Çevrimdışı
Tahriruş Şam Grubuna bağlı Suriye'deki davetin öncülerinden Şeyh Abdullah Muhaysini bir yazı yayınladı.
Arap baharı devrimleri, uluslararası siyasi alanda büyük bir değişime neden oldu, rejimlerden uzak kalıp başkalarını getirdi, bazıları pençelerini açığa çıkardı, tahtları için savaştı ve devrimlerin bir kısmı da beşiklerinde canlı canlı gömüldü öyle ki binlercesi (devrimci) yok edildi, öldürüldü ve aynı şekilde hapse atıldı. Ancak Şam topraklarına gelince, Allah subhanehu ve teala onun, savaşların ülkesi olmasını istedi. Onda; Beşşar, gücün verdiği her şeyle birlikte savaştı, ardından mezhebinin evlatları Lübnan'ın ve İran’ın inkarcılarından (Şia) ve onların takipçilerinden destek istedi. Bununla birlikte hepsi savaşı kaybetmenin eşiğindeydi, Tevhid ehlinin önünde dizleri kırıldı, birçok alanı ve isimlerini kaybettiler.
Bu noktada, Haç ehli Suriye'deki durumun tehlikesini hissetti, bu nedenle Marksist Komünizm devleti bir Şii devletine yetişti, teçhizatı ve askerleri ile savaş topraklarına girdi, ev, cami ve cihat gruplarını aralarında ılımlı veya radikal, aşırıcı veya liberal diye ayrım yapmaksızın bombalamaya başladı. Haç’ın bekçileri Beşşar'ın varlığı dışında bir çözüm bulunmadığını, bu aşamadan Esad'ı hariç tutmanın büyük bir hata olduğunu tespit ettiler ve kimyasal silah kullanmasını, öldürdüğü yüz binlerce insanı; Rejimin işlediği suçların hepsinin üzerini örttüler.
Bir anda gelişen olaylar ve büyük güçlerin savaş alanına girmesi büyük etkilere neden olacaktır ve tarih kendini tekrarlamaktadır. İnkarcıların İslam Ümmetinin içinde zehirli bir hançer olmalarının dışında tarihte hiçbir varlıkları bulunmadı. Bugünde savaşa Haç kuvvetleriyle yan yana katılmış olmaları yeni ve garip bir durum değildir. Peygamber Efendimizin ashabının arasında kavga çıkmasına neden olanlar, Hüseyin r.a.’ı öldürenler, Ali r.a.’a ihanet edenler, Abbasi ve Osmanlı hilafetlerini devirmeye katılanlar ve bugün Ehli Sünnet’e en ağır işkenceleri tattıranlar kendileridir. Ordularını Ateist Komünistlerden yakın ahbablarının ve kibirli Hıristiyanlar’ın safında seferber ettiler. Müslüman ülkeler ve cihadi gruplar durumun tehlikesini fark ediyor mu? Müslümanlar’ın Alimleri, tarihin sayfalarında kendileri için kaydedilecek bir duruş sergileyecekler mi? Vakit amellerin tek elde toplanıp sonrasında anlaşmazlıkların önleneceği vakit değil mi?
Vallahi durum tehlikeli, ciddi derecede tehlikelidir. Şam, kıvrımlarında büyük bir zaferin özelliklerini, tüm bölge çapında büyük bir İslam devriminin alametlerini taşımaktadır. Ey Şam ehli! Kalplerimiz sizinle. Bugün mızrağın başısınız. O halde gözün gördüğü direnci ve takati Allah da sizden görsün. Yöneticilerden ve halklardan gelen tüm Müslümanlar savaştan hariç tutulmayacakları şekilde kardeşleriyle birlikte durmak zorundadırlar ve isteseler de istemeseler de (kafirler tarafından) hedefe koyulmuş bir parçadırlar. Allah yardımcımızdır.
Abdullah Muhaysini
Arap baharı devrimleri, uluslararası siyasi alanda büyük bir değişime neden oldu, rejimlerden uzak kalıp başkalarını getirdi, bazıları pençelerini açığa çıkardı, tahtları için savaştı ve devrimlerin bir kısmı da beşiklerinde canlı canlı gömüldü öyle ki binlercesi (devrimci) yok edildi, öldürüldü ve aynı şekilde hapse atıldı. Ancak Şam topraklarına gelince, Allah subhanehu ve teala onun, savaşların ülkesi olmasını istedi. Onda; Beşşar, gücün verdiği her şeyle birlikte savaştı, ardından mezhebinin evlatları Lübnan'ın ve İran’ın inkarcılarından (Şia) ve onların takipçilerinden destek istedi. Bununla birlikte hepsi savaşı kaybetmenin eşiğindeydi, Tevhid ehlinin önünde dizleri kırıldı, birçok alanı ve isimlerini kaybettiler.
Bu noktada, Haç ehli Suriye'deki durumun tehlikesini hissetti, bu nedenle Marksist Komünizm devleti bir Şii devletine yetişti, teçhizatı ve askerleri ile savaş topraklarına girdi, ev, cami ve cihat gruplarını aralarında ılımlı veya radikal, aşırıcı veya liberal diye ayrım yapmaksızın bombalamaya başladı. Haç’ın bekçileri Beşşar'ın varlığı dışında bir çözüm bulunmadığını, bu aşamadan Esad'ı hariç tutmanın büyük bir hata olduğunu tespit ettiler ve kimyasal silah kullanmasını, öldürdüğü yüz binlerce insanı; Rejimin işlediği suçların hepsinin üzerini örttüler.
Bir anda gelişen olaylar ve büyük güçlerin savaş alanına girmesi büyük etkilere neden olacaktır ve tarih kendini tekrarlamaktadır. İnkarcıların İslam Ümmetinin içinde zehirli bir hançer olmalarının dışında tarihte hiçbir varlıkları bulunmadı. Bugünde savaşa Haç kuvvetleriyle yan yana katılmış olmaları yeni ve garip bir durum değildir. Peygamber Efendimizin ashabının arasında kavga çıkmasına neden olanlar, Hüseyin r.a.’ı öldürenler, Ali r.a.’a ihanet edenler, Abbasi ve Osmanlı hilafetlerini devirmeye katılanlar ve bugün Ehli Sünnet’e en ağır işkenceleri tattıranlar kendileridir. Ordularını Ateist Komünistlerden yakın ahbablarının ve kibirli Hıristiyanlar’ın safında seferber ettiler. Müslüman ülkeler ve cihadi gruplar durumun tehlikesini fark ediyor mu? Müslümanlar’ın Alimleri, tarihin sayfalarında kendileri için kaydedilecek bir duruş sergileyecekler mi? Vakit amellerin tek elde toplanıp sonrasında anlaşmazlıkların önleneceği vakit değil mi?
Vallahi durum tehlikeli, ciddi derecede tehlikelidir. Şam, kıvrımlarında büyük bir zaferin özelliklerini, tüm bölge çapında büyük bir İslam devriminin alametlerini taşımaktadır. Ey Şam ehli! Kalplerimiz sizinle. Bugün mızrağın başısınız. O halde gözün gördüğü direnci ve takati Allah da sizden görsün. Yöneticilerden ve halklardan gelen tüm Müslümanlar savaştan hariç tutulmayacakları şekilde kardeşleriyle birlikte durmak zorundadırlar ve isteseler de istemeseler de (kafirler tarafından) hedefe koyulmuş bir parçadırlar. Allah yardımcımızdır.
Abdullah Muhaysini
