Çevrimdışı
Hayatta herşeyin anlık olduğunu bilmekle idrak etmek arasında bir uçurum fark var oldugunu anlamak icin rahmet tokadi yemek lazimmis.
Güne gayet sıradan başlayıp,sanki herşey o rutine bağlı kalınacakmış gibi devam edeceğini sanmak da ne acınası bir güven.
Işten çıkacaksın eve giderken pide alacaksın iftar yapacaksın aksama ne yesem diye düşüneceksin vs. Komik.
...
Bir an için de ne olduğunu tam olarak anlayamadigim bir kaza geçirip o kısmı net hatırlamıyorum bile, müthiş bir aci duyup, basında bi suru insanin biseyler yaptığını anlık olarak farkederek gözünü açmak.
Biri damar yolunu bulamıyorum diye bağırıyor biri iğneler yapıyor, korkunç bir mide bulantısı kusmaya çalışırken hareket edememek sonra baska bir oda baska baska insanlar her yer soguk en son nefes al diyen biri kapaniş vs hepsi var ama hepsi hayal rüya gibi.
Tekrar uyandiğimda annem babam kardeşlerim yine kapanış.
Üryan geldim üryan giderim misali
Üzerinizde beyaz bir çarşaf ve çıplaklıkla geçirilen saatler.
Burada bir suru kişinin başından geçen ve çeşitli saglik imtihanlarini defaatle tecrube edenlerin bildikleri bir durumdur bu.
Ilk defa basima gelince
O sürecin bile ne kadar zor olduğunu bir daha tecrübe etmek istemem.
Hem caninin ve duyduğun acinin derdine düşüyor hem de haya edep duygun üzerinden bu kadar aciz kalmanın çaresizliğinin acisini duyuyorsun ne garip duygular varmış bilinmeyen
...
Bu sabah korsemi tek başıma takabildim ve yürüyebildim. Nasil bir mutluluk.
Ama tek başıma giyinemiyor tuvalete gidemiyorum henüz, nasil bir acizlik
Yatağa bağlı kalanlar felç olanlar.
Yarabbim bu nasıl zor bir imtihandır. Sen yardim eyle...
..
En son forum günlüğüne anlık olarak depresif takıldıgım bir yazı yazmıştım.
O anda farkedemedigim bir şükür içindeymişim aslında
Sıradanlığın şükrü diyeyim buna ama iste idrak edememişim.
Içimde var olanı dökemiyorum
Beynim de kopuk kopuk birleştirme de zorlaniyorum bazı şeyleri.
Kafam hala çok karışık.
Sadece
Dua edenlerden Rabbim razi olsun tekrar.
Hastalara savasta olanlara zulum altinda olanlara şifa güc kuvvet versin Rabbim.
Güne gayet sıradan başlayıp,sanki herşey o rutine bağlı kalınacakmış gibi devam edeceğini sanmak da ne acınası bir güven.
Işten çıkacaksın eve giderken pide alacaksın iftar yapacaksın aksama ne yesem diye düşüneceksin vs. Komik.
...
Bir an için de ne olduğunu tam olarak anlayamadigim bir kaza geçirip o kısmı net hatırlamıyorum bile, müthiş bir aci duyup, basında bi suru insanin biseyler yaptığını anlık olarak farkederek gözünü açmak.
Biri damar yolunu bulamıyorum diye bağırıyor biri iğneler yapıyor, korkunç bir mide bulantısı kusmaya çalışırken hareket edememek sonra baska bir oda baska baska insanlar her yer soguk en son nefes al diyen biri kapaniş vs hepsi var ama hepsi hayal rüya gibi.
Tekrar uyandiğimda annem babam kardeşlerim yine kapanış.
Üryan geldim üryan giderim misali
Üzerinizde beyaz bir çarşaf ve çıplaklıkla geçirilen saatler.
Burada bir suru kişinin başından geçen ve çeşitli saglik imtihanlarini defaatle tecrube edenlerin bildikleri bir durumdur bu.
Ilk defa basima gelince
O sürecin bile ne kadar zor olduğunu bir daha tecrübe etmek istemem.
Hem caninin ve duyduğun acinin derdine düşüyor hem de haya edep duygun üzerinden bu kadar aciz kalmanın çaresizliğinin acisini duyuyorsun ne garip duygular varmış bilinmeyen
...
Bu sabah korsemi tek başıma takabildim ve yürüyebildim. Nasil bir mutluluk.
Ama tek başıma giyinemiyor tuvalete gidemiyorum henüz, nasil bir acizlik
Yatağa bağlı kalanlar felç olanlar.
Yarabbim bu nasıl zor bir imtihandır. Sen yardim eyle...
..
En son forum günlüğüne anlık olarak depresif takıldıgım bir yazı yazmıştım.
O anda farkedemedigim bir şükür içindeymişim aslında
Sıradanlığın şükrü diyeyim buna ama iste idrak edememişim.
Içimde var olanı dökemiyorum
Beynim de kopuk kopuk birleştirme de zorlaniyorum bazı şeyleri.
Kafam hala çok karışık.
Sadece
Dua edenlerden Rabbim razi olsun tekrar.
Hastalara savasta olanlara zulum altinda olanlara şifa güc kuvvet versin Rabbim.
