C
Çevrimdışı
GAZZE’YE MERSİYE
Ey Gazze !
yaralı umutlarımızın şifa ve rahmet esen aydınlık şafağı,
kardeşlerin kara bir zillete teslimken,
nebilerin tevhid sancağını cihadınla yücelttin.
temiz kanınlakabirlere dönmüş gecelerimizde izzet kandilini tutuşturdun
nebi İbrahim’den sana selamlar getirdim,
tevhidi müjdeleyen mübarek dudaklarıyla öpüyor alnından.
sana İsmail’den ve Hacer’den biraz üzücü de olsa,
yaralarını yıkamak için gözyaşlarıyla karışık zemzemler getirdim.
ağlama, varsın çocukları İshak’ın, yaralı cesedini parçalasınlar..
sen de çarpıyor yüreği, nebi İshak’ın,
Ya’kub’un duası, kuşatıyor yüreğinin semasını
gözlerinde görüyorum sanki Yusuf nebinin rüyaları gibi,
sadık ve temiz, Millet-i İbrahim bürhanlarını.
direnişin ve cihadın, İsa ibn Meryem’in, Mescid-i Aksa’da hainlerden, rabbanî beraatına dönüşüyor
meryem’ül-betül nasıl sancıların sabretttiyse İsa Mesih’in,
tazelemek için ahdini rabbanî risaletin;
sen de kıyamet savaşlarının acılarını çekiyorsun,
kapılarında yeni bir zamanın.
emin ol. umutlu ol, Allah iman eden takva ümmetiyle beraberdir.
öyle demiyor mu Rahman kitabında.?
Üzülme sana üzülmek yakışmaz, sen bir ümmetin alnından hezimet ârını sildin!
Fesadın ve gafletin harabelerinden tutup çıkardın, alnındaki şehadet nuruyla bu perişan ümmeti.
Ben-i Sihyon’un tayyareleri istediği kadar ölüm yağdırsın başına,
Senin iman haykıran cesaretin
kimi yüzlerin karardığı ve kimi yüzlerin de ışıldadığı gün Muhammed’in Ordusu olduğunun vesikası olacak.
bizlerse, hevalarımızın çirkin zilletine büründük,
bunu kendimiz için akıl sandık, emniyet sandık..
hâlbuki ölüm korkusunu ziynet gibi giyinip
tehlükeyi emân zannedip aldandık.
zilleti hayat, korkaklığı gerçek Müslümanlık saydık
fitneye, barış ve hoşgörü dedik, beraatın adını fitne koyduk..
Siyonist Moğollar Halil’de, Celil’de Beyt Hanun’da
ve sevgili Kudüs’te
kanımızda yıkarken ellerini,
bizse; Ömer’in sancağını yere bıraktık,
Selahaddin’in yağız atını kurşunladık
günaha bulanmış ellerimizle
Ey Gazze !
Ölü yüreklerimizde Ömer’in ve Salah’ın nefesi oldun
Sesin Hittindeki küheylanların sesinden yankılar taşıyor
Karanlık ufukları yırtıyor gözlerindeki iman şimşekleri
sen, cihad’ının aydınlığında ölmüş bir ümmeti dirilttin.
Ey Gazze!
Kudüs’ün mücahid çocuğu!
sana nasıl bir ad verelim, seni nasıl övelim,
sen ki, ricalin kırıldığı ve tükendiği bir zamanda
hezimet taburu,Tel Aviv ve Waşinton’un kapılarında rukü’ ederken,
ve korkunun memesinden beslenirlerken,
sen, yüzüstü bıraktıkları annen, Kudüs’ü savunuyorsun,
İsra’ diyarında, Muhammed’in meşalesini ışıldatıyorsun.
varsın çocukları İshak’ın, temiz nebilerin toprağında kanını akıtsınlar,
senin yaranı sarıyor Yakub, İshak ve melaiki kiram.
sen, nebilerin minberinden tevhidin hutbesini yüceltiyorsun
bağışla bizi ey Gazze! ne oldu bizlere
Filistinli bir mücahidin dediği gibi;
“eh elli fi kulubna inkeser?”
Ah! kaplerimizde kırılan ne oldu?
ey sevgili Kudüs, ey ağlayan yüreğim ey şuheda gülzarı ey Gazze!
ne oldu bizlere? sen Ömer’in ahdini savunurken
kanlarınla yazdın Selahaddin’in vefasını sayfaları pörsümüş tarihimize
sana selam olsun ey Gazze!
sana dualarımızı, gözyaşlarımızı gönderiyoruz.
biliyorum, senin buna yok ihtiyacın.
