Neler yeni
İslami Forum, Dini Forum, islami site, islami sohbet, radyo, islami bilgiler

İslam-tr.org'a hoş geldiniz! Hemen üye olun ve kendi konularınızı, düşüncelerinizi paylaşarak bu platforma katılın. Oturum açtıktan sonra, İslam dini, tarih ve güncel konularla ilgili paylaşımlarda bulunabilirsiniz.

Kız Çocuklarını Sevmemenin Kerih Oluşu

MuhacirSelman Çevrimdışı

MuhacirSelman

Aktif Üye
İslam-TR Üyesi
images


KIZ ÇOCUKLARINI SEVMEMENİN KERİH OLUŞU

Yüce Allah Şöyle buyuruyor:

“Göklerin ve yerin mülkü Allah'a aittir. Dilediğini yaratır. Dilediğine dişiler bahşeder, dilediğine erkekler bahşeder, yahut erkek ve dişi olarak çift çift yaratır. Dilediğini de kısır yapar. O; alimdir, kudretlidir.[1]"

Yüce Allah bu ayette, karı - kocanın mevcut durumunu dört kısma ayırmış ve onlara takdir buyurduğu çocuğu, bizzat kendisinin bahşettiğini açıklamıştır. Bu durumda, kulun; yüce Allah'ın gazabına maruz kalması için, O'nun kendisine bahşettiği kız çocuğunu sevmemesi yeterli bir sebeptir.

Peki niçin bu ayette öncelikle "dişiler" kelimesi söy*lendi?

Bir görüşe göre anne-babaları, bu kız çocuklarını bir yük saydıklarından, onların gönlü alınmış olmaktadır.

Başka bir görüşe göre -ki en güzeli de budur- onları önce zikretti; çünkü ayetteki esas konu; Allah'ın anne-babanın dilediğini değil de kendi dileğini yaptığının vurgulanmasıdır. Zira anne-babalar genellikle erkek çocuk isterler Allah ise, dilediğini yaratacağını bildirerek, onların istemeyip de, kendisinin istediği cinsi önce zikretmiştir.

Bana göre, bir diğer bakış açısı daha vardır:

Yüce Allah, cahiliyenin diri diri toprağa gömecek derecede ikinci plana ittiği kız çocuklarını ön plana çıkardı. Yani dedi ki, "Sizce geri bırakılan bu cins bana göre zikretmede önceliklidir". Dikkat ediniz, yüce Allah "dişiler" kelimesini nasıl nekra, "erkekler" kelimesini ma'rife yaptı.... Dişilikten kaynaklanan noksanlığı, öne geçirmek suretiyle; erkekleri sonradan zikretmesinden kaynaklanan eksikliği ma'rife yapmak suretiyle nasıl telafi etti. Adeta şöyle buyuruyor:

"Dilediğine, at binen, kavmin efendisi olan, sizin de bildiğiniz mezkur erkekleri verir." Ayetin devamında her iki cinsi birlikte zikrettiğinde ise, önce veya sonra zikretme hususunda her ikisine de hakkını vermek için "erkekler" kelimesini önce söyledi. Elbette ki yüce Allah, bu sözüyle ne murad ettiğini en iyi kendisi bilir.

Ayet-i kerimeden asıl maksat, kız çocuklarından hoşlanmamanın, yüce Allah'ın şu ayette kınadığı cahiliyye adetlerinden olduğunun vurgulanmasıdır:

"Onlardan biri kız çocuğu ile müjdelenince, öfke içerisinde yutkunarak yüzü kapkara kesilir. Kendisine müjdelenen şeyin kötülüğünden dolayı kavminden gizlenir. Acaba aşağılık bir şekilde onu tutsun mu, yoksa toprağa mı gömsün? Dikkat edin, ne kötü hüküm veriyorlar! [2]

"Bu yüzden rüya tabirciîerinden biri, "Rüyamda yüzümü kara gördüm " diyen birine" Hamile bir karın var mı? "diye sorar, "Evet" cevabını alınca "sana bir kız çocuğu doğuracak " diye tabir ederdi.

