Gül Yetiştiren Adam Kitabından Alıntılar

Bir zamanlar Kur'an için Halife için ve Fransızı terketmek zorunda bıraktıkları zaman kurtulduklarını sanmışlardı. Oysa sonradan olanlar bambaşkaydı. Uğruna savaşmadıkları ve savaşmayı akıllarına getirmedikleri şeyler olmuştu ne uğruna savaşmışlarsa sanki savaşla onu ortadan kaldırmak istemişlerdi gibi bir sonu olmuştu. Kimsenin beklemediği bir şeydi bu ama gene de çok kimse farkında değilmiş gibiydi bunun ya da sanki herkes kafir olmaya teşneymiş gibi. Bir kendisi farketmişti gerçeği bir de asılan birkaç arkadaşı. Şimdi biliyor ki asılan arkadaşlarının uğrunda asıldıkları şeylerde bugünkü insanların anlayabileceği şeyler değildir ve anlamazlar ve belki kendileri bir kez daha asılmaya kalkışır lar ama onlar yani asılanlar yani savaş verenler kendilerini asan insanlar kurtulursunlar diye savaşmışlardı ve asıldıkları şeyler için savaşmışlardı. Bunu kim anlayabilir, kim?

Savaştan beş on yıl sonra şehrin ortasından geçen derenin kapatıldığını oranın belli başlı caddelerden Biri haline getirildiğini işitmişti. Şimdi ise şehir dört bir yana dalbudak salıyordu, şehir genişleyip büyüdükçe herkes bir şeylerin iyiye doğru gittiği vehmini taşıyordu. Oysa bunlar için savaşılmamıştı, bunlar için savaşmayı kimse düşünmemişti, düşünülemezdi de. Ama savaşarak neyi ortadan kaldırmak istemişlerse de savaştan sonra o gelmişti, tuhaf bir kader.

Ben kadınları sevmiyorum dedi, çocuk.

Sevmiyor musun? niye?

Dedikodu yapıyorlar dedi, çocuk.

O zaman kadınları değil dedikoduyu sevmiyorsun dedi, adam.

Biliyor musun korkaklıkda bulaşıcıdır yiğitlik de. Hepimiz yiğitleşmiştik. ölüm vız geliyordu herkese. Ama savaş içinde oluyor bu tabii. Çünkü ölmeyi düşünmüyorsun, çünkü kolayca ölünüyor. Ölmek barış zamanında zor oluyor, çünkü ölmeyi düşünmeye başlıyorsun o zaman, bir de elde etmek istediğin şeyler söz konusu. Savaşırken bir şey elde edeceğine inanıyorsun ölmekle, barış zamanında ise bu yok işte.

Eve kapanıp kalmakla insan değiştirmek istediği bir dünyayı değiştiremez. Ama bunu anlamam için elli yılın geçmesi gerekiyormuş.

Bir şey yapmak istiyorum onu yapınca ya yahut elde edinceye kadar deli divane oluyorum, ama yaptıktan sonra yapmış olmakla yapmamış olmak arasında bir fark kalmıyor.

Taş devri gibi, tunç devri gibi insanların bir de gül devri geçirdiklerini düşünüyorum. Nasılsa o devirden kalma birtakım adamlar yaşıyor yeryüzünde.. Kim bilir belki ayrı bir kolonileri vardır hala bir yerlerde, orada bu çiçekleri yetiştirip dünyanın her yerine ihraç ediyorlar.

halkı ayaklanmaya kışkırttığı iddiasıyla tutuklanan ihtiyarın akli dengesinin