Çözüldü Asr-ı Saadetten Sonra İslam Cemaati Oluştu mu?

bilinmez' Alıntı:

islami bir cemaat peygamber döneminden sonra oluşmuşmudur*(o dönemdeki cemaat gibi)

Genişletmek için tıkla ...

bilinmez' Alıntı:

peki neDen böyLe bir cemaaTe ihTiyaç varken bir oLuşum meyDana geLmiyor

Genişletmek için tıkla ...

Her zaman ve her yerde, İslâm davetçilerinin önünde dikkatle durmaları gereken tarihi bir gerçek vardır. Önünde uzun uzun durmaları gereken bir realite, vakıa... Bunun davet yöntemine kesin bir etkisi vardır.
Bu davet, İslâm tarihinin bütününde, insanlık tarihinin bütününde, insanlar arasında seçkin bir nesil, örnek bir nesli, yani sahabe neslini çıkarmıştır. Bu tür bir nesil bir daha gelmemiştir. Evet, tarih boyunca, bu nesli temsil eden bireyler bulunmuştur. Ancak bu, davet tarihinin ilk döneminde olduğu şekilde, belli bir yerde bu kadar büyük bir sayının bir araya geldiği vaki olmamıştır.
Bu önünde uzun uzun durulması gereken apaçık bir olaydır. Umulur ki, bunun sırrına erebiliriz.
Bu davetin kaynağı Kur'an elimizdedir. Allah Rasûlü'nün (s.a.v.) Sünneti, pratik yolu, siyeri de.... Tarihte bir benzeri daha gelmeyen ilk neslin elinde olduğu gibi, bunların hepsi bizim de elimizdedir. Elimizde olmayan sadece Allah Rasûlü'nün (s.a.v.) şahsıdır. Sır bu mudur?
Bu davetin yürütülmesi, ürünlerini vermesi için Allah Rasûlü'nün (s.a.v.) şahsı zorunlu olsaydı, Allah bu daveti, bütün insanlar için bir davet ve en son risalet kılmaz, şu yeryüzünde kıyamete dek, insanların yönetim işini, bu davete bırakmazdı.
Allah Teala, bu kitabın korunmasını üzerine almış, bu davetin Allah Rasûlü'nden (s.a.v.) sonra da devam etmesinin, ürünlerini vermesinin mümkün olduğunu bildirmiştir. Risaletin üzerinden 23 yıl geçtikten sonra O'nu, (Rasûlünü) katına almıştır. O'ndan sonra, bu dini kıyamete dek baki kılmıştır. Öyleyse Allah Rasûlü'nün (s.a.v.) şahsının yokluğu, bu olayı, bu sırrı açıklamaz.
O zaman başka bir neden aramalıyız. O ilk neslin beslendiği kaynağa bakalım. Belki, burada bir değişiklik buluruz. Yetiştikleri yönteme bakalım. Belki, bunda da bir farklılık görürüz.
O neslin beslendiği ilk kaynak Kur'an'dır. Evet, yalnızca Kur'an... Allah Rasûlü'nün sünneti, yolu bu kaynağın uzantısından başka bir şey değildir. Hz, Aişe'ye (r. anha) Allah Rasûlü'nün (s.a.v) ahlakı sorulduğunda, O'nun ahlakı Kur'an'dı, dedi.(Nesai.)
Öyleyse beslendikleri, şekillendikleri, yetiştikleri kaynak yalnızca Kur'an'dı. Bu, o vakit, insanlığın uygarlığa, kültüre, bilime, kitaplara, araştırmalara sahip olmamasından değildir. Kesinlikle değildir. Hala Avrupa'nın kendisiyle hayat bulduğu, hayatını sürdürdüğü Roma uygarlığı. Roma kültürü, kitapları ve kanunları vardı. Bu gün bile Batı düşüncesinin kaynağı olan Grek uygarlığı, mantığı, felsefesi ve sanatıyla vardı. Iran uygarlığının şiiri, mitolojisi, inançları, yönetim biçimleri de vardı. Başka, uzak ya da yakın, uygarlıklar da vardı.
Hind uygarlığı, Çin uygarlığı, Roma ve İran uygarlıkları Arap yarımadasına kuzey ve güneyden komşuydular. Yahudilik ve Hıristiyanlık yarımadanın kalbinde yaşıyorlardı. Öyleyse, bu nesli, oluşum devresinde, yalnızca Allah'ın kitabına münhasır kılan, bağlayan şey, dünya uygarlığından, dünya kültüründen uzak olmaları, yoksun olmaları değildir. Bu tavır, ancak belli bir niyetten, belli bir hedeften kaynaklanıyordu. Allah Rasûlü (s.a.v.) Ömer b. Hattab'ın (r.a.) elinde Tevrat'tan bir sahife görünce kızar. (Bu kızgınlığı, o tavrı göstermektedir.) Şöyle buyurdu: "Allah'a yemin olsun, eğer Musa aranızda yaşıyor olsaydı, ona, bana uymasından başka birsey caiz olmazdı."(Hafız Ebu Ya'la, Hammad'dan, O Şa'bi'den, o da Cabir'den rivayet etmiştir.)
