selamun aleykum kadeslerim sizlerle bu gün bu konuya palasiyorum,
Malumdurki bir ibadetin sahih olabilmesi icin ehli sünnetin icinden secilmis olan meshebin üsülüne uyarak amel etmek caizdir kisi diledigi zaman ehli sünnetin icinden telfik olmamak sartiyla istedigi meseble amel edebilir .
Kitaplarda ayni mesebi takip etmesi gerekir diye gecen yazilar daha ziyade halk üsül bilmedigi icin dolayisiyla yapmis oldugu amel fasit olmamasi ve telfik olayi olmasin diye önemsenmistir .Yoksa bir amelin sahih olmasi acisindan degil. Ama bu öyle ileriye gidilmiski kisinin bir meheble sanki nikah bagiyla baglanmasi gibi baglanmasi gerekir gibi kabul görmüs . Ama bu o kadar ileriye gitmiski sonuc olarak meshep tasubculuna cikarmis .
Yukaridaki kuralara uyan kisiye meshebsizlikle itiham edecek kadar ileriye gidilip cemaat ,ten bile „ sen mesebsizsin „ diye uzaklastirmislardir. Bir taraftan böyle söylerken baska zamanda „avamin mesebi müftünün fetvasidir.“ Sözüne hic agizlarindan düsürmemisler.
Onlarin mantigina göre müftü önce soru sorana „sen hangi mesebtensin“ diye sormasi gerekir ama müftü böyle yapmaz müftü soran kisinin icindeki bulunmus oldugu duruma göre kisinin masihatina hangisi uygunsa ona göre fetva verir,üsülde budur .
Yoksa o zaman meseblerin kisiler icin bir rahmet olma meselesi mantiksiz olurdu .
Bir kisi zaruret durumunda islam zaten otamatikman ruhsat kapisina aciyor .
Hem sonra mesebler tekrar söylüyorum ibadetlerin sahih bir sekilde fasit olmadan eda edebilmek icin vardir. Yoksa yapilan ibadetin kabul görmesinde bir rükün gibi nikah bagiyla bagli gibi hep bir mesebi takip etmek icin degil bu kaide avam icin zaruridir. Cünkü öbür türlü telfik yaparak ibadeti fasit yapip eline yüzüne bulastirmis olur .iste alimler budan dolayi „herkes tek bir mesheb takip etmeli.“ Diye isin önemine deyinmisler yoksa ibadetlerin sahih ve kabul görmesi acisindan degil.
Selamlarimla
Önce iman
Malumdurki bir ibadetin sahih olabilmesi icin ehli sünnetin icinden secilmis olan meshebin üsülüne uyarak amel etmek caizdir kisi diledigi zaman ehli sünnetin icinden telfik olmamak sartiyla istedigi meseble amel edebilir .
Kitaplarda ayni mesebi takip etmesi gerekir diye gecen yazilar daha ziyade halk üsül bilmedigi icin dolayisiyla yapmis oldugu amel fasit olmamasi ve telfik olayi olmasin diye önemsenmistir .Yoksa bir amelin sahih olmasi acisindan degil. Ama bu öyle ileriye gidilmiski kisinin bir meheble sanki nikah bagiyla baglanmasi gibi baglanmasi gerekir gibi kabul görmüs . Ama bu o kadar ileriye gitmiski sonuc olarak meshep tasubculuna cikarmis .
Yukaridaki kuralara uyan kisiye meshebsizlikle itiham edecek kadar ileriye gidilip cemaat ,ten bile „ sen mesebsizsin „ diye uzaklastirmislardir. Bir taraftan böyle söylerken baska zamanda „avamin mesebi müftünün fetvasidir.“ Sözüne hic agizlarindan düsürmemisler.
Onlarin mantigina göre müftü önce soru sorana „sen hangi mesebtensin“ diye sormasi gerekir ama müftü böyle yapmaz müftü soran kisinin icindeki bulunmus oldugu duruma göre kisinin masihatina hangisi uygunsa ona göre fetva verir,üsülde budur .
Yoksa o zaman meseblerin kisiler icin bir rahmet olma meselesi mantiksiz olurdu .
Bir kisi zaruret durumunda islam zaten otamatikman ruhsat kapisina aciyor .
Hem sonra mesebler tekrar söylüyorum ibadetlerin sahih bir sekilde fasit olmadan eda edebilmek icin vardir. Yoksa yapilan ibadetin kabul görmesinde bir rükün gibi nikah bagiyla bagli gibi hep bir mesebi takip etmek icin degil bu kaide avam icin zaruridir. Cünkü öbür türlü telfik yaparak ibadeti fasit yapip eline yüzüne bulastirmis olur .iste alimler budan dolayi „herkes tek bir mesheb takip etmeli.“ Diye isin önemine deyinmisler yoksa ibadetlerin sahih ve kabul görmesi acisindan degil.
Selamlarimla
Önce iman
