları adı altında ruhban v.s. okulları mevcut iken Müslümanların çocuklarını kendi inançları doğrultusunda yetiştirmeleri neden yasak?
İşte biz bu yasakları tanımıyoruz ve kendi sorumluluğumuzda olan evlatlarımızı modern cahiliye eğitimiyle değil, fıtrata uygun inanç ve Kur’an ekseninden ayrılmayan gerçek ilim ve bilgiyle eğitmek istiyoruz. Buda hem Müslüman olarak, hem insan olarak en temel hakkımızdır. Bu en doğal ve temel hakkımızı hiçbir despot ve zorba rejime bırakmayacağız. Onun için dünyada var olan ve çokta başarılı olan evde eğitim, modelini tercih ediyoruz. Aynı zamanda evlatlarını hak ve hakkaniyete yakın, cehaletten uzak tutmaya çalışan herkesi bizimle beraber bu sistemi desteklemeye davet ediyoruz.
Allah kendi rızasını gözetleyerek verilen tüm mücadeleleri bırakmaz, çaba bizden takdir Allah’tandır.
Ebu İkrime