Allah Rasûlü'nün (s.a.v.) amacı ilk oluşum devresindeki bu nesli, beslendiği kaynağa bağlamaktı. Kendilerini ihlâsla sadece O'na vermelerini, yollarının sadece O'nun yöntemi üzerine olmasını sağlamaktı. Ömer b. Hattab (r.a.)'a kızması, onun başka bir kaynaktan beslendiğini görmesindendi.
Allah Rasûlü (s.a.v.), Kur'an'ı Kerim'e dayanan ilahî yöntemden başka bir kaynağın etkisinden uzak, kalbi temiz, aklı temiz, anlayışı temiz, bilinci temiz bir nesil yetiştirmek istiyordu.
O nesil, işte yalnızca bu kaynaktan beslendi. Tarihte tek olması, bu yüzdendir. Sonra, kaynaklar çoğaldı, karıştı... Sonraki nesillerin beslendiği kaynağa, Grek felsefesi ve mantığı, İran mitolojisi ve düşüncesi, Yahudi israiliyatı, Hristiyan ilahiyatı ve diğer çökmüş medeniyet ve kültürlerin kalıntıları karıştı. Bütün bunlar, a'ynı şekilde, Kur'an'ı Kerim'in tefsirine, kelam ilmine, fıkıh ve usule de bulaştı. O nesilden sonraki nesiller, işte bu bulanık kaynaktan yetiştiler. Ve o nesil kesinlikle bir daha gelmedi.
Şüphesiz, bütün nesillerle o seçkin örnek nesil arasındaki belirgin fark en temel ve en büyük etken, onlarda sadece ilk kaynağın bulunmasıydı.
Kaynağın yapısının farklılaşmasında başka bir temel etken daha var. Bu, o örnek neslin sahip olduğu bilgilenme yönteminin değişmesidir.
Onlar, yani ilk nesil, Kur'an'ı kültür ve bilgilerini geliştirmek, zevk almak, yararlanmak için okumuyorlardı. Onlardan her biri Kur'an'ı salt kültürel bir tat almak, incir çekirdeğini doldurmayan ilmî ve fıkhî konularda bilgilerine bir şeyler ilave etmek için de okumuyorlardı. Onlar Kur'an'ın kendisine ve içinde bulunduğu topluma Allah'ın (c.c) ne buyurduğunu, kendisinin ve toplumun yaşadığı hayat hakkında ne dediğini öğrenmek için yaklaşıyorlardı. Savaş alanında emri uygulamak için bekleyen asker gibi, duyar duymaz amel etmek için bu emri alırdı. Yine onlardan hiçbiri bir oturuşta fazla Kur'an okumazdı. Çünkü okuduğu kadar, görev ve yükümlülüklerinin omuzuna bindiğinin farkındaydı. İbn-i Mes'ud'dan (r.a.) rivayet edilen hadisten anlıyoruz ki, onlar ezberleyip onunla amel edinceye kadar on ayetle yetinirlerdi.(Bunu İbn-i Kesir, tefsirinin girişinde zikretmiştir)
İşte bilinç... Uygulamak için okuma, bilgilenme bilinci... Onlara Kur'an'ın bilgi ve haz ufukları açılıyordu. Eğer salt araştırma niyetiyle bu işe yönelmiş olsalardı, bu kapılar onlara açılmazdı. İşleri yürüyor, sorumluluklarının yükü hafifliyordu. Kur'an, kişiliklerini yoğuruyordu. Onu zihin ve sayfalarda bırakmayıp nefislerinde, hayatlarında gerçekçi bir yöntem ile dinamik bir kültüre dönüştürüyorlardı. Ancak ve ancak tarihin seyir çizgisini değiştiren hareketler ve sonuçları ile olaylar bu yöntemle ortaya koyulabilir.
