İslami Forum, Dini Forum, islami site, islami sohbet, radyo, islami bilgiler
İslam-tr.org'a hoş geldiniz! Hemen üye olun ve kendi konularınızı, düşüncelerinizi paylaşarak bu platforma katılın. Oturum açtıktan sonra, İslam dini, tarih ve güncel konularla ilgili paylaşımlarda bulunabilirsiniz.
Çözüldü Ebû Nuaym El-isfahânî , Sıfatu'l-cennet Isimli Eserin De Ki Hadislerin Sıhhat Dereceleri Nedir ?
- Konbuyu başlatan ebuammara
- Başlangıç tarihi
Çevrimdışı
Ebû Nuaym el-İsfahânî’nin el-Mu'tekad (el-İ’tikād), es-Sıfât, Tesbîtu’l-imâme, Delâ’ilu’n-nubuvve, Sıfatu’l-Cenne, el-Fiten, Zikru’l-Mehdî ve nu’ûtuh, er-Red ‘ale’l-Lafzıyye ve’l-Hulûliyye gibi eserlerinin bir kısmı doğrudan veya dolaylı olarak kelâmla ilgilidir.
Bunlardan bazıları günümüze ulaşmıştır. İncelenebilen eserlerinden, onun kelâmla ilgili özgun görüşlere sahib olmadığı anlaşılmaktadır.
Eserlerine aldığı rivayetler konusunda titizlik göstermemesi sebebiyle çeşitli itikadî mezheb mensubları bu eserlerde Ebû Nuaym’ın kendi görüşlerine meylettiğini gösteren örnekler bulabilmişlerdir. Nitekim Zehebî, Subkî ve İbnu’n-Neccâr gibi Eş‘arî âlimleri onu kendi mezheblerinden saydıkları için Şiî ve Hanbelî muelliflerin ithamlarına karşı savunmuşlardır. Ebu’l-Kāsım İbn Asâkir Ebû Nuaym’ı Eş‘arî tabakatı içinde sayarken (Tebyînu kezibi’l-mufterî, sf: 246) Ebu’l-Ferec İbnu’l-Cevzî de Eş‘arîliğe meyli olduğunu kaydeder (el-Muntazam, XV, 268; XVI, 134)
Takıyyuddin İbn Teymiyye ise Ebû Nuaym’ın İbn Mende ile yaptığı Kur’an’ın lafzı konusundaki tartışmada tilâvetin mahlûk olduğu görüşünü savunduğunu ve bu hususta er-Red ‘ale’l-Lafzıyye ve’l-Hulûliyye adlı eseri yazarak Selef’e ve selefî göruşleri savunan İbn Mende’ye karşı çıktığını belirtir (Muvâfakatu sahîhi’l-menkul, I, 160)
Öte yandan bazı Selefî muellifler Ebû Nuaym’ın Selef yanlısı olduğunu savunmuşlardır. Meselâ İbn Teymiyye, Muvâfakat’taki göruşunun aksine Mecmû’u fetâvâ’sında onun Ahmed b. Hanbel taraftarı olduğunu, “Bizim yolumuz kitab, sunnet ve icmâ-ı ummete tâbi olan Selef yoludur” dediğini, sıfatlar konusunda Selef’in görüşlerine benzer düşünceler taşıdığını nakleder. Ebû Nuaym’ın lafız konusunda söylediklerinin İmam Ahmed’in görüşlerine ters düşmediğini belirten İbn Teymiyye onun kitabının er-Red ‘ale’l-Hurûfiyyeti’l-Hulûliyye, İbn Mende’nin eserinin ise er-Red ‘ale’l-Lafzıyye adını taşıdığını, her ikisinin de sıfatları inkâr edenleri hedef aldıklarını belirtir (Mecmû’u fetâvâ, V, 190; XII, 209).
