Çevrimdışı
As Salamu 'Alaykum
Not: Cehalet ve Tekfir konusunda alerjik kompleksleri olanlarin sunu bilmelerini isterim. Burda bahsedilen Cehalet kavrami Tevhid olan Aslu'd Din hakkindadir. Usulu'd Din ve Füru' hakkinda degildir, zira bunlar kapali meseleler olabilir ve Risaletin kisiye ulasip ulasmamasina bagli olup Hücceti ikameyi gerektirir. Kur'an ve Sünnetten yüz cevirip imkanlari oldugu halde ilim elde etmeyenlere gelince bunlar cehaletleri sebebiyle özürlü kabul edilemezler zira burda irade sözkonusudur ve kisi kendisini kendi eli ile helake sürüklemistir ve bu sebeple cehli özür sayilmaz. Bunu Muhammad b. 'Abdu'l Vahhab'in -Navaqidu'l Islam- (Islami Yok Eden 10 Sey) yazisinin 10. Maddesindede okuyabilirsiniz. Alimercede bilinmektedirki, küfrün bir cesidide yüz cevirmektir. Yüz cevirende elbette cahil olacaktir. Ayrica Kur'ani Kerimde dikkat edilirse Sirk, Küfür, Müsrik ve Kafir sifatlari cogu zaman Cehalet ve yüz cevirmek ile birlikte zikredilmistir. Buna ragmen kisiler cehaletleri sebebi ile özürlü kabul edilmemislerdir. Tekrar ifade edeyim. Cehalet Usulu'd Din ve Fürü' Meselelerinde özür kabul edilebilir, ama elbette bununda kurallari vardir. Burda deginilen konu Dinin Asli olan Tevhidde ve Allahi Birlemede Cehaletin Mazret/Özür olarak kabul edilmemesidir ki bu Alimlerin ittifak ettikleri bir meseledir.
Bunu yazma geregi duydum, cünkü Tekfir ve Cehalet konusunda alerjik kompleksleri olanlar benim Cehaleti hicbir sekilde özür kabul etmedigimi ZAN ediyorlar yada öyle anliyorlar.
El-Makdisi'de bunu bir yazisinda güzel bir sekilde aciklamisti ama malum yönetici yaziyi hangi nedenle sildiyse artik o konu forumda bulunmamakta artik, ki bu acayip gayr-i ilmi bir tavirdir.
Yazi:
Cehalet Özrüne Dair Necid Alimlerinin Fetvaları
Şeyh Muhammed ibn Abdilvehhab
Bu meselede nasıl hala şüphe edersiniz şaşılacak bir şey doğrusu. Halbuki ben size defalarca anlattım ki, İslam'a yeni girmiş ya da uzak bir çölde yetişmiş olup kendisine hüccet ikame edilmeyen yahut, cahilliği sevgi ve nefret büyüsü gibi bilinmeyen kapalı bir mesele ile ilgili olan kimse bunu öğreninceye kadar tekfir edilmez. Ancak Allah (Subhanehu ve Tealâ)'nın apaçık beyan ettiği, Kitabı'nda hükmünü muhkem şekilde açıkladığı dinin asıllarına gelince, bu noktada Allah'ın hücceti Kur'an'dır. Kime Kur'an ulaşmışsa ona hüccet ulaşmıştır. (Ed-Dureru-s Seniyye, 8/90.)
"İnsan küfür kelimesini sadece telaffuz etmekle kafir olur. Onu söylerken cahil olması durumu değiştirmez. Zira cehaleti sebebi ile özür sahibi değildir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 1/71.)
Şeyh Abdullah bin Abdurrahman Ebu Batîn
Seyh kabirlerde bulunanlardan yardım isteyen, kabirlerin başında onlara ibadet nevinden ameller sunan kimselerin Kitap, Sünnet ve icmaya göre kafir ve müşrik olduklarını söyledikten sonra şöyle demiştir:
"Alimlerin hepsi böyle kimseleri tekfir etmişler ve cehaletlerini özür olarak kabul etmemişlerdir. Bazı sapkın kimselerin "Onlar cehaletleri sebebi ile mazeret sahibidirler" sözlerine gelince bu Allah hakkında ilimsizce konuşmaktır." (Ed-Dureru-s Seniyye, 10/404.)
"Bilinmelidir ki genel olarak cehalet sahibi için bir özür değildir. Bütün mezhep alimleri fıkıh kitaplarında "Mürtedin Hükmü" adı altında bablar açmışlardır. Mürted Müslüman olduktan sonra tekfir edilen kimsedir. Alimler kitaplarında bu konuya öncelikle küfrün ve şirkin çeşitlerini izah ederek başlamışlardır. Ve arkasından "Kim Allah'a şirk koşarsa kafir olur" demişlerdir. Zira alimlere göre şirk küfür çeşitlerinin en büyüğüdür. Ve alimler hiçbir zaman bazılarının dediği gibi "Şayet kişi cahil ise mürted olmaz" dememişlerdir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 10/391-394'den özetle.)
