Ebe Gümeci
BİLEŞİMİ;Musilaj,glikoz, pektin ve malvin bulunur.
UYARI; Taze si ile tamamen ayrıdır..
Şifaları; Koruyucu ve yumuşatıcı etkisi kuvvetlidir. ,Solunum ve sindirim sistemi tahrişleri ve iltihaplarında koruyucu olarak çok kullanılır. Üşütmekten doğan ateşi keser
Bir bardak kaynamış suya 1 tutam atıp 15 dakika süzülmeye bırakılmalı ve günde 3 sefer e kadar içilebilir.
Yaprak ve çiçekler halk hekimliğinde kullanılmak üzere yazın tazeyken toplanıp havadar bir yerde kurutulur. Demleme ya da kaynatma için 1 litre (5 bardak) suda 20-30 gram; gargara ve dışardan uygulama için de yine 1 litre suda 50 gram bitki kullanılır.
Ebegümecine öncelikle solunum ve sindirim yolları rahatsızlıklarında başvurulur. Çıban ve yaralara da taze yapraklardan hazırlanan lapa uygulanır.
Yaprak ve çiçeklerinin yatıştırıcı, yumuşatıcı, balgam söktürücü, bağırsak yumuşatıcı etkisi vardır. Gastrite, ülsere, öksürüğe, faranjite (yutak iltihabı), bronşite, şişmanlığa, guatra, dişe, göze karşı etkilidir. Modern tıpta da kabul edilen bir bitkidir.
Diğer adları; Ebemgümeci, Develik, Kömeç, Hamaylık, Paçık, Kazan karası.
Ebegümecigiller familyasındandır.
20-70 cm boylarında, 5-7 parçalı, dişli kenarlı, saplı yapraklı, mayıs-ekim aylarında yaprak koltuklarında mor çizgili pembe çiçekler açan, iki ya da çok yıllık, otsu bir bitkidir. Yapraklı dalları ıspanak gibi pişirilir.
Tarihçesi; Eski çağlardan beri kullanılan bir bitkidir.
Matematikçi Pythagoras'ın (İÖ yaklaşık 580-500) öğrencileri ona, sürekli güneşe dönük olduğu için "kutsal bitki" dermiş. Şair Hesiodos (İÖ 800'ler), İşler ve Günler adlı eserinde, eleştirdiği kişilere, "Ebegümecindeki zenginliklerden habersiz budalalar, çıkışır.
Ebegümecine Kutsal Roma Cermen imparatoru olan Charlemagne da (742-814) bayılır.
Özellikle kırsal kesimdeki evlerin çevresinde yetişen ebegümeci, günümüzde azalmaya yüz tutmuştur.
Evleri çamur ve rutubetten korumak ve de güzel bir görünüm kazandırmak amacıyla, çevrelerine beton dökülmektedir. Böylece, bitkinin yaşam alanı daraltılmaktadır.
alıntı;
BİLEŞİMİ;Musilaj,glikoz, pektin ve malvin bulunur.
UYARI; Taze si ile tamamen ayrıdır..
Şifaları; Koruyucu ve yumuşatıcı etkisi kuvvetlidir. ,Solunum ve sindirim sistemi tahrişleri ve iltihaplarında koruyucu olarak çok kullanılır. Üşütmekten doğan ateşi keser
Bir bardak kaynamış suya 1 tutam atıp 15 dakika süzülmeye bırakılmalı ve günde 3 sefer e kadar içilebilir.
Yaprak ve çiçekler halk hekimliğinde kullanılmak üzere yazın tazeyken toplanıp havadar bir yerde kurutulur. Demleme ya da kaynatma için 1 litre (5 bardak) suda 20-30 gram; gargara ve dışardan uygulama için de yine 1 litre suda 50 gram bitki kullanılır.
Ebegümecine öncelikle solunum ve sindirim yolları rahatsızlıklarında başvurulur. Çıban ve yaralara da taze yapraklardan hazırlanan lapa uygulanır.
Yaprak ve çiçeklerinin yatıştırıcı, yumuşatıcı, balgam söktürücü, bağırsak yumuşatıcı etkisi vardır. Gastrite, ülsere, öksürüğe, faranjite (yutak iltihabı), bronşite, şişmanlığa, guatra, dişe, göze karşı etkilidir. Modern tıpta da kabul edilen bir bitkidir.
Diğer adları; Ebemgümeci, Develik, Kömeç, Hamaylık, Paçık, Kazan karası.
Ebegümecigiller familyasındandır.
20-70 cm boylarında, 5-7 parçalı, dişli kenarlı, saplı yapraklı, mayıs-ekim aylarında yaprak koltuklarında mor çizgili pembe çiçekler açan, iki ya da çok yıllık, otsu bir bitkidir. Yapraklı dalları ıspanak gibi pişirilir.
Tarihçesi; Eski çağlardan beri kullanılan bir bitkidir.
Matematikçi Pythagoras'ın (İÖ yaklaşık 580-500) öğrencileri ona, sürekli güneşe dönük olduğu için "kutsal bitki" dermiş. Şair Hesiodos (İÖ 800'ler), İşler ve Günler adlı eserinde, eleştirdiği kişilere, "Ebegümecindeki zenginliklerden habersiz budalalar, çıkışır.
Ebegümecine Kutsal Roma Cermen imparatoru olan Charlemagne da (742-814) bayılır.
Özellikle kırsal kesimdeki evlerin çevresinde yetişen ebegümeci, günümüzde azalmaya yüz tutmuştur.
Evleri çamur ve rutubetten korumak ve de güzel bir görünüm kazandırmak amacıyla, çevrelerine beton dökülmektedir. Böylece, bitkinin yaşam alanı daraltılmaktadır.
alıntı;
Son düzenleme: