Çevrimdışı
Uhud gününde (savaşında) insanlar gerisin geriye kaçınca, Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem bir kenarda ensardan on iki kişiyle birlikte bulunuyordu. Aralarında Talha b. Ubeydullah Allah ondan razı olsun da vardı. Müşrikler onlara yetiştiler. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem onlara dönüp:
- "Bunlara karşı kim bizi savunacak? diye sordu.
Talha:
- Ben, diye cevab verdi.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
- Olduğun yerde kal! diye buyurdu.
Bu sefer Ensar'dan bir adam:
-Ben, ey Allah'ın elçisi! dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
-Sen (çık)! diye buyurdu.
Öldürülünceye kadar çarpıştı. Sonra yinr müşriklerin yaklaştıklarını gördü ve:
- Bunlara karşı kim bizi savunacak? diye sordu.
Talha yine:
- Ben, dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
- Yerinde kal! diye buyurdu.
Bu sefer Ensar'dan başka bir adam:
- Ben, dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
- Sen (çık)! diye buyurdu.
O da öldürülünceye kadar çarpıştı.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem bu sözleri söyleyip durdu, yine onların karşısına Ensar'dan bir adam çıkıyor ve öldürülünceye kadar kendisinden öncekinin çarpışması gibi çarpışıyordu. Nihayet Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem ile Talha b. Ubeydullah Allah ondan razı olsun başbaşa kaldılar.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
- Bunlara karşı kim çıkar? diye sordu.
Talha:
- Ben, dedi.
Talha on bir kişinin çarpıştığı gibi çarpıştı. Nihayet eli isabet aldı, parmakları koptu ve:
-Ah! dedi.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
- Eğer Bismillah demiş olsaydın, insanlar sana bakıp dururken melekler seni yukarı doğru yükselteceklerdi, diye buyurdu. Daha sonra Allah teala müşrikleri geri püskürttü."
[Sahih-i Sünen-i Nesai, "Kitabu'l Cihad", "Düşmanın darbesiylr yaralanan kimsenin ne diyeceği babı", hadis no: 2951, 2/661
-Nebi Sevgisi ve Alametleri, kitabından-
- "Bunlara karşı kim bizi savunacak? diye sordu.
Talha:
- Ben, diye cevab verdi.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
- Olduğun yerde kal! diye buyurdu.
Bu sefer Ensar'dan bir adam:
-Ben, ey Allah'ın elçisi! dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
-Sen (çık)! diye buyurdu.
Öldürülünceye kadar çarpıştı. Sonra yinr müşriklerin yaklaştıklarını gördü ve:
- Bunlara karşı kim bizi savunacak? diye sordu.
Talha yine:
- Ben, dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
- Yerinde kal! diye buyurdu.
Bu sefer Ensar'dan başka bir adam:
- Ben, dedi.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:
- Sen (çık)! diye buyurdu.
O da öldürülünceye kadar çarpıştı.
Nebi sallallahu aleyhi ve sellem bu sözleri söyleyip durdu, yine onların karşısına Ensar'dan bir adam çıkıyor ve öldürülünceye kadar kendisinden öncekinin çarpışması gibi çarpışıyordu. Nihayet Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem ile Talha b. Ubeydullah Allah ondan razı olsun başbaşa kaldılar.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:
- Bunlara karşı kim çıkar? diye sordu.
Talha:
- Ben, dedi.
Talha on bir kişinin çarpıştığı gibi çarpıştı. Nihayet eli isabet aldı, parmakları koptu ve:
-Ah! dedi.
Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
- Eğer Bismillah demiş olsaydın, insanlar sana bakıp dururken melekler seni yukarı doğru yükselteceklerdi, diye buyurdu. Daha sonra Allah teala müşrikleri geri püskürttü."
[Sahih-i Sünen-i Nesai, "Kitabu'l Cihad", "Düşmanın darbesiylr yaralanan kimsenin ne diyeceği babı", hadis no: 2951, 2/661
-Nebi Sevgisi ve Alametleri, kitabından-
