Çevrimdışı
İbadet, yardım dileme ve bunun kapsamına giren korkma, umma, sığınma, tevekkül, tevbe, bağışlanmayı dileme gibi bütün şeyler, ortağı bulunmayan ve tek olan Allah'a yapılır. İbadet, ulûhiyetine; yardım dileme de rubûbiyyetine bağlıdır. Allah, âlemlerin rabbidir; O'ndan başka ilâh, O'ndan başka Rab yoktur. Ne bir melek, ne bir peygamber, ne de bir başkası. Büyük günahların en büyüğü, Allah'a ortak koşmaktır. Seni yaratan O olduğu halde, başkasınıı O'na eşit kılmandır. Ortak koşmak, ibadetinde, tevekkülünde ve yardım dilemende başkasına pay tanımandır.
«Biz bunlara, sırf bizi Allah'a yaklaştırsınlar diye tapıyoruz» (39 Zümer 3), diyenlerin dediği gibi. Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:
«Hani, (bizim) ortaklar (ımız) sandığınız şefaatçilerinizi de yanınızda görmüyoruz» (6 En'âm 94).
«Yoksa Allah'tan başka şefaatçiler mi edindiler? De ki: Onlar, hiçbir şeye güçlen yetmeyen, düşünmeyen şeyler olsalar da mı?» (39 Zümer 43).
«Sizin O'ndan başka bir dostunuz ve şefaatçiniz yoktur» (32 Secde 4).
Namaz ibadeti bir bütün olarak ve ayni zamanda sücûd, rükû, teşbih, dua, kıraat ve kıyam gibi kendi başına birer ibadet olan cüzleriyle sadece Allah için yapılır..
Nafile ibadetler de yalnızca Allah için yapılır. Ne güneşe ve aya, ne bir devlet başkanına ve bir peygambere, ne salih bir kişiye, ne de bir peygamberin ve salih bir kişinin mezarına yapılması doğru değildir. Bütün peygamberlerin şeriatında durum budur. Bu, şeriatımızda da dile getirilmiştir. Hattâ dinimiz nafile bir ibadet olarak yaratıkları yüceltmekten ve onlara değer vermekten de sakındırmıştır. Bu sebepledir ki, Peygamber (s.a.v.), Muâz'ı kendisine secde etmekten nehyetmiş ve:
«Eğer bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emretseydim, üzerindeki hakkının büyüklüğünden dolayı kadının kocasına secde etmesini emrederdim» (İbn Mâce . Nikah 4;Ahmet İbn Hanbel lV/381, VI/76, V/228) buyurmuştur.
Yine sahabenin, selâm verirken eğilmelerini ve kendisi namazda otururken onların kendi peşinde ayakta durmalarını yasaklamıştır.
Sadakalardan genel ve özel zekât da böyledir; sadece Allah için tasadduk edilirler. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
«O, yaptığı iyiliği birinden karşılık görmek için değil, yalnız yüce Rabbinin rızâsına ermek için yapmıştır..,» (92 Leyl 19-20).
«Biz size sırf Allah rızası için yediriyoruz» (76 İnsan 9).
«Allah'ın rızasını kazanmak ve ruhlarındaki îmanı kökleştirmek için mallarını harcayanların durumu...» (2 Bakara 265).
«Allah'ın yüzünü (O'nun rızasını) isteyerek, verdiğiniz zekât (a gelince); işte (onu verenler, sevaplarını ve mallarını) kat kat arttıranlardır» (30 Rûm 39).
Dinde bunun ne bir kral, ne güneş, ne ay, ne bir peygamber veya salih bir kişiye yapılması caiz değildir. Bazı dilencilerle falan ve filânın kerametlerini abartanlar gibi. Peygamberlerden ya da sahabeden veya salih kimselerden birine yemin ederler. Hz. Ebû Bekir' e, Ali'ye, Nureddin Arslan'a, Şeyh Adîy'e, Şeyh Calid'e vs. ye yemin olsun derler.