Kur'an, hazinelerini kendisine şu ruhla yönelenlere açar: Amel etme niyetiyle bilgilenme ve okuma ruhu. O, entellektüel bir haz alma, bir edebiyat ve fen kitabı, kıssa ve tarih kitabı olarak gelmemiştir. Ki o, bunların hepsini içermektedir. O, ancak, bir yaşama biçimi, katıksız, ilâhi bir yöntem olarak gelmiştir. Allah (c.c.) bu yöntem uyarınca, Kur'an-ı Kerimi bölüm bölüm indirmiştir. Bazısı bazısını takip eder: "Kur'an'ı, insanlara ağır ağır okuman için, bölüm bölüm ve gerektikçe indirdik." (İsra, 106)
Kur'an, topluca inmemiştir. Yenilenen ihtiyaçlara, düşünce ve anlayışlardaki değişimlere, toplumun karşılaştığı pratik sorunlara göre inmiştir. Âyet veya âyetler, özel bir durum ya da belirli bir olay hakkında iner. İnsanların taşıdıkları duyguları haber verir, bu konudaki emrin ne olduğunu bildirir, bu konumda uygulanacak olan pratik yöntemi belirtir, anlayış ve davranış hatalarını düzeltir. Bütün bunlarda, Rableriyle bağlantı kurar, bunu evrendeki belirgin özellikleri ile, onlara tanıtırdı. İşte o vakit. Allah'ın (c.c.) gözetimi altında, kudretinin genişliğinde, Allah'la (.c.c.) birlikte yaşadıklarını hissederlerdi. Böylece, günlük hayatlarını, bu sağlam ilâhi yönteme göre biçimlendirirlerdi.
İlk nesli meydana getiren şey, uygulamak için bilgilenme, okuma yöntemidir. Onu izleyen nesilleri meydana getiren de araştırmak ve haz almak için bilgilenme, okuma yöntemidir. Şüphesiz bu ikinci etken de seçkin örnek nesli, bütün nesillerden ayıran bir etkendir.
Dikkat edilmesi, kaydedilmesi gereken üçüncü bir etken daha vardır.
İnsan, İslâm'a girdiğinde, kendini bütün cahiliyye geçmişinden soyutluyordu. İslâm'la buluştuğu anda, cahiliyye döneminde yaşadığı hayattan büsbütün ayrılarak, yepyeni bir döneme başladığını biliyordu. Cahiliyye döneminde öğrendiği her şeye şüphe, ürperti ve korkuyla yaklaşıyordu. Onu, İslâm'la bağdaşmayan bir pislik olarak kabul ediyordu. İslâm'ın yolunu işte bu dikkatle öğreniyordu. Nefsi, kendisine galip geldiğinde, eski alışkanlıklarına çektiğinde, İslâmi yükümlülüklerini yerine getirmede bir zayıflık olduğunda, bunun günah ve yanlış olduğunu bilir içinde bulunduğu durumdan temizlenmesi gerektiğini bütün varlığıyla kavrar, yeniden Kur'an yolu üzere olmaya çalışırdı.
Cahiliyye dönemi geçmişi ile İslâmı kabul ettiği bugünü arasında bilinçli, bütüncül bir ayrışma vardı. Bu ayrışmadan cahiliyye toplumu ve onun sosyal kurumlarıyla olan ilişkilerinden topyekûn bir ayrılma doğar. O, cahiliyye ortamından kesin olarak ayrılmış, ve yine kesin olarak İslâmi çevreyle bütünleşmiştir. Ticaret dünyasında, günlük hayatta ilişki içinde bulunduğu bazı müşrikler olabilir. Bilinçsel ayrılma başka, günlük ilişki başka bir şeydir. Şirk akidesinden tevhid akidesine geçişte, varlık ve hayat hakkındaki cahili anlayıştan İslâmi anlayışa geçilmesini sağlayan, cahili ortamdan, örften, anlayış, adet ve ilişkilerden soyutlanma vardı. Yeni yönetime, yeni İslâm toplumuna, bütün itaatini, velayetini, bağlılığını bildirerek katılma sonucu doğan, cahili ortam, örf, anlayış, adet ve ilişkilerden soyutlanma vardı.
Yolların ayrıldığı nokta burasıydı. Yeni yolun başlangıç noktası cahili toplumun boyun eğdiği gelenek ve yürürlükte olan değerlerin baskısından yavaş yavaş ayrılmanın başladığı yerdir. Müslüman’ın karşılaştığı her şey sadece eza ve cefadır. Kendi kendine kararını verdi ve uyguladı. Ne cahili anlayışa, ne de cahili toplum gelenekler inin baskısına boyun eğdi.
