A
Çevrimdışı
Yüzünü ekşitti ve döndü.
Kendisine âmâ geldi, diye.
Ne bilirsin, belki o temizlenecek?
Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek.
Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince,
Sen ona yöneliyorsun.
Onun temizlenmemesinden sana ne?
Ama sana can atarak gelen,
Allah'tan korkarak gelmişken,
Sen onunla ilgilenmiyorsun.
Hayır hayır, sakın. Çünkü o Kur'ân bir öğüttür.
(Abese Suresi 1-11)
Ayetlerin nüzul sebebi ile ilgili rivayet:
Bu ayetler İbn Ümmü Mektûm hakkında inmiştir. Bu mesele şöyle olmuştur; "Nebi (s.a.v.), Utbe b. Rabia, Ebû Cehil b. Hişam, Abbas b. Abdu'l- Muttalib, Ubeyy ve Umeyye b. Halef ile konuşuyor, onları Allah'a davet edip, onların müslüman olmalarını umuyordu. Bu arada İbn Ümm-i Mektum Rasulullah (s.a.v.)'a geldi. Ama olduğu için Rasulullah (s.a.v.)'ın başkalarıyla meşgul olduğunu bilmiyordu. Birkaç defa: "Ey Allah'ın Rasulü, Allah'ın sana öğrettiğinden bana da öğret" dedi. Bu isteğini tekrarlıyordu. Sözünü kes*tiği için Rasulullah (s.a.v.) yüzünde hoşnutsuzluk alameti belirdi ve Rasulullah (s.a.v.) kendi kendine şöyle dedi: "Şu Kureyş'in ileri gelenleri şöyle derler: "O'na uyanlar ancak körlerdir, sefil kimselerdir ve kölelerdir." Bundan dolayı Rasulullah (s.a.v.) yüzünü kırıştırdı ve İbn Ümm-i Mektum'a sırtını çevirip, kendileriyle konuştuğu kimselere yönünü çevirdi. Bunun üzerine Allah Teala bu âyetleri indirdi. Bu olaydan sonra Rasulullah (s.a.v.) ona ikram ederdi ve her gördüğünde şöyle derdi: "Merhaba kendisinden dolayı Rabbim'in beni azarladığı kimse."Var mı bir ihtiyacın?" derdi. Çıktığı iki gazvede onu Medine'ye vali olarak bırakmıştı.
Kendisine âmâ geldi, diye.
Ne bilirsin, belki o temizlenecek?
Veya öğüt belleyecek de öğüt ona fayda verecek.
Ama buna ihtiyaç hissetmeyene gelince,
Sen ona yöneliyorsun.
Onun temizlenmemesinden sana ne?
Ama sana can atarak gelen,
Allah'tan korkarak gelmişken,
Sen onunla ilgilenmiyorsun.
Hayır hayır, sakın. Çünkü o Kur'ân bir öğüttür.
(Abese Suresi 1-11)
Ayetlerin nüzul sebebi ile ilgili rivayet:
Bu ayetler İbn Ümmü Mektûm hakkında inmiştir. Bu mesele şöyle olmuştur; "Nebi (s.a.v.), Utbe b. Rabia, Ebû Cehil b. Hişam, Abbas b. Abdu'l- Muttalib, Ubeyy ve Umeyye b. Halef ile konuşuyor, onları Allah'a davet edip, onların müslüman olmalarını umuyordu. Bu arada İbn Ümm-i Mektum Rasulullah (s.a.v.)'a geldi. Ama olduğu için Rasulullah (s.a.v.)'ın başkalarıyla meşgul olduğunu bilmiyordu. Birkaç defa: "Ey Allah'ın Rasulü, Allah'ın sana öğrettiğinden bana da öğret" dedi. Bu isteğini tekrarlıyordu. Sözünü kes*tiği için Rasulullah (s.a.v.) yüzünde hoşnutsuzluk alameti belirdi ve Rasulullah (s.a.v.) kendi kendine şöyle dedi: "Şu Kureyş'in ileri gelenleri şöyle derler: "O'na uyanlar ancak körlerdir, sefil kimselerdir ve kölelerdir." Bundan dolayı Rasulullah (s.a.v.) yüzünü kırıştırdı ve İbn Ümm-i Mektum'a sırtını çevirip, kendileriyle konuştuğu kimselere yönünü çevirdi. Bunun üzerine Allah Teala bu âyetleri indirdi. Bu olaydan sonra Rasulullah (s.a.v.) ona ikram ederdi ve her gördüğünde şöyle derdi: "Merhaba kendisinden dolayı Rabbim'in beni azarladığı kimse."Var mı bir ihtiyacın?" derdi. Çıktığı iki gazvede onu Medine'ye vali olarak bırakmıştı.
