Çevrimdışı
Ömer bin Hattab (Allah ondan razı olsun) pazarda dolaşırken “Ey Allah’ım beni ‘azdırlar’ diye bahsettiğin kullarından et. Ey Allah’ım beni ‘azdırlar’ diye bahsettiğin kullarından et.” diye yalvaran bir adamı işitti.
Ömer (r.a) adamın yanına gitti ve “Bu duayı nereden öğrendin?” dedi. Adam, “Allah kendi kitabında ‘Ama kullarım içinde şükreden azdır. (34:13)’ buyuruyor.” dedi. Bunun üzerine Ömer (r.a) ağlayarak kendine öğütte bulundu. “Ey Ömer, insanlar senden daha bilinçli. Ey Rabbim bizi o “azdırlar” diye bahsettiğin kullarından et.”
Bazen insanlara bir günahı terketmelerini öğütlediğinizde “Ama sadece ben değilim! Herkes yapıyor.” derler.
Ancak Kur’an-ı Kerim’de “insanların çoğu” kelimesine bakarsanız, çoğu insanları “bilmez” (7:187), “şükretmez” (2:243), “iman etmezler” (11:17) bulursunuz.
Ve “Onların çoğu” kelimesine bakarsak, çoğunu “yoldan çıkmışlar” (5:59), “gerçeği bilmezler” (6:111), “yüz çevirirler” (21:24), ” ümitlerini kesmişler” (29:23) “işitmezler” (8:21) bulursunuz.
Bu yüzden Allah’ın kendileri hakkında,
“Ama kullarım içinde şükreden azdır. (34:13)
Zaten onunla birlikte pek azı dışında kimse iman etmemişti. (11:40)
Nimet cennetlerindedirler. Çoğu önceki ümmetlerden, birazı da sonrakilerden. (56:12-14)” dediği o az kullardan olun.
İbn-i Kayyim demiştir ki, “Doğrunun yolunda git ve o yolda yalnız hissetme. Çünkü o yolu tutan az kişi vardır. Yalan yolundan emin ol; haydutların büyüklüğüne de aldanma.”