Bugün biz, İslâmın daha önce tanık olduğu türden bir cahiliyyenin, belki de daha da sapkın bir cahiliyyenin içindeyiz. Çevremizde her ne varsa cahilidir: İnsanların anlayışları, inançları, adetleri, gelenekleri, kültürel kaynakları, sanatları, edebiyatları, yasaları... Hatta çoğumuzun İslâmi kültür, İslâmi kaynak, İslâmi felsefe, İslâmi düşünce diye bildiği şeyler... Bunlar da, bu cahiliyyenin ürünüdür.
Bu nedenle, nefislerimizde İslâmi değerler yer edinip kökleşemiyor, zihinlerimizde İslâmi anlayış berraklaşmıyor. İslâm'ın daha önce yetiştirip çıkardığı türden yeni bir nesil, artık içimizden çıkmıyor.
Öyleyse, İslâmi hareket yöntemi gereğince, eğitim ve yetişme döneminde içinde yaşadığımız, kendisine yaslandığımız cahiliyyenin bütün etkilerinden soyutlanmamız ve arınmamız zorunludur. O ilk dönem insanlarının beslendiği arı kaynağa, hiç bir şeyin karışmadığı, hiçbir şüphenin bulunmadığı arı kaynağa dönmek zorundayız. Ona dönmeli, bütün bir var oluş gerçeği ile insanın varoluş gerçeğini, insan ve eşya varlıklarıyla Allah arasındaki bütün ilişkileri ona dayandırmalıyız. Daha sonra, yaşam felsefemizi, değerlerimizi, ahlakımızı, yönetime, politika ve ekonomiye ait yöntemleri özetle hayatın bütün dinamiklerini oradan almamız gerekir.
Ona yöneldiğimizde salt araştırma ve yararlanma amacıyla değil, uygulamak ve amel etmek için okuma amacıyla yönelmeliyiz. Bizden ne olmamızı, niçin olmamızı istediğini öğrenmek için ona yöneleceğiz. Bu yolda yürürken Kur'an'ın o muhteşem güzelliği, o şaheser kıssaları, oradaki kıyamet sahneleriyle karşılaşacağız. Ve insan vicdanına uygun mantıkla... Ve daha nelerle... Ancak biz bütün bunlarla, bu, ilk hedefimiz olmaksızın karşılaşacağız. Bizim amacımız şunları öğrenmektir: Kur'an bizden ne yapmamızı istiyor? Sahip olmamızı istediği bütüncül (küllî) anlayış nedir? Allah hakkında ne tür bir düşünceye sahip olmamızı istiyor? Ahlakımızın, yaşam tarzımızın, günlük yaşama düzenimizin nasıl olmasını istiyor?
Sonra, özellikle nefislerimiz, kendimiz, cahili toplumun baskısından, cahili anlayışlardan, geleneklerden, yönetimlerden kurtulmalıdır. Amacımız, ne bu cahili toplumla anlaşmak, ne de onun velayetini kabul etmektir. Onun bu özelliği, cahiliyye özelliği var iken onunla anlaşmak mümkün değildir. Bizim amacımız bu toplumu değiştirmek için önce kendimizi değiştirmektir.
İlk yükümlülüğümüz bu toplumun gerçeğini değiştirmektir. Yükümlülüğümüz bu cahili varlığı temelden değiştirmek... Çünkü bu, İslâmi yöntemle, İslâmi düşünceyle esastan çatışan, ilahi yöntemin bizden yaşamamızı istediği hayatı yaşamaktan bizi zulüm ve baskıyla mahrum eden bir yapıdır.
Bu yolda atılacak ilk adım, bu cahili toplumun değerlerinin, anlayışlarının üzerine çıkmak, bunları aşmaktır. Yolda, onunla buluşmak için değerlerimizden, anlayışımızdan az ya da çok, kesinlikle taviz vermemek gerekir. Kesinlikle... Biz ve o, yolun ayrı ayrı noktalarındayız. Onunla birlikte bir adım atarsak, bütün yöntemi kaybederiz, yolumuzu kaybederiz.
Bu yolda zorluk ve güçlükle karşılaşacağız. Bu bize pahalıya mal olacak. Biz, Allah'ın ilahî yöntemini hâkim kılan, cahiliyye yöntemine galip gelen ilk neslin yoluna girip girmeme konusunda serbest değiliz.
Seçkin örnek neslin çıktığı gibi, bizim de cahiliyyeden çıkabilmemiz, kurtulabilmemiz, için girmemiz gereken yolun yapısını konumumuzun gereğini kavramamız çok yararlı olacaktır.