Enes b. Malik'ten rivayet edildiğine göre Rasûl-u Ekrem "Her kim, buluğ çağına erişinceye kadar iki kız çocuğuna bakarsa kıyamet gününde benimle beraber şöyle gelir" dedi ve iki parmağını birbirine bitiştirdi" [3] Abdu'r-Rezzâk şöyle rivayet etmiştir:

Bize Ma'mer, Zühri'den, o da Urve b. Zübeyr 'den, o da Hz. Aişe 'den rivayet etti. Hz. Aişe şöyle demiştir:

"Bir kadın, yanında iki kız çocuğuyla birlikte bir şeyler istemek üzere yanıma geldi. Yanımda, ona verebileceğim bir tek kuru hurmadan başka bir şey bulamadım. Onu kendisine verdim. O da aldı ve iki kızına paylaştırarak kendisi bir şey yemedi. Sonra kızlarıyla birlikte kalktı, gitti. Bu esnada Rasul-u Ekrem geldi. Durumu ona anlatınca şöyle buyurdu:

"Kim bu kız çocuklarıyla imtihan edilir de onlara iyi bakarsa cehenneme karşı kendisi için perde olurlar. "

Bu hadisi, ayrıca İbn-u'1-Mübarek, Ma'mer 'den, o da Zühri'den, o da Abdullah b. Ebi Beki- b. Hazm'dan, o da Urve'den rivayet etmiştir. [4]

Yine Ahmet b. Hambel'in müsnedinde, Eyyub b. Beşir el-Ensari'nin Ebu Said el, Hudriden rivayet ettiği şu hadis vardır:

"Bir kimsenin üç kız çocuğu (veya üç kız kardeşi) yahut iki kız çocuğu veya iki kız kardeşi olur da onlar hakkında Allah'tan korkarak kendilerine iyi bakarsa muhakkak cennete girer."

Süfyan b. Ebi Salih'ten, o da Eyyüb b, Beşir'den, o da Said el-A'şa 'dan, o da Ebu Said el-Hudri'den rivayet ettiğine göre, Rasûl-u Ekrem şöyle buyurmuştur:

"Kimin üç kız çocuğu veya üç kızkardeşi yahut iki kız çocuğu veya iki kızkardeşi olur da onlara iyi bakar ve onların meşakkatlerine sabredip, haklarında Allah'tan korkarsa, muhakkak cennete girer".[5]

Muhammed b Abdillah el- Ensari, İbn-i Cüreyc 'den, o da Ebu 'z-Zübeyir'den, o da Ömer b. Nebhan 'dan, o da Ebu Hureyre'den, Râsulallah'ın şöyle dediğini naklediyor:

“Her kimin üç kız çocuğu olur da onların eziyet ve sıkıntılarına sabrederse, muhakak cennete girer. [6]

Başka bir rivayette şu ziyade vardır: "Bunun üzerine bir adam:

“Ya Rasulallah, peki iki kız çocuğu olursa? deyince:

“İki kız çocuğu da, buyurdu. Adam yine:

“Ya Rasulallah, bir tek kız çocuğu olursa? diye sorunca

“Bir tek kız çocuğu olsa bile, diye cevap verdi.

Ahmet b. el-Hasan'dan, o da el-Esamm'dan, o da Hasan b. Mükerrenı'den rivayet ettiğine göre Osman b. Ömer demiş ki: "Nahhas, bize Şeddad Ebi Ammar'dan, o da Avf b. Malik'ten, Rasûlullah'ın şöyle dediğini rivayet etmiştir:

“Üç kız çocuğuna sahip olup ta, onlar ayrılıncaya veya vefat edinceye kadar kendileri için harcama yapan kimseye, o kızlar cehenneme karşı perde olurlar. [7]

Ali b. el-Medini diyor ki:

Yezid b. Zuray, Nahhas b. Kahm 'dan, o da Şeddad Ebu Ammar'dan, o da Avf b. Malik el- Eşcai'den Rasûl-u Ekrem'in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

“Hiç bir kul yoktur ki, kendisinin üç kız çocuğu olsun ve onlar ayrılıp gidinceye veya vefat edinceye dek onlar için harcama yapsın da bu kızlar kendisi için cehenneme karşı bir siper olmasın ". Bunun üzerine bir kadın:

“Ya Rasûlallah, ya iki kız çocuğu? deyince:

“İki kız çocuğu da, buyurdular."