İbn Mende’nin Kitâbu’l-Îmân’ını neşreden Ali b. Muhammed el-Fakīhî, Ebû Nuaym ile İbn Mende arasındaki ihtilâfı benzer bir yaklaşımla açıklar. Ona göre İbn Mende tilâvet ile metlûvvu (Kur’an) kasteder ve onu yaratılmamış kabul eder. Ebû Nuaym’ın ise tilâvetten, okuyan kişiden çıkan sesi kastettiğini ve bu sesi mahlûk saydığını, böylece aslında her ikisinin de aynı görüşü savunduklarını ve Selef’e bağlı kaldıklarını söyler (Kitâbu’l-Îmân, I, 47-48)
Sıfatu’l-Cenne gibi eserlerinde konulara yaklaşım biçimiyle Zehebî ve Suyûtî’nin onun el-İ’tikad ve es-Sıfât adlı eserlerinden yaptıkları iktibaslar dikkate alınarak Ebû Nuaym’ın Selefî bir eğilim taşıdığını söylemek mümkündür. Onun Şiî olduğunu söyleyen Mirza Muhammed Bâkır el-İsfahânî ve İbn Şehrâşûb gibi Şiî muellifleri ise iddialarına delil olarak bazı eserlerinde, özellikle Hilyetu’l-evliyâ’da Ali (r.anh) hakkında yer alan rivayetlerle Mâ nezele mine’l-Kur’ân fî Emîri’l-mu’minîn ‘Alî b. Ebî Tâlib, Kitâbu Menkıbeti’l-mutahharîn, Zikru’l-Mehdî ve nu’ûtuh gibi eserlerini göstermektedirler. Ancak bunlar onun Şîa’ya nisbeti için yeterli sebebler değildir. Zira Ebû Nuaym’ın Hilyetu’l-evliyâ’da, duyduğu bütün rivayetleri naklettiğini ve bunlar arasında pek çok zayıf, hatta uydurma rivayetlerin bulunduğunu Sunnî âlimlerin yanı sıra Şiî âlimler de kabul ederler (İbn Teymiyye, Minhâcu’s-sunne, VII, 52).
Bunlardan bazıları günümüze ulaşmıştır. İncelenebilen eserlerinden, onun kelâmla ilgili özgun görüşlere sahib olmadığı anlaşılmaktadır.
Eserlerine aldığı rivayetler konusunda titizlik göstermemesi sebebiyle çeşitli itikadî mezheb mensubları bu eserlerde Ebû Nuaym’ın kendi görüşlerine meylettiğini gösteren örnekler bulabilmişlerdir. Nitekim Zehebî, Subkî ve İbnu’n-Neccâr gibi Eş‘arî âlimleri onu kendi mezheblerinden saydıkları için Şiî ve Hanbelî muelliflerin ithamlarına karşı savunmuşlardır. Ebu’l-Kāsım İbn Asâkir Ebû Nuaym’ı Eş‘arî tabakatı içinde sayarken (Tebyînu kezibi’l-mufterî, sf: 246) Ebu’l-Ferec İbnu’l-Cevzî de Eş‘arîliğe meyli olduğunu kaydeder (el-Muntazam, XV, 268; XVI, 134)
Takıyyuddin İbn Teymiyye ise Ebû Nuaym’ın İbn Mende ile yaptığı Kur’an’ın lafzı konusundaki tartışmada tilâvetin mahlûk olduğu görüşünü savunduğunu ve bu hususta er-Red ‘ale’l-Lafzıyye ve’l-Hulûliyye adlı eseri yazarak Selef’e ve selefî göruşleri savunan İbn Mende’ye karşı çıktığını belirtir (Muvâfakatu sahîhi’l-menkul, I, 160)
Öte yandan bazı Selefî muellifler Ebû Nuaym’ın Selef yanlısı olduğunu savunmuşlardır. Meselâ İbn Teymiyye, Muvâfakat’taki göruşunun aksine Mecmû’u fetâvâ’sında onun Ahmed b. Hanbel taraftarı olduğunu, “Bizim yolumuz kitab, sunnet ve icmâ-ı ummete tâbi olan Selef yoludur” dediğini, sıfatlar konusunda Selef’in görüşlerine benzer düşünceler taşıdığını nakleder. Ebû Nuaym’ın lafız konusunda söylediklerinin İmam Ahmed’in görüşlerine ters düşmediğini belirten İbn Teymiyye onun kitabının er-Red ‘ale’l-Hurûfiyyeti’l-Hulûliyye, İbn Mende’nin eserinin ise er-Red ‘ale’l-Lafzıyye adını taşıdığını, her ikisinin de sıfatları inkâr edenleri hedef aldıklarını belirtir (Mecmû’u fetâvâ, V, 190; XII, 209).
