Farkında olmadan, küçümsenerek söylenen bu söz küfürdür.
Evvela bu tür sözü söyleyen kişi namaz kılmayı farz olarak görmüyorsa kafirdir.
"Çünkü namaz mu'minlere belirli vakitlerde yazılı bir farzdır." (Nisa 103)
Bu tür kişilere başta Rasulullah (s.a.v.), ashabı, tabîin, tebe-i tabîin olmak üzere selef-i salihin, mezheb ve itikad imamları ve milyarlarca mu'min musluman (haşa) kalbleri pis olduğu için mi son nefeslerine kadar namaz kıldılar, kılmaktadırlar?
"Ve sana ölüm gelinceye kadar Rabbine kulluk et!" (Hicr 99)
Kalbi temiz olan kâfirlerle birlikte cennete mi girmeyi planlıyorsunuz?
Halbuki Rabb'imiz "Ancak Allah’a selim (temiz) bir kalb ile gelenler…” (Şuâra 89) diyerek zaten kendi emirlerine/farzlarını riâyet eden, ibadetlerini yerine getirenlerin kalblerinin temiz olduğu bildirilir.
Kuran’a göre kalbin temiz olması demek, Allah’a yönelmiş ve O’na itaat etmiş olmak demektir. Kuran’a göre kalbi temiz olan insan, Allah’a iman eden, Allah’ın emir ve yasaklarına harfiyen uyan, O’na teslim olmuş insandır. İslam ahlâkına göre, bundan farklı bir “kalb temizliği” söz konusu değildir.
Kalbi temiz olan insan, sürekli Allah’ı anan ve kalbi Allah’ın zikriyle tatmin bulmuş kişidir. Öyle ki, Kuran’da mu'minler şöyle tarif edilir;
“Bunlar, iman edenler ve kalbleri Allah’ın zikriyle mutmain olanlardır. Haberiniz olsun; kalbler yalnızca Allah’ın zikriyle mutmain olur.” (Rad 28)“Onlar ki, Allah anıldığı zaman, kalbleri ürperir…” (Hacc 35)
Mu'minin önemli bir özelliği, Kuran ahlâkından zevk alması, Allah’a itaat etmekten dolayı sevinç ve huzur duyması ve tüm bunları yaparken de, kalbinde içli bir sevgi ve coşku hissetmesidir. Kuran’da, bu kalb duyarlılığının ”Allah’ın yol göstermesi“ olduğu şöyle bildirilir;
“Allah, benzeşmeli, ikişerli bir kitap olarak sözün en güzelini indirdi. Rablerine karşı içleri titreyerek korkanların ondan derileri ürperir. Sonra onların derileri ve kalbleri Allah’ın zikrine karşı yumuşar, yatışır. İşte bu, Allah’ın yol göstermesidir, onunla dilediğini hidayete erdirir.”(Zumer 23)
Dolayısıyla gerçek kalb temizliği, insanı Allah’tan uzaklaştıran tüm engellerin, kalbten arındırılmış olması anlamına gelir. Böyle bir insan, dünya hırsından, bencillikten, korkudan, güvensizlikten uzak olur. Allah’tan başka varlıklara bağlanmaktan, onlara karşı Allah’tan bağımsız bir sevgi duymaktan kurtulur.
Bu yanlış düşüncedeki insanlar, Allah’ın hoşnut olacağı bir yaşamı ve ahlakı değil, içinde bulundukları cahili toplumun hoşnut olacağı bir yaşamı ve ahlakı seçerler. Ve cahiliye kıstaslarıyla yaptıkları bu değerlendirme sonucunda, kendilerini kandırarak, cennete gireceklerini düşünürler.
Bu düşünceye göre kişi, hem Allah’a kulluk etmeden, koskoca bir ömrü istek ve tutkularına göre tüketecek, hem de ahiratte Allah’ın samimi ve salih kulları için hazırladığı cennetinde, onların arasında, nimetler içinde yerini alacaktır. Böyle bir düşünceye sahib olması için, bir kişinin, Kuran’ı hiç bilmiyor olması gerekir. Çünkü Kuran ayetlerinde bildirilen gerçekleri kavrayan bir insan, sadece kendini kandırmış olacağını gayet iyi anlayabilir.
“Allah, takva sahiblerini (korkup sakınanları), inanarak ve inançlarını uygulayarak zafere ulaşmaları dolayısıyla kurtarır. Onlara kötülük dokunmaz ve onlar hüzünlenecek değillerdir.” (Zumer 61)
Dünya bütün insanlar için bir imtihan yeridir. Allah (c.c.) :
”O, davranış ve eylem bakımından hanginizin daha iyi ve güzel olacağını denemek için ölümü ve hayatı yarattı…” (Mulk 2)
