Gözünüzün önünden eşinizin apar topar ellerini bağlanıp götürüldüğünü düşünün. Çocuklarınız korkulu gözlerle olup bitenlere anlam vermeye çalıyor. Sonra size koşuyorlar en emin yer olarak kucağınıza, eteğinize tutunuyorlar.
Anne ne oluyor? Bu gece yarısı evimize saygısızca girenler kim?
Anne neden evimizi dağıtıyorlar? Babamı nereye götürüyorlar?
Annenin derdi bir yana bir de çocuklarının derdini kalbinin derinliklerine gömüyor. Ne söylesin çilekeş anne, ne söylesin!
Evet, biz bunları gördük.
"Vela teziru vaziretü'n vizra uhra" "Biri yüzünden onun kardeşi, hanedanı, çoluk-çocuğu mesul olamaz"
Bir anne düşünün yetmiş yaşlarında, çocuklarını arayıp bulamıyorlar diye kendisine musallat oluyorlar. Günlerce sorgulamalar, aylarca mahpusluk. Bunlar da yetmiyor zavallı eşi ondan daha beter sıkıntılar altında... hiç yetmiş yaşlarında işkence çekmiş insan gördünüz mü?
Dünya bütün genişliğiyle beraber daraldığı zamanlara denk geldiniz mi? Lütfen bir düşünün bu nasıl olur diye?
Evet, biz bunları gördük.
Konuşmadıkları ve zorla kabullendirmek istediklerini kabul etmedikleri için günlerce, aylarca nice nice işkenceler, zulümler... İnsan hepsine tahammül eder de hanımını, annesini, kızını o mekânlarda görmek sonra birbirlerine çaresiz, acılar içinde bakmak... İlahi bu ne acı.
Evet, biz bunları gördük.
Eşleri zindana atılan ve dışarıda zindandan beter zindanlar yaşayan nice dostlarımız, arkadaşlarımız oldu.
Zindana düşmüş eşini ardından lojmandan atılan, evsiz, barksız bırakılan, ahir gibi mekânlarda yaşamak zorunda kalan nice kadın...
Yıllar boyunca baba özlemiyle tutuşan ve sonunda babalarına kavuşan fakat hasretlerini gideremeden onları kaybedenler... Eşini bekleyen sabır kahramanları...
Hangi suçtan dolayı bu çileler, bu sıkıntılar, bu zulümler.
Şu nazenin, nazik çiçekler nice rüzgârlar, yağmurlar, karlar, fırtınalar...
Bahara layık çiçekler, kışın şiddetine maruz kaldı...
Nice erkeğin tahayyül bile edemeyeceği nice çilelere, sıkıntılara katlandı kara çarşaflı bacılar...
Yıllar boyunca zindan kapılarında eşlerini, babalarını, evlatlarını bekledi bacılar...
Tutuklamalara bir de bu cepheden bakın lütfen.
Fevziye Güler-sutunhaber
Anne ne oluyor? Bu gece yarısı evimize saygısızca girenler kim?
Anne neden evimizi dağıtıyorlar? Babamı nereye götürüyorlar?
Annenin derdi bir yana bir de çocuklarının derdini kalbinin derinliklerine gömüyor. Ne söylesin çilekeş anne, ne söylesin!
Evet, biz bunları gördük.
"Vela teziru vaziretü'n vizra uhra" "Biri yüzünden onun kardeşi, hanedanı, çoluk-çocuğu mesul olamaz"
Bir anne düşünün yetmiş yaşlarında, çocuklarını arayıp bulamıyorlar diye kendisine musallat oluyorlar. Günlerce sorgulamalar, aylarca mahpusluk. Bunlar da yetmiyor zavallı eşi ondan daha beter sıkıntılar altında... hiç yetmiş yaşlarında işkence çekmiş insan gördünüz mü?
Dünya bütün genişliğiyle beraber daraldığı zamanlara denk geldiniz mi? Lütfen bir düşünün bu nasıl olur diye?
Evet, biz bunları gördük.
Konuşmadıkları ve zorla kabullendirmek istediklerini kabul etmedikleri için günlerce, aylarca nice nice işkenceler, zulümler... İnsan hepsine tahammül eder de hanımını, annesini, kızını o mekânlarda görmek sonra birbirlerine çaresiz, acılar içinde bakmak... İlahi bu ne acı.
Evet, biz bunları gördük.
Eşleri zindana atılan ve dışarıda zindandan beter zindanlar yaşayan nice dostlarımız, arkadaşlarımız oldu.
Zindana düşmüş eşini ardından lojmandan atılan, evsiz, barksız bırakılan, ahir gibi mekânlarda yaşamak zorunda kalan nice kadın...
Yıllar boyunca baba özlemiyle tutuşan ve sonunda babalarına kavuşan fakat hasretlerini gideremeden onları kaybedenler... Eşini bekleyen sabır kahramanları...
Hangi suçtan dolayı bu çileler, bu sıkıntılar, bu zulümler.
Şu nazenin, nazik çiçekler nice rüzgârlar, yağmurlar, karlar, fırtınalar...
Bahara layık çiçekler, kışın şiddetine maruz kaldı...
Nice erkeğin tahayyül bile edemeyeceği nice çilelere, sıkıntılara katlandı kara çarşaflı bacılar...
Yıllar boyunca zindan kapılarında eşlerini, babalarını, evlatlarını bekledi bacılar...
Tutuklamalara bir de bu cepheden bakın lütfen.
Fevziye Güler-sutunhaber