İbn Mende’nin Kitâbu’l-Îmân’ını neşreden Ali b. Muhammed el-Fakīhî, Ebû Nuaym ile İbn Mende arasındaki ihtilâfı benzer bir yaklaşımla açıklar. Ona göre İbn Mende tilâvet ile metlûvvu (Kur’an) kasteder ve onu yaratılmamış kabul eder. Ebû Nuaym’ın ise tilâvetten, okuyan kişiden çıkan sesi kastettiğini ve bu sesi mahlûk saydığını, böylece aslında her ikisinin de aynı görüşü savunduklarını ve Selef’e bağlı kaldıklarını söyler (Kitâbu’l-Îmân, I, 47-48)
Sıfatu’l-Cenne gibi eserlerinde konulara yaklaşım biçimiyle Zehebî ve Suyûtî’nin onun el-İ’tikad ve es-Sıfât adlı eserlerinden yaptıkları iktibaslar dikkate alınarak Ebû Nuaym’ın Selefî bir eğilim taşıdığını söylemek mümkündür. Onun Şiî olduğunu söyleyen Mirza Muhammed Bâkır el-İsfahânî ve İbn Şehrâşûb gibi Şiî muellifleri ise iddialarına delil olarak bazı eserlerinde, özellikle Hilyetu’l-evliyâ’da Ali (r.anh) hakkında yer alan rivayetlerle Mâ nezele mine’l-Kur’ân fî Emîri’l-mu’minîn ‘Alî b. Ebî Tâlib, Kitâbu Menkıbeti’l-mutahharîn, Zikru’l-Mehdî ve nu’ûtuh gibi eserlerini göstermektedirler. Ancak bunlar onun Şîa’ya nisbeti için yeterli sebebler değildir. Zira Ebû Nuaym’ın Hilyetu’l-evliyâ’da, duyduğu bütün rivayetleri naklettiğini ve bunlar arasında pek çok zayıf, hatta uydurma rivayetlerin bulunduğunu Sunnî âlimlerin yanı sıra Şiî âlimler de kabul ederler (İbn Teymiyye, Minhâcu’s-sunne, VII, 52).
Benzer konular
-
Şiilerin İslâm Ümmetine Yaptığı İhanetler - Ebu Musab ez-Zerkavî- Başlatan أهل الحديث
- Cevaplar: 0
-
-
Mustazafların Savaşı ~ Ebu Musab es-Surî
- Başlatan أهل الحديث
- Cevaplar: 0
-
Video Şirk ile Beraber Kurtuluş Yoktur - ebu Abdullah Sadık el Haşimi
- Başlatan Akansu55
- Cevaplar: 0
-
Video CHP’nin Din Düşmanlığı (Ebu Cehil’den Beterler)- Başlatan İlimSeven
- Cevaplar: 2
-
Ebu Zerkanın Qulat Mürcie Akidesinde Olduğunun Tescili- Başlatan tewhidwetakwa
- Cevaplar: 18
-
Onların Dünyası ( Hilyetul Evliya Ve Tabakatul Asfiya Muhtasarı) / Ebu Nuaym El-ısbaehânî- Başlatan !sLaM4eVeR
- Cevaplar: 2
-
Hafız Ebu Nuaym el-İsfahani’den Sohbet Adabıyla İlgili 40 Hadis
- Başlatan Ehli_Hadis
- Cevaplar: 1