Çevrimdışı
Allah’ın adı ile. En temiz ve en yüce övgüler Allah’a aittir. Salât ve selam O’nun Rasûlü’ne, âline ve ashabına olsun.
Bundan sonra;
Şehadetten ve şehidlerden söz etmek aslında hayattan ve dirilerden söz etmektir. Ancak bu hayat her ne kadar taliplerinin gözünde değerli ve süslü görünse de aslında kendisinden sıkılınan ve bir müddet sonra bıkılan bir hayat gibi değildir. Ve bu dirilik Allah sevgisi nedir bilmeyen ve O’nu görmeyi özlemenin ne olduğunu idrak edemeyenlerin yaşamış olduğu dirilik değildir.
Bu sohbet temiz fıtratların hoşuna giden, mü’min kalplerin kendisiyle ferahladığı bir sohbettir. Şehid, ruhu bedeninden çıkıp selam diyarında karar bulana kadar rızanın, hoşnutluğun ve rahatlığın kendisine eşlik ettiği bir yolculuktadır. Melekler de her kapıdan onların yanına varıp, “Sabrettiğinize karşılık size selam olsun! Dünya yurdunun sonu (cennet) ne güzeldir!” derler.
İnsanlar ölümden korktukları için hayata karşı hırslı olurlar. Şehid ise hayatı elde edebilmek için ölümü kovalar. Onlar sürekli şehadete kavuşacağı ve kazanacağı dakikaları arzular. Sırf bunun için akıl almaz tehlikelere gözünü kırpmadan dalar. Sonunda kolları iki yana düşmüş bir şekilde yerlere yığılır. Ve lisani hali şöyle söyler: Kâbe’nin Rabbine and olsun ki kazandım!
Çünkü o öyle bir ulvi bir dereceyi elde etti ki öyle her isteyen bu dereceyi elde edemez: “Buna ancak sabredenler kavuşturulur; buna ancak (hayırdan) büyük nasibi olan kimse kavuşturulur.”
İşte bu şehadet menzilesidir! Şeref nişanesidir! Gururun lakabıdır! Geniş ve rahat bir hayata giriş yapmaktır! Ve Allah’tan bir müjdedir.
“Allah yolunda öldürülenleri sakın ölü sanmayın. Bilakis onlar diridirler; Allah'ın, lütuf ve kereminden kendilerine verdikleri ile sevinçli bir hâlde Rableri yanında rızıklara mazhar olmaktadırlar. Arkalarından gelecek ve henüz kendilerine katılmamış olan şehid kardeşlerine de hiçbir keder ve korku bulunmadığı müjdesinin sevincini duymaktadırlar. Onlar, Allah'tan gelen nimet ve keremin; Allah'ın, mü’minlerin ecrini zayi etmeyeceği müjdesinin sevinci içindedirler.”
sehit insaallah. Seyh ebu yahya el libi
Bundan sonra;
Şehadetten ve şehidlerden söz etmek aslında hayattan ve dirilerden söz etmektir. Ancak bu hayat her ne kadar taliplerinin gözünde değerli ve süslü görünse de aslında kendisinden sıkılınan ve bir müddet sonra bıkılan bir hayat gibi değildir. Ve bu dirilik Allah sevgisi nedir bilmeyen ve O’nu görmeyi özlemenin ne olduğunu idrak edemeyenlerin yaşamış olduğu dirilik değildir.
Bu sohbet temiz fıtratların hoşuna giden, mü’min kalplerin kendisiyle ferahladığı bir sohbettir. Şehid, ruhu bedeninden çıkıp selam diyarında karar bulana kadar rızanın, hoşnutluğun ve rahatlığın kendisine eşlik ettiği bir yolculuktadır. Melekler de her kapıdan onların yanına varıp, “Sabrettiğinize karşılık size selam olsun! Dünya yurdunun sonu (cennet) ne güzeldir!” derler.
İnsanlar ölümden korktukları için hayata karşı hırslı olurlar. Şehid ise hayatı elde edebilmek için ölümü kovalar. Onlar sürekli şehadete kavuşacağı ve kazanacağı dakikaları arzular. Sırf bunun için akıl almaz tehlikelere gözünü kırpmadan dalar. Sonunda kolları iki yana düşmüş bir şekilde yerlere yığılır. Ve lisani hali şöyle söyler: Kâbe’nin Rabbine and olsun ki kazandım!
Çünkü o öyle bir ulvi bir dereceyi elde etti ki öyle her isteyen bu dereceyi elde edemez: “Buna ancak sabredenler kavuşturulur; buna ancak (hayırdan) büyük nasibi olan kimse kavuşturulur.”
İşte bu şehadet menzilesidir! Şeref nişanesidir! Gururun lakabıdır! Geniş ve rahat bir hayata giriş yapmaktır! Ve Allah’tan bir müjdedir.
“Allah yolunda öldürülenleri sakın ölü sanmayın. Bilakis onlar diridirler; Allah'ın, lütuf ve kereminden kendilerine verdikleri ile sevinçli bir hâlde Rableri yanında rızıklara mazhar olmaktadırlar. Arkalarından gelecek ve henüz kendilerine katılmamış olan şehid kardeşlerine de hiçbir keder ve korku bulunmadığı müjdesinin sevincini duymaktadırlar. Onlar, Allah'tan gelen nimet ve keremin; Allah'ın, mü’minlerin ecrini zayi etmeyeceği müjdesinin sevinci içindedirler.”
sehit insaallah. Seyh ebu yahya el libi