***************

**********************

ACIKLAMA:

irhabiyyun' Alıntı:

BU İŞİ KYAMET PAKLAR,ÖYLE BİR NESİL BEKLENTİSİ İÇİNDE DEĞİLİM,KENDİ KENDİNİZİ VE ÇEVRENİZİ KURTARIN,BU SİZE YETER ...

CEMAATLERİN OYUNUNA GELİPDE BÖYLE BİR NESİL YETİŞTİRECEĞİZ SLOGANLARININ AYAĞINA GELİP DOLANDIRILMAYIN...

EN ÇOK DEVLET DAİRESİNDE KONTENJAN VEREN VE BEDAVA GEZİLER VE EĞİTİMLER VEREN HANGİSİ İSE İŞTE ONLAR KENDİ KAFASINA GÖRE BİR NESİL YETİŞTİRECEKLER...

HER HANGİ BİR HOCAEFENDİ VEYA ŞEYHİN CEMAATİNE KATILIP HAYATINIZI HİPOTEK ALTINA ALDIRMAYIN..

AKLINIZI KİRAYA VERMEYİN KİMSEYE...

Genişletmek için tıkla ...

bilinmez' Alıntı:

zuhruf 37-ve rum 32 iyi bak ve düşün kardeş sen doğru yolun yolcusumusun kurana göre ve kendini çevrendeki cemaat ve müslümanım diyenlerin terazisine değil kurana vur boyunun ölçüsünü kurana göre alalım...şeyhten,hocadan banane

Genişletmek için tıkla ...

bilinmez' Alıntı:

zuhruf 37-ve rum 32 iyi bak ve düşün kardeş sen doğru yolun yolcusumusun kurana göre ve kendini çevrendeki cemaat ve müslümanım diyenlerin terazisine değil kurana vur boyunun ölçüsünü kurana göre alalım...şeyhten,hocadan banane

Genişletmek için tıkla ...

irhabiyyun' Alıntı:

''Bilinmez'' kardeş altta ki yazını okudum sen bu işi iyi ''biliyorsun'' gerçekten...

Benimde orda yazdıklarımı iyi anladığını düşünüyorum,yoksa bu cevap bana değil farkındayım sözlerinden...

Boylarının ölçüsünü bu ayetlere göre aldığımız takdirde Mesele çözülecek gerçekten...Bu iki Ayette kendime Prensip aldığım ayetler...

LA TAASUB

LA ŞEYH - LA HOCAEFENDİ

Genişletmek için tıkla ...

ADALET 34' Alıntı:

S.A ABDULHAK Ahinin önerdiği ilgili kitabı alternatif olarak buradan indirebilirsiniz..

Alternatif link : Yükle



Selam Dua İle..

Genişletmek için tıkla ...