"Allah'a şirk koşan kimse cehaleti sebebi ile mazeretli ise o halde mazeretli olmayan kimdir ki? Böyle bir iddia "Allah (Subhanehu ve Tealâ) hüccetini ancak inatçı kafirlere beyan etmiştir" düşüncesini gerekli kılar. Fakihler "Mürtedin Hükmü" babında "Mürted Müslüman olduktan sonra şüphe etmek ya da kat'i bir inanç suretiyle sözlü ya da ameli olarak küfre giren kimsedir" demişlerdir. Şüphenin sebebi ise malum olduğu üzere cehalettir. Cehaleti mazeret gören kimsenin iddiasının bir gereği de şudur: "Biz Yahudi ve Hırıstiyanların cahillerini ve hakeza güneşe, aya ve putlara ibadet edenlerin cahillerini cehaletleri sebebiyle tekfir etmeyiz." Tüm Müslümanlar icma etmişlerdir ki kim Yahudi ya da Hristiyanları tekfir etmez ya da onların küfründen şüphe duyarsa o da kafirdir. Ve bizler biliyoruz ki onların çoğu cahil kimselerdir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 12/69-70.)
Şeyh Abdurrahman b. Hasan
Alimler (rahimehumullah) dosdoğru bir menhec üzere hareket etmişlerdir. Mürtedin hükmü adı altında kitaplar yazmışlar ve bu yazdıkları şeyler arasında hiçbir zaman şöyle dememişlerdir: "Kim yaptığının iki şehadet kelimesine muhalif olduğunu bilmeksizin küfür kelimesini ikrar eder ya da küfür amelini işlerse cehaleti sebebiyle tekfir edilmezler." Evet alimler kitaplarında hiçbir zaman böyle şeyler söylememişlerdir. Bilakis Allah (Subhanehu ve Tealâ) kitabında müşriklerin taklidci cahiller olduğunu söylemiş onların Allah'a şirk koşmaları taklid ya da cehalet sebebi ile olmasına rağmen kendileirnden Allah'ın azabını kaldırmamıştır." (Ed-Dureru-s Seniyye, 11/478-479.)
"Hiç şüphe yoktur ki Allah (Subhanehu ve Tealâ) kendisine şirk koşan cahiliye ehlini ellerinde bir kitap olmadığı halde özür sahibi kabul etmemiştir. Durum bu olduğuna göre acaba önlerinde Allah'ın kitabı olan bir kavim nasıl özür sahibi olabilir ki. Onlar bu kitabı okumakta ve dinlemektedirler. Allah'ın kitabı onlar için bir hüccettir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 11/466.)
Süleyman bin Suhman
"Hiç kimse Allah'a, meleklerine, kitaplarına, rasullerine ve ahiret gününe iman etmemesi sebebi ile mazeretli değildir. Allah (Subhanehu ve Tealâ) kafirlerin bir çoğunun küfürlerini açıkladıktan sonra aynı zamanda onların cahil kimseler olduklarını da haber vermiştir. Hrıstiyanları cahil olarak sıfatlandırmıştır. Hiçbir Müslüman bir Hrıstiyanın küfründe şüphe etmez. Biliyoruz ki bugün Yahudi ve Hrıstiyanların çoğu cahil kimselerdir. Onların kafir olduklarına inandığımız gibi onların küfründen şüphe eden kimselerin de kafir olduklarına inanırız. Kur'anı Kerim açık bir şekilde delalet eder ki dinin aslında şüphe duymak küfürdür." (Keşfu-ş Şubheteyn, 92.)
Şeyh Ebu Abdurrahman el-Eserî
"Şeyhu-l İslam İbn-i Teymiye (Rahimehullah) cehaleti aslen bir mazeret olarak görmemiştir. Şeyhul İslam küfre giren bu kimseler arasında cahili müstesna etmemiştir. Ondan Cehmiye'nin özür sahibi olduğuna ve onların tekfir edilmeyeceğine dair nakledilen cümleler bütünüyle sıfatlar ve "Umuru Hafiyyeden" olan konular hakkındadır. Ancak velilerden yardım isteme, Allah'tan başkasına kurban kesme gibi açık olan konulara gelince Şeyhul İslam bu konularda cahili mazeretli görmemiştir." (El-Hak ve Yakîn Fi Adaveti-t Tugati ve-l Murteddîn, sy: 64.)
