Gerçek Müslüman
Müslüman; Allah'ın emirlerine zahiren ve batinen, yani hem kalbiyle hem yaşantısıyla boyun eğen kişidir. Müslümanın hidayet üzere kalabilmek için sürekli Allah'a dua etmesi ve hidayetten ayrılmamak için elinden gelen bütün gayreti sarfedip devamlı Allah'tan yardım istemesi gerekir. Ayrıca kendisinin hidayet üzere olmasıyla yetinmemeli, neslinin de hidayet bulup bu hidayet üzere kalması için bütün gayretini göstermeli ve bu konuda hiçbir ihmal yapmamalıdır.
Hidayet üzerinde olan ve Allah'ın kendisinden razı olduğu kimse işte böyle yapar. Onun bütün derdi; hidayet üzere kalmak ve nesline hidayeti gösterip onların da hidayet üzere kalmasını sağlamak olmalıdır. Her müslüman bu görevinin bilincinde olarak üzerine düşeni hakkıyla yerine getirmelidir.
Müslümanlık; kişinin sırf baba veya dedesinin müslüman olmasıyla kazanılacak bir vasıf değildir. Bir kişi ancak hareketlerini, yaşantısını, davranışlarını, düşüncelerini, adetlerini, kanunlarını, değer ve yargı ölçülerini yalnız İslam'dan yani Kur'an ve sünnetten aldığı zaman müslüman olabilir. Aksi halde kişinin baba veya dedesi Allah'ın en sevgili kulu olsa bile, bu şekilde Allah'a teslim olmadıkça müslüman sayılamaz ve ceddinin İslamlığı kendisine Allah katında hiçbir fayda sağlayamaz. Zaten kişi küfrü seçtiği zaman onunla müslüman baba ve dedesi arasındaki akrabalık bağı kopar. Çünkü Allah katındaki en önemli bağ akide bağıdır. Bu bağın kopması demek bütün bağların kopması demektir.
Müslüman, Allah'ın emirlerine zahiren ve batınen yani hem kalbiyle hem diliyle hem de yaşantısıyla boyun eğen kişidir. Müslüman ümmet; hareket, düşünce, adet, kanun, değer yargıları ve ölçülerini yalnız İslam'dan alan fertlerden müteşekkil bir topluluktur. Bu topluluğu teşkil eden fertlerin milliyeti, dili, ırkı, şekli, rengi hiç önemli değildir. Bu topluluktaki fertlerin değeri ancak Allah'ın emirlerine bağlılıktaki tavırlarıyla ölçülür.
Sırf babaları ve dedeleri müslüman olduğu için kendilerini müslüman zanneden insanlardan müteşekkil bir toplum müslüman ümmet sayılamaz.
Müslüman; Allah'ın emirlerine zahiren ve batinen, yani hem kalbiyle hem yaşantısıyla boyun eğen kişidir. Müslümanın hidayet üzere kalabilmek için sürekli Allah'a dua etmesi ve hidayetten ayrılmamak için elinden gelen bütün gayreti sarfedip devamlı Allah'tan yardım istemesi gerekir. Ayrıca kendisinin hidayet üzere olmasıyla yetinmemeli, neslinin de hidayet bulup bu hidayet üzere kalması için bütün gayretini göstermeli ve bu konuda hiçbir ihmal yapmamalıdır.
Hidayet üzerinde olan ve Allah'ın kendisinden razı olduğu kimse işte böyle yapar. Onun bütün derdi; hidayet üzere kalmak ve nesline hidayeti gösterip onların da hidayet üzere kalmasını sağlamak olmalıdır. Her müslüman bu görevinin bilincinde olarak üzerine düşeni hakkıyla yerine getirmelidir.
Müslümanlık; kişinin sırf baba veya dedesinin müslüman olmasıyla kazanılacak bir vasıf değildir. Bir kişi ancak hareketlerini, yaşantısını, davranışlarını, düşüncelerini, adetlerini, kanunlarını, değer ve yargı ölçülerini yalnız İslam'dan yani Kur'an ve sünnetten aldığı zaman müslüman olabilir. Aksi halde kişinin baba veya dedesi Allah'ın en sevgili kulu olsa bile, bu şekilde Allah'a teslim olmadıkça müslüman sayılamaz ve ceddinin İslamlığı kendisine Allah katında hiçbir fayda sağlayamaz. Zaten kişi küfrü seçtiği zaman onunla müslüman baba ve dedesi arasındaki akrabalık bağı kopar. Çünkü Allah katındaki en önemli bağ akide bağıdır. Bu bağın kopması demek bütün bağların kopması demektir.
Müslüman, Allah'ın emirlerine zahiren ve batınen yani hem kalbiyle hem diliyle hem de yaşantısıyla boyun eğen kişidir. Müslüman ümmet; hareket, düşünce, adet, kanun, değer yargıları ve ölçülerini yalnız İslam'dan alan fertlerden müteşekkil bir topluluktur. Bu topluluğu teşkil eden fertlerin milliyeti, dili, ırkı, şekli, rengi hiç önemli değildir. Bu topluluktaki fertlerin değeri ancak Allah'ın emirlerine bağlılıktaki tavırlarıyla ölçülür.
Sırf babaları ve dedeleri müslüman olduğu için kendilerini müslüman zanneden insanlardan müteşekkil bir toplum müslüman ümmet sayılamaz.