Bu gözyaşları hangi teraziye konur,
Nebiler diyarına dökülen misk kokulu kanın yanında?
sana yeter, Muhammed Mustafa’nın, “Ahir zamanda gelecek olan İslam ordusu Şam’da ribat tutacaktır” müjdesi,
MEHMET EMİN AKIN
31 Aralık 2008-12-31 Gazze kuşatmasının beşinci günü
Ey Gazze !
yaralı umutlarımızın şifa ve rahmet esen aydınlık şafağı,
kardeşlerin kara bir zillete teslimken,
nebilerin tevhid sancağını cihadınla yücelttin.
temiz kanınlakabirlere dönmüş gecelerimizde izzet kandilini tutuşturdun
nebi İbrahim’den sana selamlar getirdim,
tevhidi müjdeleyen mübarek dudaklarıyla öpüyor alnından.
sana İsmail’den ve Hacer’den biraz üzücü de olsa,
yaralarını yıkamak için gözyaşlarıyla karışık zemzemler getirdim.
ağlama, varsın çocukları İshak’ın, yaralı cesedini parçalasınlar..
sen de çarpıyor yüreği, nebi İshak’ın,
Ya’kub’un duası, kuşatıyor yüreğinin semasını
gözlerinde görüyorum sanki Yusuf nebinin rüyaları gibi,
sadık ve temiz, Millet-i İbrahim bürhanlarını.
direnişin ve cihadın, İsa ibn Meryem’in, Mescid-i Aksa’da hainlerden, rabbanî beraatına dönüşüyor
meryem’ül-betül nasıl sancıların sabretttiyse İsa Mesih’in,
tazelemek için ahdini rabbanî risaletin;
sen de kıyamet savaşlarının acılarını çekiyorsun,
kapılarında yeni bir zamanın.
emin ol. umutlu ol, Allah iman eden takva ümmetiyle beraberdir.
öyle demiyor mu Rahman kitabında.?
Üzülme sana üzülmek yakışmaz, sen bir ümmetin alnından hezimet ârını sildin!
Fesadın ve gafletin harabelerinden tutup çıkardın, alnındaki şehadet nuruyla bu perişan ümmeti.
Ben-i Sihyon’un tayyareleri istediği kadar ölüm yağdırsın başına,
Senin iman haykıran cesaretin
kimi yüzlerin karardığı ve kimi yüzlerin de ışıldadığı gün Muhammed’in Ordusu olduğunun vesikası olacak.
bizlerse, hevalarımızın çirkin zilletine büründük,
bunu kendimiz için akıl sandık, emniyet sandık..
hâlbuki ölüm korkusunu ziynet gibi giyinip
tehlükeyi emân zannedip aldandık.
zilleti hayat, korkaklığı gerçek Müslümanlık saydık
fitneye, barış ve hoşgörü dedik, beraatın adını fitne koyduk..
Siyonist Moğollar Halil’de, Celil’de Beyt Hanun’da
ve sevgili Kudüs’te
kanımızda yıkarken ellerini,
bizse; Ömer’in sancağını yere bıraktık,
Selahaddin’in yağız atını kurşunladık
günaha bulanmış ellerimizle
Ey Gazze !
Ölü yüreklerimizde Ömer’in ve Salah’ın nefesi oldun
Sesin Hittindeki küheylanların sesinden yankılar taşıyor
Karanlık ufukları yırtıyor gözlerindeki iman şimşekleri
sen, cihad’ının aydınlığında ölmüş bir ümmeti dirilttin.
Ey Gazze!
Kudüs’ün mücahid çocuğu!
sana nasıl bir ad verelim, seni nasıl övelim,
sen ki, ricalin kırıldığı ve tükendiği bir zamanda
hezimet taburu,Tel Aviv ve Waşinton’un kapılarında rukü’ ederken,
ve korkunun memesinden beslenirlerken,
sen, yüzüstü bıraktıkları annen, Kudüs’ü savunuyorsun,
İsra’ diyarında, Muhammed’in meşalesini ışıldatıyorsun.
varsın çocukları İshak’ın, temiz nebilerin toprağında kanını akıtsınlar,
senin yaranı sarıyor Yakub, İshak ve melaiki kiram.
sen, nebilerin minberinden tevhidin hutbesini yüceltiyorsun
bağışla bizi ey Gazze! ne oldu bizlere
Filistinli bir mücahidin dediği gibi;
“eh elli fi kulubna inkeser?”
Ah! kaplerimizde kırılan ne oldu?
ey sevgili Kudüs, ey ağlayan yüreğim ey şuheda gülzarı ey Gazze!
ne oldu bizlere? sen Ömer’in ahdini savunurken
kanlarınla yazdın Selahaddin’in vefasını sayfaları pörsümüş tarihimize
sana selam olsun ey Gazze!
sana dualarımızı, gözyaşlarımızı gönderiyoruz.
biliyorum, senin buna yok ihtiyacın.
Bu gözyaşları hangi teraziye konur,
Nebiler diyarına dökülen misk kokulu kanın yanında?
sana yeter, Muhammed Mustafa’nın, “Ahir zamanda gelecek olan İslam ordusu Şam’da ribat tutacaktır” müjdesi,
MEHMET EMİN AKIN
31 Aralık 2008-12-31 Gazze kuşatmasının beşinci günü