Not: Cehalet ve Tekfir konusunda alerjik kompleksleri olanlarin sunu bilmelerini isterim. Burda bahsedilen Cehalet kavrami Tevhid olan Aslu'd Din hakkindadir. Usulu'd Din ve Füru' hakkinda degildir, zira bunlar kapali meseleler olabilir ve Risaletin kisiye ulasip ulasmamasina bagli olup Hücceti ikameyi gerektirir. Kur'an ve Sünnetten yüz cevirip imkanlari oldugu halde ilim elde etmeyenlere gelince bunlar cehaletleri sebebiyle özürlü kabul edilemezler zira burda irade sözkonusudur ve kisi kendisini kendi eli ile helake sürüklemistir ve bu sebeple cehli özür sayilmaz. Bunu Muhammad b. 'Abdu'l Vahhab'in -Navaqidu'l Islam- (Islami Yok Eden 10 Sey) yazisinin 10. Maddesindede okuyabilirsiniz. Alimercede bilinmektedirki, küfrün bir cesidide yüz cevirmektir. Yüz cevirende elbette cahil olacaktir. Ayrica Kur'ani Kerimde dikkat edilirse Sirk, Küfür, Müsrik ve Kafir sifatlari cogu zaman Cehalet ve yüz cevirmek ile birlikte zikredilmistir. Buna ragmen kisiler cehaletleri sebebi ile özürlü kabul edilmemislerdir. Tekrar ifade edeyim. Cehalet Usulu'd Din ve Fürü' Meselelerinde özür kabul edilebilir, ama elbette bununda kurallari vardir. Burda deginilen konu Dinin Asli olan Tevhidde ve Allahi Birlemede Cehaletin Mazret/Özür olarak kabul edilmemesidir ki bu Alimlerin ittifak ettikleri bir meseledir.
Bunu yazma geregi duydum, cünkü Tekfir ve Cehalet konusunda alerjik kompleksleri olanlar benim Cehaleti hicbir sekilde özür kabul etmedigimi ZAN ediyorlar yada öyle anliyorlar.
El-Makdisi'de bunu bir yazisinda güzel bir sekilde aciklamisti ama malum yönetici yaziyi hangi nedenle sildiyse artik o konu forumda bulunmamakta artik, ki bu acayip gayr-i ilmi bir tavirdir.
Yazi:
Cehalet Özrüne Dair Necid Alimlerinin Fetvaları
Şeyh Muhammed ibn Abdilvehhab
Bu meselede nasıl hala şüphe edersiniz şaşılacak bir şey doğrusu. Halbuki ben size defalarca anlattım ki, İslam'a yeni girmiş ya da uzak bir çölde yetişmiş olup kendisine hüccet ikame edilmeyen yahut, cahilliği sevgi ve nefret büyüsü gibi bilinmeyen kapalı bir mesele ile ilgili olan kimse bunu öğreninceye kadar tekfir edilmez. Ancak Allah (Subhanehu ve Tealâ)'nın apaçık beyan ettiği, Kitabı'nda hükmünü muhkem şekilde açıkladığı dinin asıllarına gelince, bu noktada Allah'ın hücceti Kur'an'dır. Kime Kur'an ulaşmışsa ona hüccet ulaşmıştır. (Ed-Dureru-s Seniyye, 8/90.)
"İnsan küfür kelimesini sadece telaffuz etmekle kafir olur. Onu söylerken cahil olması durumu değiştirmez. Zira cehaleti sebebi ile özür sahibi değildir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 1/71.)
Şeyh Abdullah bin Abdurrahman Ebu Batîn
Seyh kabirlerde bulunanlardan yardım isteyen, kabirlerin başında onlara ibadet nevinden ameller sunan kimselerin Kitap, Sünnet ve icmaya göre kafir ve müşrik olduklarını söyledikten sonra şöyle demiştir:
"Alimlerin hepsi böyle kimseleri tekfir etmişler ve cehaletlerini özür olarak kabul etmemişlerdir. Bazı sapkın kimselerin "Onlar cehaletleri sebebi ile mazeret sahibidirler" sözlerine gelince bu Allah hakkında ilimsizce konuşmaktır." (Ed-Dureru-s Seniyye, 10/404.)
"Bilinmelidir ki genel olarak cehalet sahibi için bir özür değildir. Bütün mezhep alimleri fıkıh kitaplarında "Mürtedin Hükmü" adı altında bablar açmışlardır. Mürted Müslüman olduktan sonra tekfir edilen kimsedir. Alimler kitaplarında bu konuya öncelikle küfrün ve şirkin çeşitlerini izah ederek başlamışlardır. Ve arkasından "Kim Allah'a şirk koşarsa kafir olur" demişlerdir. Zira alimlere göre şirk küfür çeşitlerinin en büyüğüdür. Ve alimler hiçbir zaman bazılarının dediği gibi "Şayet kişi cahil ise mürted olmaz" dememişlerdir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 10/391-394'den özetle.)