Hacc da öyledir Sadece Beytullah haccedilir. Sadece o tavaf, edilir. Sadece onun çevresinde vakfe yapılır. Ne bir peygambere, ne salih bir kimseye ve ne de bir peygamberin ve salih bir kişinin mezarına veya herhangi bir puta ziyaret yapılır. Oruç da öyledir. İbadet olarak sadece Allah için tutulur. Ne yıldızlar için, ne güneş için, ne ay için, ne peygamber ve salihlerin mezarı için tutulur.
«Biz bunlara, sırf bizi Allah'a yaklaştırsınlar diye tapıyoruz» (39 Zümer 3), diyenlerin dediği gibi. Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:
«Hani, (bizim) ortaklar (ımız) sandığınız şefaatçilerinizi de yanınızda görmüyoruz» (6 En'âm 94).
«Yoksa Allah'tan başka şefaatçiler mi edindiler? De ki: Onlar, hiçbir şeye güçlen yetmeyen, düşünmeyen şeyler olsalar da mı?» (39 Zümer 43).
«Sizin O'ndan başka bir dostunuz ve şefaatçiniz yoktur» (32 Secde 4).
Namaz ibadeti bir bütün olarak ve ayni zamanda sücûd, rükû, teşbih, dua, kıraat ve kıyam gibi kendi başına birer ibadet olan cüzleriyle sadece Allah için yapılır..
Nafile ibadetler de yalnızca Allah için yapılır. Ne güneşe ve aya, ne bir devlet başkanına ve bir peygambere, ne salih bir kişiye, ne de bir peygamberin ve salih bir kişinin mezarına yapılması doğru değildir. Bütün peygamberlerin şeriatında durum budur. Bu, şeriatımızda da dile getirilmiştir. Hattâ dinimiz nafile bir ibadet olarak yaratıkları yüceltmekten ve onlara değer vermekten de sakındırmıştır. Bu sebepledir ki, Peygamber (s.a.v.), Muâz'ı kendisine secde etmekten nehyetmiş ve:
«Eğer bir kimsenin bir kimseye secde etmesini emretseydim, üzerindeki hakkının büyüklüğünden dolayı kadının kocasına secde etmesini emrederdim» (İbn Mâce . Nikah 4;Ahmet İbn Hanbel lV/381, VI/76, V/228) buyurmuştur.
Yine sahabenin, selâm verirken eğilmelerini ve kendisi namazda otururken onların kendi peşinde ayakta durmalarını yasaklamıştır.
Sadakalardan genel ve özel zekât da böyledir; sadece Allah için tasadduk edilirler. Nitekim Allah Teâlâ şöyle buyurmaktadır:
«O, yaptığı iyiliği birinden karşılık görmek için değil, yalnız yüce Rabbinin rızâsına ermek için yapmıştır..,» (92 Leyl 19-20).
«Biz size sırf Allah rızası için yediriyoruz» (76 İnsan 9).
«Allah'ın rızasını kazanmak ve ruhlarındaki îmanı kökleştirmek için mallarını harcayanların durumu...» (2 Bakara 265).
«Allah'ın yüzünü (O'nun rızasını) isteyerek, verdiğiniz zekât (a gelince); işte (onu verenler, sevaplarını ve mallarını) kat kat arttıranlardır» (30 Rûm 39).
Dinde bunun ne bir kral, ne güneş, ne ay, ne bir peygamber veya salih bir kişiye yapılması caiz değildir. Bazı dilencilerle falan ve filânın kerametlerini abartanlar gibi. Peygamberlerden ya da sahabeden veya salih kimselerden birine yemin ederler. Hz. Ebû Bekir' e, Ali'ye, Nureddin Arslan'a, Şeyh Adîy'e, Şeyh Calid'e vs. ye yemin olsun derler.
Hacc da öyledir Sadece Beytullah haccedilir. Sadece o tavaf, edilir. Sadece onun çevresinde vakfe yapılır. Ne bir peygambere, ne salih bir kimseye ve ne de bir peygamberin ve salih bir kişinin mezarına veya herhangi bir puta ziyaret yapılır. Oruç da öyledir. İbadet olarak sadece Allah için tutulur. Ne yıldızlar için, ne güneş için, ne ay için, ne peygamber ve salihlerin mezarı için tutulur.
