Çevrimdışı
Mehmet Öğüt
6 Eylül 1999 Dağıstan
Dağıstan’daki Rus işgalcilerine direnerek şehid olan, Türkiye’li kardeşlerimizden birisi de, Mehmed Öğüt’tür. Mehmed ile ilgili bilgiye de, Konya’da yayınlanan Merhaba Gazetesinden ulaşabildik. Merhaba Gazetesinin 18 Eylül 1999 tarihli nüshasında şöyle bir haber yayınlandı.
OĞLUMUZ, GURURUMUZ
6 Eylül 1999 günü Kafkasya’nın Dağsıtan bölgesinde Ruslarla girdiği çatışmada ŞEHİD olan 21 yaşındaki Mehmed Öğüt’ün ailesi, oğullarının şehadetiyle gurur duyuyorlar.
Dağıstan’ın bağımsızlığını kazanmak için, Ruslar’a karşı verdiği mücadeleye katılmak üzere, 5 ay önce Dağıstan’a giderek giden ve ömrü boyunca tek arzusu Allah yolunda cihad etmek ve yine Allah yolunda ŞEHİD olmayı arzulayan Mehmed, 6 Eylül 1999 günü, bu arzusuna kavuştu. Çeçen komutan Şamil Basayev’in komutasında katıldığı cihadda mevkilerin en yükseğine erişti. Mehmed, şehid olduktan sonra Dağıstan’da dualarla toprağa verildi.
Oğullarının Dağıstan’da şehid olduğu haberini alan Öğüt ailesi, sadece evlatlarını son bir kez olsun görememenin burukluğunu yaşadıklarını ifade ederken, “Mehmed’in, maddi durumunun çok iyi olmasına rağmen, O kendisine uzatılan dünya nimetlerini reddetti ve zulüm gören kardeşlerinin yanına gitti. Çok saf kalpli ve dürüst bir insandı. Mehmed’in tek arzusu Allah için, Allah yolunda ŞEHİD olmaktı. O, arzusuna da kavuştu. Mehmed’in şehid olması bizim üzüntümüz değil, GURURUMUZ oldu” dediler.
Ömrünün büyük bir bölümünü Suudî Arabistanda geçiren 1995 yılında Konya İmam-Hatip Lisesinden ayrılan 21 yaşındaki Mehmed Öğüt, Çeçen Komunat Şamil Basayev’in komutasında, Dağıstanlı Müslümanların özgürlüğüne destek vermek için katıldığı cihadda, 6 Eylül 1999 günü ŞEHİD oldu. Evlat larının ŞEHİD olmasından gurur duyduğunu söyleyen baba Mustafa Öğüt, “ Mehmed çok saf bir insandı. Beş kardeştiler. Hepsi aynı duygularla yetişti. Aile olarak hepimiz birlikte hacca gittik ve uzun yıllar orada yaşadık. Mehmed, diğer kardeşleri gibi değildi. Söylenen hiçbir şeye karşı gelmezdi. Ancak, yaşanan bir çok olaya çok üzülür, çok ağlardı. Hiçbir maddi sıkıntısı yoktu. Kendisine ait Marangozlar Sanayi’nde ki hırdavatçı dükkanını bırakarak 5 ay Dağıstan’a gitti. Abisi ile birlikte evlendirmeyi, düğününü yapmayı istiyordum. Bunu istemedi. Tek isteği vardı. Allah yolunda cihad etmek ve zulüm gören müslümanların yardımına koşmak. Mehmed, kendisine sunuluan bütün dünya nimetlerini istemedi ve çok arzuladığı şeha dete kavuştu. Mehmed, gibi bir oğlum olduğu için ve mevkilerin en yücesine eriştiği için Allah’a hamd ediyorum.”dedi.
Şehid Mehmed Öğüt’ün abisi ise, kardeşinin ŞEHİD olmasından gurur duyduğunu ifade ederken “Kendisi her zaman cihad eden ve cihada gidenlerle ilgilendi ve cihadı benimsedi. Ömründe ve yaşantısın da şehadet arzusu vardı. Hep, “Abi, ben gideceğim şehid olacağım” derdi. Allah şahid ki, çok saf ve temiz bir bilince sahipti. İslamî bir saflık. Bana her telefon açtığında, “Abi, gel buraya, burada birlikte yaşayalım. İzzet burada, şeref burada. Gel abi, ne olursun gel. Burada birlikte yaşayalım ve birlikte Cihad edelim.” derdi.
Burada bütün yaşantımızı İslamî duyarlılıkla sürdürmeye gayret ederdik. İslamî gözle, bilinçle bakardık herşeye. Rabbim kardeşime orada istediğini verdi. Şehadeti istiyordu. Allah da şehadeti nasib etti ve şehid oldu. Kardeşimin şehadetinin, tüm yaşayanlara örnek olmasını istiyorum. Çünkü kardeşim ÖRNEK bir insandı” dedi.