Ebu Ammar, Avf b. Malik'ten, Rasul-u Ekrem'in şöyle dediğini rivayet etmiştir:

“Ben ve (çocuklara bakma eziyetinden) yanakları kararmış bir kadın, cennette şu iki parmağım gibiyiz ."[8]

Fıtr b. Halife, Şurahbil b. Sad'dan, o da, İbn-i Ab bas'tan, Peygamberin şöyle dediğini rivayet ediyor:

“Bir müslümanın iki kız çocuğu olur da beraber olduğu müddetçe onlara iyi bakarsa, o kızlar kendisini muhakkak cennete girdiril. [9]

Abdu'r-Rezzak diyor ki, Mamer bize İbnu'l -Münkedir' den, Hz. Peygamberin şöyle dediğini rivayet etmiştir.

“Kimin üç kızı veya kız kardeşi olur da, onları muhafaza edip barındırır ve everirse, muhakkak cennete girer. Ashab-ı Kiram:

“Peki iki kızı olursa? diye sorunca, Rasul-u Ekrem:

“İki kızı da, buyurdu. Hatta biz zannettik ki, şayet "Ya bir kızı olursa ?" diye sorsalar, Rasul-u Ekrem "Bir kızı da olsa "diye cevap verecek.

Bu hadis mürseldir.

Abdullah b. el- Mübarek, Harmele b. İmran'dan , o da Ebu Uşşane 'den, o da Ukbe b. Amir el-Cüheni'den, Rasûlullah'ın şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

“Kimin üç kız çocuğu olur da onlara sabreder ve gücü nisbetince onları yedirir, içirir ve giydirirse, bu çocuklar kendisi için cehenneme karşı bir perde olurlar. [10]

Yüce Allah, kadınlar hususunda şöyle buyurmuştur:

"Şayet onlardan hoşlanmazsanız, ola ki, siz bir şeyi sevmezsiniz de, Allah onda bir çok hayırlar kılmış olur. "[11]

Kız çocukları da tıpkı böyledir. Onlar hakkında da kul açısından dünya ve ahiret hayrı bulunabilir. Bir kişinin,

Allah'ın razı olup kendisine bağışladığı şeyden hoşlan*maması, o kızları sevmemesinin çirkinliğini göstermeye yeter.

Salih b. Ahmed der ki:

"Babamın bir kızı dünyaya geldiği vakit "Peygamberler de kız babaları idiler. Kız çocukları hakkında senin de bildiğin hadisler vardır" derdi.

Yakup b. Bühtan der ki:

"Yedi tane kızım oldu. Her kızım doğduğunda Ahmet b. Hanbel'in yanına gelirdim. O da bana "Ey Eba Yusuf, peygamberlerin de kız çocukları vardı " derdi. Onun bu sözleri yüreğime su serperdi." [12]


--------------------------------------------------------------------------------

[1] Şûra: 49-50

[2] Nahl: 58

[3] Müslim: 2631

[4] Buharı: 1418; Müslim: 2629; Ahmed b. Hambel 6/ 87, 88,166 ve 243

[5] Huıneydi: 738

[6] Ahmed b Hanbel: 2/335

[7] Beyhaki: 2/236

[8] Ahmed b.Hanbel: 6/29; Ebû Davûd: 5149

[9] İbn-i Mâce: 367

[10] Ahmed b. Haribel: 4/154

[11] Nisa: 19

[12] İbn Kayyim El-Cevziyye, İslamda Çocuk Bakımı Ve Terbiyesi, Esra Yayınları: 28-34.

 
Üst Ana Sayfa Alt