Çevrimdışı
En büyük sorun
İnsanların kısmı azamı söylenenin tersini yapmakta pek heveslidir.
Çocuğa 'adam ol' dersin, insanlıktan çıkar.
'Oku' dersin serseri olur.
Sigaranın zararlarını anlatmak için trilyonlar harcanır, ondan bile sigara firmaları sebeplenir; sigara içenler artar.
Dini yaşamda bu terslik 'nef(i)s' tanımlamasıyla vuzuha ermiş.
Ne kadar mülevves, insana zarar iş varsa, nefis gider onlara yapışır. Zaten Müslüman da, sayılı günlerde, 'nefsini adam etmek için savaşan kişidir' dersek yanlış olmaz.
Aslında gelmek istediğim husus, insanların 'tüketim' konusunda, her gün yeni baştan ve inatla kendilerini aşmada gösterdikleri gayrettir.
İnsanlığın en büyük sorunu!
Bu gün, fertlerin ve devletlerin, bir an önce derman arayacağı sorun tüketim sorunudur.
Tüketimden hızla feragat etme zorunluluğu..
İnsanların, dünyanın ve âhiretin selameti için acilen yapılması gereken budur.
'Piyasalar ölür' teranelerine kulak asmayın.
Asmayın, çünkü piyasalar uzun zamandır canlı ama binlerce insan hesapsız tüketme çılgınlığı yüzünden açlıktan ölüyor.
Uzak Asya da, Güney Amerika'da, Afrika'nın hemen her yerinde ve dünyanın daha bir sürü köşesinde, bir yudum temiz su bulup içemeyen insanlar var.
İnternette dolaşıp duran bir fotoğraf vardı hani: Açlıktan ölmek üzere olan bir çocuk ve çevresinde, çocuğun ölmesini bekleyen akbabalar. Afrika'dan bir resimdi yanılmıyorsam. Siyah derili bir çocuktu.
Dermansızlıktan önüne düşmüştü başı.
Kemikleri derisini delecek gibiydi.
Eti, kemiği küçücük bir şeydi zaten.
Bir yudum su, bir lokma ekmek ayağa kaldırabilirdi onu.
Birkaç metre bezle, üstü başı kamilen giydirilebilirdi.
Azıcık şeyleri hepimiz esirgedik o çocuktan.
Paylaşmaya yanaşmadık elimizdekileri onun gibi binlercesiyle.
Binlerce, milyonlarca çocuk ve çocuk olmayan mazlumlar, çok farklı yerlerde imkânsızlıktan, yokluktan öldüler. Ölmekten beter oldular.
Kuşlara yem olanlar da vardı, berbat şartlarda boğaz tokluğuna bile denemeyecek ücrete çalışanlarda..
Küçücük bedenlerin binlercesi de seks kölesi yapıldı.
İnternetteki o resmi ve benzer yüzlerce korkunç görüntüyü, haberi unutmayı seçtik her seferinde.
Bir an acıdık ve unuttuk..
Günde bir buçuk litre su içme sevdasına çetele tutmaktan, salatadan, diyetten, oburluktan bir tek resimlerine bakıp vahlandık açlıktan ölüp giden çocukların.
Beslenen ve giyinen insan
Her birimiz iki, üç, hatta dört kişiye yetecek kadar yiyip, içiyoruz.
Orta gelirli birisinin, kendinin veya çocuğunun dolabından on kişi tepeden tırnağa rahatlıkla giyer.
Yiyip içtiklerinizi, gardırobunuzdaki giydiğiniz, giymediğiniz bütün elbiselerinizi hatırlayın.
Birde, yirmi yıl, yaşı yetenler otuz, kırk yıl öncesine gitsin birkaç saniyeliğine.
Ne giyerdi büyüklerimiz?
Kaç adet pantolonları, ceketleri olurdu?
Çorapları, gömlekleri kaç taneydi?
O büyüklerin, çocukluk hallerini tahayyül edin ayrıca..
Siyah ekmeği, ekmek buğulamalarını..
Tek çeşit yemekle doyan karınları..
O günleri anımsayıp ihya etmek zorundayız.
Başlayabiliriz.
Dış ve iç piyasa sakinleşirse, çok şey değişir uzun vadede.
Biz de sakinleşiriz o zaman.
Yoksul, çaresiz insanlar sakinleşir.
Onun için, dünyadaki aç insanların karnı doymadan, çıplaklar giyinmeden bir çift çorap bile fazladan alamayız.
Bir lokma yiyemeyiz fazladan.
Gezip tozamayız keyfimizin çektiği gibi.
Taşları yerinden oynatamazsak, dünyanın hızını yavaşlatamazsak böyle devam etmeyeceği kesin.
Kanaat medeniyetine, şükretmesini ve sabretmesini bilen insanlara çok ihtiyaç var.
Kardeşlik bilincine; selam verip alan insanlara.
Siz, benimle aynı görüşü paylaşmayanlar; katılmayabilirsiniz bu fikirlere.
Katılmayın.
Katılmayın ve ne haliniz varsa görün.
On kap yemek yiyin..
Senede on çift ayakkabı almaya devam edin..
Ama lütfen internette sörf yapıp geğirirken, mazlumlara acımayı kesin.
