Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem 15 yaşında iken Ficar savaşlarına şahit oldu.
Bu savaş Kureyş, Kinane ve onlara bağlı kabileler ile Kays kabilesi ve ona bağlı kabileler arasında olmuştur. Savaşın sebebi şu idi;
Hira’da bulunan ve Arab’ın kralı olarak tanınan Nu’man b. Münzir, kendisine ait olan bir kervanı Ukaz panayırına göndermek istiyordu. Bu kervanını koruması için adama ihtiyacı vardı. Bir gün yanında Berrad b. Kays el-Kinani ve Urve b. Utbe er-Rahhal bulunuyorken dedi ki:
"Kervanımı Ukaz çarşısına kadar kim koruyabilir?" Berrad b. Kays:
"Ben kervanı Ben-i Kinane’den korurum." dedi.
Berrad ahlaksız bir kimse idi. Çok şerli bir kimse olduğu için kavmi onu içlerinden atmıştı. Numan:
"Bana kervanı bütün insanlardan koruyacak birisi lazım." dedi.
Urve, Berrad’ı kastederek dedi ki:
"Kavminin attığı bu köpek mi bu kervanı koruyacak?"
"Ben bütün çölün ahalisinden bu kervanı korurum. Necd ve Tıhame’den de onu korurum." Berrad dedi ki:
"Sen bu kervanı Kinane’den mi koruyacaksın, ey Urve?"
Urve: "Evet, hemde bütün insanlardan koruyacağım." dedi.
Berrad sustu. Urve kervanın koruyuculuğunu üstlenip yola çıkınca, Berrad yolda pusu kurarak onu öldürdü ve kervana el koydu. O esnada Kureyş, Ukaz çarşısında idi. Bir haberci gelip Berrad’ın yaptıklarını haber verdi. Bunun üzerine Kureyş, Havazin’e hissettirmeden oradan ayrılıp Mekke’ye dönüş yoluna koyuldular. Havazin, Urve’nin öldürülmesini haber alınca Kureyş’in peşine düştüler ve Harem’e girmeden önce onlara yetiştiler ve onlarla çarpıştılar. Savaş Kureyş’in Harem’e sığınmasına kadar sürdü. Sonunda gelecek sene Ukaz’da tekrar savaş edeceklerine dair sözleşip ayrıldılar. Bu savaş dört sene sürdü. Sonunda akıllı bir kişi çıkıp iki tarafı barış yapmaya çağırdı. Savaşın iki tarafı yıpratıp her iki tarafa da oldukça zarar vermesinden sonra iki taraf; hangi tarafın ölüleri az ise, ölüleri fazla olan tarafın, fazlalığı kadar diyeti ödemesi şartı ile barış yaptılar. O zaman Kureyş, Huzaa’dan yirmi kişinin diyetini ödedi. Bu savaşlarda Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’de amcası ile beraber hazır bulunmuştu. Denildi ki; Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem onlarla beraber ok atardı.
Yine denildi ki; Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Huzaa’nın attığı okları kavmi için toplardı. Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem kendisine risalet gelmesinden sonra bu savaş kendisine hatırlatıldığında şöyle buyurdu: "Bu savaşta amcalarımla beraber hazır bulundum. Ok atardım. Fakat , şimdi bu yaptığımdan hoşlanmıyorum." (Tabakat-ı İbn-i Sa’d)
Bu savaş Kureyş, Kinane ve onlara bağlı kabileler ile Kays kabilesi ve ona bağlı kabileler arasında olmuştur. Savaşın sebebi şu idi;
Hira’da bulunan ve Arab’ın kralı olarak tanınan Nu’man b. Münzir, kendisine ait olan bir kervanı Ukaz panayırına göndermek istiyordu. Bu kervanını koruması için adama ihtiyacı vardı. Bir gün yanında Berrad b. Kays el-Kinani ve Urve b. Utbe er-Rahhal bulunuyorken dedi ki:
"Kervanımı Ukaz çarşısına kadar kim koruyabilir?" Berrad b. Kays:
"Ben kervanı Ben-i Kinane’den korurum." dedi.
Berrad ahlaksız bir kimse idi. Çok şerli bir kimse olduğu için kavmi onu içlerinden atmıştı. Numan:
"Bana kervanı bütün insanlardan koruyacak birisi lazım." dedi.
Urve, Berrad’ı kastederek dedi ki:
"Kavminin attığı bu köpek mi bu kervanı koruyacak?"
"Ben bütün çölün ahalisinden bu kervanı korurum. Necd ve Tıhame’den de onu korurum." Berrad dedi ki:
"Sen bu kervanı Kinane’den mi koruyacaksın, ey Urve?"
Urve: "Evet, hemde bütün insanlardan koruyacağım." dedi.
Berrad sustu. Urve kervanın koruyuculuğunu üstlenip yola çıkınca, Berrad yolda pusu kurarak onu öldürdü ve kervana el koydu. O esnada Kureyş, Ukaz çarşısında idi. Bir haberci gelip Berrad’ın yaptıklarını haber verdi. Bunun üzerine Kureyş, Havazin’e hissettirmeden oradan ayrılıp Mekke’ye dönüş yoluna koyuldular. Havazin, Urve’nin öldürülmesini haber alınca Kureyş’in peşine düştüler ve Harem’e girmeden önce onlara yetiştiler ve onlarla çarpıştılar. Savaş Kureyş’in Harem’e sığınmasına kadar sürdü. Sonunda gelecek sene Ukaz’da tekrar savaş edeceklerine dair sözleşip ayrıldılar. Bu savaş dört sene sürdü. Sonunda akıllı bir kişi çıkıp iki tarafı barış yapmaya çağırdı. Savaşın iki tarafı yıpratıp her iki tarafa da oldukça zarar vermesinden sonra iki taraf; hangi tarafın ölüleri az ise, ölüleri fazla olan tarafın, fazlalığı kadar diyeti ödemesi şartı ile barış yaptılar. O zaman Kureyş, Huzaa’dan yirmi kişinin diyetini ödedi. Bu savaşlarda Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem’de amcası ile beraber hazır bulunmuştu. Denildi ki; Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem onlarla beraber ok atardı.
Yine denildi ki; Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem, Huzaa’nın attığı okları kavmi için toplardı. Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem kendisine risalet gelmesinden sonra bu savaş kendisine hatırlatıldığında şöyle buyurdu: "Bu savaşta amcalarımla beraber hazır bulundum. Ok atardım. Fakat , şimdi bu yaptığımdan hoşlanmıyorum." (Tabakat-ı İbn-i Sa’d)