"Allah'a şirk koşan kimse cehaleti sebebi ile mazeretli ise o halde mazeretli olmayan kimdir ki? Böyle bir iddia "Allah (Subhanehu ve Tealâ) hüccetini ancak inatçı kafirlere beyan etmiştir" düşüncesini gerekli kılar. Fakihler "Mürtedin Hükmü" babında "Mürted Müslüman olduktan sonra şüphe etmek ya da kat'i bir inanç suretiyle sözlü ya da ameli olarak küfre giren kimsedir" demişlerdir. Şüphenin sebebi ise malum olduğu üzere cehalettir. Cehaleti mazeret gören kimsenin iddiasının bir gereği de şudur: "Biz Yahudi ve Hırıstiyanların cahillerini ve hakeza güneşe, aya ve putlara ibadet edenlerin cahillerini cehaletleri sebebiyle tekfir etmeyiz." Tüm Müslümanlar icma etmişlerdir ki kim Yahudi ya da Hristiyanları tekfir etmez ya da onların küfründen şüphe duyarsa o da kafirdir. Ve bizler biliyoruz ki onların çoğu cahil kimselerdir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 12/69-70.)
Şeyh Abdurrahman b. Hasan
Alimler (rahimehumullah) dosdoğru bir menhec üzere hareket etmişlerdir. Mürtedin hükmü adı altında kitaplar yazmışlar ve bu yazdıkları şeyler arasında hiçbir zaman şöyle dememişlerdir: "Kim yaptığının iki şehadet kelimesine muhalif olduğunu bilmeksizin küfür kelimesini ikrar eder ya da küfür amelini işlerse cehaleti sebebiyle tekfir edilmezler." Evet alimler kitaplarında hiçbir zaman böyle şeyler söylememişlerdir. Bilakis Allah (Subhanehu ve Tealâ) kitabında müşriklerin taklidci cahiller olduğunu söylemiş onların Allah'a şirk koşmaları taklid ya da cehalet sebebi ile olmasına rağmen kendileirnden Allah'ın azabını kaldırmamıştır." (Ed-Dureru-s Seniyye, 11/478-479.)
"Hiç şüphe yoktur ki Allah (Subhanehu ve Tealâ) kendisine şirk koşan cahiliye ehlini ellerinde bir kitap olmadığı halde özür sahibi kabul etmemiştir. Durum bu olduğuna göre acaba önlerinde Allah'ın kitabı olan bir kavim nasıl özür sahibi olabilir ki. Onlar bu kitabı okumakta ve dinlemektedirler. Allah'ın kitabı onlar için bir hüccettir." (Ed-Dureru-s Seniyye, 11/466.)
Süleyman bin Suhman
"Hiç kimse Allah'a, meleklerine, kitaplarına, rasullerine ve ahiret gününe iman etmemesi sebebi ile mazeretli değildir. Allah (Subhanehu ve Tealâ) kafirlerin bir çoğunun küfürlerini açıkladıktan sonra aynı zamanda onların cahil kimseler olduklarını da haber vermiştir. Hrıstiyanları cahil olarak sıfatlandırmıştır. Hiçbir Müslüman bir Hrıstiyanın küfründe şüphe etmez. Biliyoruz ki bugün Yahudi ve Hrıstiyanların çoğu cahil kimselerdir. Onların kafir olduklarına inandığımız gibi onların küfründen şüphe eden kimselerin de kafir olduklarına inanırız. Kur'anı Kerim açık bir şekilde delalet eder ki dinin aslında şüphe duymak küfürdür." (Keşfu-ş Şubheteyn, 92.)
Şeyh Ebu Abdurrahman el-Eserî
"Şeyhu-l İslam İbn-i Teymiye (Rahimehullah) cehaleti aslen bir mazeret olarak görmemiştir. Şeyhul İslam küfre giren bu kimseler arasında cahili müstesna etmemiştir. Ondan Cehmiye'nin özür sahibi olduğuna ve onların tekfir edilmeyeceğine dair nakledilen cümleler bütünüyle sıfatlar ve "Umuru Hafiyyeden" olan konular hakkındadır. Ancak velilerden yardım isteme, Allah'tan başkasına kurban kesme gibi açık olan konulara gelince Şeyhul İslam bu konularda cahili mazeretli görmemiştir." (El-Hak ve Yakîn Fi Adaveti-t Tugati ve-l Murteddîn, sy: 64.)
