Ebu Hüreyre(r.a.) rivayet ediyor:
Bir adam yolda giderken çok susadı, sonunda bir kuyu buldu. Kuyuya indi su içti. Kuyudan çıkınca, susuzluktan dilini çıkarıp soluyan ve nemli toprağı yalayan bir köpek gördü. Bu köpek de benim gibi susamış, diyerek hemen kuyuya indi, mestine su doldurdu ve onu ağzı ile tutarak kuyudan çıktı. Köpeğe su verdi. Adamın bu davranışından ötürü Allahü Teala ondan razı oldu ve onu bağışladı.
Yanında bulunanlar, Allah'ın Rasulüne şöyle dediler:
Ey Allah'ın Rasulü, hayvanlardan da bizim için sevap var mıdır?
Resul-i Ekrem(s.a.v.)şöyle buyurdu.
HER CANLI YÜZÜNDEN İNSANLARA SEVAP VARDIR.
Bir adam yolda giderken çok susadı, sonunda bir kuyu buldu. Kuyuya indi su içti. Kuyudan çıkınca, susuzluktan dilini çıkarıp soluyan ve nemli toprağı yalayan bir köpek gördü. Bu köpek de benim gibi susamış, diyerek hemen kuyuya indi, mestine su doldurdu ve onu ağzı ile tutarak kuyudan çıktı. Köpeğe su verdi. Adamın bu davranışından ötürü Allahü Teala ondan razı oldu ve onu bağışladı.
Yanında bulunanlar, Allah'ın Rasulüne şöyle dediler:
Ey Allah'ın Rasulü, hayvanlardan da bizim için sevap var mıdır?
Resul-i Ekrem(s.a.v.)şöyle buyurdu.
HER CANLI YÜZÜNDEN İNSANLARA SEVAP VARDIR.
Moderatör tarafında düzenlendi:
