H A N i ?
Yok mu Yâ Râb nevbahardan hiç umut
Kış ayından çok usandım, yaz hani?
Nârı nûr et, bir ışık yak az avut
Dik yokuşlar bitti sandım; düz hani?
Aşk amansız, kor ateşten, pek yaman
Belki bin kez tövbe ettim, el aman
Tüm çiçekler yerle yeksan çok zaman
Beklemek boş; bal hayalmiş; öz hani?
Azdı derdim, az dokunsam kan akar
Bunca yıldır her hayâlim sarp çıkar
Dosta vardım, dilde feryâd, can yakar;
Baktı mahzûn, sordu saf saf; buz hani?
Yol bilen bir dost bulaydım vuslata
Yol verirdim kalbe kasvet hasrete
Şükrümüz yok oysa matlûb kesrete
Derde dermân istemek çün yüz hani?
Tesbihimden zikri saldım Hayy diye
Yaş akıttım gizli âyan duy diye
Yağmurundan damla düşmez pay diye
Gözlerim kör, Rahmetinden iz hani?
Fâ’ilâtün / fâ’ilâtün / fâ’ilün
Mecit AKTÜRK