Abdulkadir Öğdüm Şiirleri

ADIN İÇİN…

Adını ölümsüz bir güzelden almıştır o,
Bakışı sükûtî bir neyzenin bakışıdır.
Cümle nebât solmuşken yemyeşil kalmıştır o,
Ömrümce yaz dediğim onun karakışıdır!

Korkma tamburi sevdam… Korkma, vur mızrabını!
Hiç mi tatmamış bu can aşkın ıstırabını!

Gün başlamaz düşümde sen varken, ey gül nazar!
Sahramda hayâlini hep geceyle görürüm.
Ben yaklaştıkça sana yollar daha bir uzar,
Gömülür ayaklarım, gözlerimle yürürüm!

O dem şoseler biter, nârlı yokuşlar başlar,
O dem kâfidir bana gözlerimdeki yaşlar!

Artık yıldızların da dökülmüştür yaldızı,
Bitmiştir mesaisi gecesefalarının.
Seherin göz ağrısı, dağların nazlı kızı
Taksim çeker şânına dünden mahrum yarının.

Deniz gözlerine has, kuşluk ve martılarla
Bir filmin daha gelir sonu, hışırtılarla…

Kasım 2005

Abdulkadir Öğdüm

EYLÜL ve YAĞMUR

Münzevi davaların hissedar mahkemesi,
Eylül!.. Beni en mecnun çarmıhında yargıla!

* * *

Güz beldesi gönlüme yağmış yağalı efkâr
Çektiğim elem değil, bir fikir üzgüsüdür…
Koynumda ufak ekmek, gezerim abdal, ne kâr!
Şu ördüğüm manzumlar sevdamın türküsüdür…

Eylül!.. Tomruk, yaprak, dal… Ne varsa dök nârıma,
Elbet bir gün yağacak o yağmur efkârıma!

* * *

Kıskanır seni aylar, mevsimler meftun sana
Ve sen yirmi asırdır alnındasın Hazan’ın…
Şükür, çözdüm sırrını, artık şifa masana
Yatır da, cerrahı ol bu divane ozanın!

Eylül!.. Bana da derman var mı rahmet kâsende?
Zira bu yıl Mirac da, Leyl-i Berat da sende…

* * *

Bir çeyrek asır geçti, ilk gözyaşımdan beri
Ve şimdi ateşten bir gölde deviniyorum!
Toprağımda bir benim bu sevdanın kamberi
Her düğünde başka bir hicran giyiniyorum!

Eylül!.. Göster şanını, cümle cürmüm erisin,
Sen ki, şu hazinenle aydan daha berisin!

* * *

Tek tesellim, her gece uyandırıp sabahı
Alnımı yasladığım eski yüzlü bir keçe…
Garipsem Allah’ım var, bekle gönlümün şahı,
Düşeceğim yollara davayı berat geçe!

Eylül!.. Es de güleyim, yakamoz görsün mâhım
Ve yıkansın nurunla zindan kokan sabahım!

* * *

Safir yağmurlarıyla, beklesin aziz sıla...
Gayrı muştudur bana göklerin gürlemesi…

Eylül 2004

Abdulkadir Öğdüm