6 Eylül 1999 Dağıstan
Dağıstan’daki Rus işgalcilerine direnerek şehid olan, Türkiye’li kardeşlerimizden birisi de, Mehmed Öğüt’tür. Mehmed ile ilgili bilgiye de, Konya’da yayınlanan Merhaba Gazetesinden ulaşabildik. Merhaba Gazetesinin 18 Eylül 1999 tarihli nüshasında şöyle bir haber yayınlandı.
OĞLUMUZ, GURURUMUZ
6 Eylül 1999 günü Kafkasya’nın Dağsıtan bölgesinde Ruslarla girdiği çatışmada ŞEHİD olan 21 yaşındaki Mehmed Öğüt’ün ailesi, oğullarının şehadetiyle gurur duyuyorlar.
Dağıstan’ın bağımsızlığını kazanmak için, Ruslar’a karşı verdiği mücadeleye katılmak üzere, 5 ay önce Dağıstan’a giderek giden ve ömrü boyunca tek arzusu Allah yolunda cihad etmek ve yine Allah yolunda ŞEHİD olmayı arzulayan Mehmed, 6 Eylül 1999 günü, bu arzusuna kavuştu. Çeçen komutan Şamil Basayev’in komutasında katıldığı cihadda mevkilerin en yükseğine erişti. Mehmed, şehid olduktan sonra Dağıstan’da dualarla toprağa verildi.
Oğullarının Dağıstan’da şehid olduğu haberini alan Öğüt ailesi, sadece evlatlarını son bir kez olsun görememenin burukluğunu yaşadıklarını ifade ederken, “Mehmed’in, maddi durumunun çok iyi olmasına rağmen, O kendisine uzatılan dünya nimetlerini reddetti ve zulüm gören kardeşlerinin yanına gitti. Çok saf kalpli ve dürüst bir insandı. Mehmed’in tek arzusu Allah için, Allah yolunda ŞEHİD olmaktı. O, arzusuna da kavuştu. Mehmed’in şehid olması bizim üzüntümüz değil, GURURUMUZ oldu” dediler.
Ömrünün büyük bir bölümünü Suudî Arabistanda geçiren 1995 yılında Konya İmam-Hatip Lisesinden ayrılan 21 yaşındaki Mehmed Öğüt, Çeçen Komunat Şamil Basayev’in komutasında, Dağıstanlı Müslümanların özgürlüğüne destek vermek için katıldığı cihadda, 6 Eylül 1999 günü ŞEHİD oldu. Evlat larının ŞEHİD olmasından gurur duyduğunu söyleyen baba Mustafa Öğüt, “ Mehmed çok saf bir insandı. Beş kardeştiler. Hepsi aynı duygularla yetişti. Aile olarak hepimiz birlikte hacca gittik ve uzun yıllar orada yaşadık. Mehmed, diğer kardeşleri gibi değildi. Söylenen hiçbir şeye karşı gelmezdi. Ancak, yaşanan bir çok olaya çok üzülür, çok ağlardı. Hiçbir maddi sıkıntısı yoktu. Kendisine ait Marangozlar Sanayi’nde ki hırdavatçı dükkanını bırakarak 5 ay Dağıstan’a gitti. Abisi ile birlikte evlendirmeyi, düğününü yapmayı istiyordum. Bunu istemedi. Tek isteği vardı. Allah yolunda cihad etmek ve zulüm gören müslümanların yardımına koşmak. Mehmed, kendisine sunuluan bütün dünya nimetlerini istemedi ve çok arzuladığı şeha dete kavuştu. Mehmed, gibi bir oğlum olduğu için ve mevkilerin en yücesine eriştiği için Allah’a hamd ediyorum.”dedi.
Şehid Mehmed Öğüt’ün abisi ise, kardeşinin ŞEHİD olmasından gurur duyduğunu ifade ederken “Kendisi her zaman cihad eden ve cihada gidenlerle ilgilendi ve cihadı benimsedi. Ömründe ve yaşantısın da şehadet arzusu vardı. Hep, “Abi, ben gideceğim şehid olacağım” derdi. Allah şahid ki, çok saf ve temiz bir bilince sahipti. İslamî bir saflık. Bana her telefon açtığında, “Abi, gel buraya, burada birlikte yaşayalım. İzzet burada, şeref burada. Gel abi, ne olursun gel. Burada birlikte yaşayalım ve birlikte Cihad edelim.” derdi.
Burada bütün yaşantımızı İslamî duyarlılıkla sürdürmeye gayret ederdik. İslamî gözle, bilinçle bakardık herşeye. Rabbim kardeşime orada istediğini verdi. Şehadeti istiyordu. Allah da şehadeti nasib etti ve şehid oldu. Kardeşimin şehadetinin, tüm yaşayanlara örnek olmasını istiyorum. Çünkü kardeşim ÖRNEK bir insandı” dedi.