Kasım TİRYAKİ
İnsanların kısmı azamı söylenenin tersini yapmakta pek heveslidir.
Çocuğa 'adam ol' dersin, insanlıktan çıkar.
'Oku' dersin serseri olur.
Sigaranın zararlarını anlatmak için trilyonlar harcanır, ondan bile sigara firmaları sebeplenir; sigara içenler artar.
Dini yaşamda bu terslik 'nef(i)s' tanımlamasıyla vuzuha ermiş.
Ne kadar mülevves, insana zarar iş varsa, nefis gider onlara yapışır. Zaten Müslüman da, sayılı günlerde, 'nefsini adam etmek için savaşan kişidir' dersek yanlış olmaz.
Aslında gelmek istediğim husus, insanların 'tüketim' konusunda, her gün yeni baştan ve inatla kendilerini aşmada gösterdikleri gayrettir.
İnsanlığın en büyük sorunu!
Bu gün, fertlerin ve devletlerin, bir an önce derman arayacağı sorun tüketim sorunudur.
Tüketimden hızla feragat etme zorunluluğu..
İnsanların, dünyanın ve âhiretin selameti için acilen yapılması gereken budur.
'Piyasalar ölür' teranelerine kulak asmayın.
Asmayın, çünkü piyasalar uzun zamandır canlı ama binlerce insan hesapsız tüketme çılgınlığı yüzünden açlıktan ölüyor.
Uzak Asya da, Güney Amerika'da, Afrika'nın hemen her yerinde ve dünyanın daha bir sürü köşesinde, bir yudum temiz su bulup içemeyen insanlar var.
İnternette dolaşıp duran bir fotoğraf vardı hani: Açlıktan ölmek üzere olan bir çocuk ve çevresinde, çocuğun ölmesini bekleyen akbabalar. Afrika'dan bir resimdi yanılmıyorsam. Siyah derili bir çocuktu.
Dermansızlıktan önüne düşmüştü başı.
Kemikleri derisini delecek gibiydi.
Eti, kemiği küçücük bir şeydi zaten.
Bir yudum su, bir lokma ekmek ayağa kaldırabilirdi onu.
Birkaç metre bezle, üstü başı kamilen giydirilebilirdi.
Azıcık şeyleri hepimiz esirgedik o çocuktan.
Paylaşmaya yanaşmadık elimizdekileri onun gibi binlercesiyle.
Binlerce, milyonlarca çocuk ve çocuk olmayan mazlumlar, çok farklı yerlerde imkânsızlıktan, yokluktan öldüler. Ölmekten beter oldular.
Kuşlara yem olanlar da vardı, berbat şartlarda boğaz tokluğuna bile denemeyecek ücrete çalışanlarda..
Küçücük bedenlerin binlercesi de seks kölesi yapıldı.
İnternetteki o resmi ve benzer yüzlerce korkunç görüntüyü, haberi unutmayı seçtik her seferinde.
Bir an acıdık ve unuttuk..
Günde bir buçuk litre su içme sevdasına çetele tutmaktan, salatadan, diyetten, oburluktan bir tek resimlerine bakıp vahlandık açlıktan ölüp giden çocukların.
Beslenen ve giyinen insan
Her birimiz iki, üç, hatta dört kişiye yetecek kadar yiyip, içiyoruz.
Orta gelirli birisinin, kendinin veya çocuğunun dolabından on kişi tepeden tırnağa rahatlıkla giyer.
Yiyip içtiklerinizi, gardırobunuzdaki giydiğiniz, giymediğiniz bütün elbiselerinizi hatırlayın.
Birde, yirmi yıl, yaşı yetenler otuz, kırk yıl öncesine gitsin birkaç saniyeliğine.
Ne giyerdi büyüklerimiz?
Kaç adet pantolonları, ceketleri olurdu?
Çorapları, gömlekleri kaç taneydi?
O büyüklerin, çocukluk hallerini tahayyül edin ayrıca..
Siyah ekmeği, ekmek buğulamalarını..
Tek çeşit yemekle doyan karınları..
O günleri anımsayıp ihya etmek zorundayız.
Başlayabiliriz.
Dış ve iç piyasa sakinleşirse, çok şey değişir uzun vadede.
Biz de sakinleşiriz o zaman.
Yoksul, çaresiz insanlar sakinleşir.
Onun için, dünyadaki aç insanların karnı doymadan, çıplaklar giyinmeden bir çift çorap bile fazladan alamayız.
Bir lokma yiyemeyiz fazladan.
Gezip tozamayız keyfimizin çektiği gibi.
Taşları yerinden oynatamazsak, dünyanın hızını yavaşlatamazsak böyle devam etmeyeceği kesin.
Kanaat medeniyetine, şükretmesini ve sabretmesini bilen insanlara çok ihtiyaç var.
Kardeşlik bilincine; selam verip alan insanlara.
Siz, benimle aynı görüşü paylaşmayanlar; katılmayabilirsiniz bu fikirlere.
Katılmayın.
Katılmayın ve ne haliniz varsa görün.
On kap yemek yiyin..
Senede on çift ayakkabı almaya devam edin..
Ama lütfen internette sörf yapıp geğirirken, mazlumlara acımayı kesin.
Kasım TİRYAKİ
