M
Çevrimdışı
Haruriyye:
Hariciler fırkası kendi aralarında 12 fırkaya bölünmüştür. İlk fırkaları:
Ezrakiye: Ebu Raşid Nafi bin el Ezra adlı kişiye nispetle bu adı almışlardır. Hariciler arasında sayıları en çok olan we en güçlü olan guruptur. Ehl-i Kıbleyi tekfir ederler we hiç kimseyi Mü'min olarak kabul etmezler.
İbadiye: Abdullah b. Esad'a nispetle bu adla anılırlar. Kendileri gibi söyleyenleri Mü'min söylemeyenlerin Münafık olduğunu söylerler.
Selebiye: Salebe b. Mişkan'a nispetle bu adla anılırlar. Kaza we Kaderin olmadığını söylerler.
Hazimiye: Hazım b. Ali'ye nispetle bu adla anılırlar. İmanın ne olduğunu bilmedikleri için halkın tümünün mazur olduğunu söylerler.
Halefiye: Halefin arkadaşları olarak bilinirler. Kadın-erkek Cihadı terk edenin kafir olduğuna inanırlar.
Mekremiye: Mekrem b. Abdullah el Acli'ye nispetle bu adla anılırlar. Kimsenin kimseye dokunmaya hakkı olmadığını zira onun temiz mi necis mi olduğunu bilemeyeceklerini söylerler we tewbe edip yıkanıncaya kadar onunla yemek yemezler. Namaz kılmayanı tekfir ederler. Bu kişinin Namaz kılmadığından dolayı değil, Allah'ı [cc] tanımadığından dolayı küfre girdiğini söylerler.
Kenziye: Kimse malını başkasına weremez. Çünkü hak etmemiş olabilir derler. Bu nedenle hak sahipleri ortaya çıkıncaya kadar mallarını toprağa gömerler.
Şemrahiye: Yabancı kadınlara dokunmada bir beis olmadığını çünkü onların reyhanlar olduklarını söylerler.
Ahnesiye: Ahnes adında birine nispetle bu adla anılırlar. Öldükten sonra ölüye ne hayır ne de şerrin dokunmayacağını söylerler.
Mahkemiye: Mahlukatı hakem olarak kabul edenleri tekfir ederler.
Mutezile: Haruriye fırkasının bir bölümüdür. Ali [ra] ile Muawiyenin [ra] durumunu bilmediklerini bunun için her iki taraftan uzak durduklarını söylerler.
Meymuniye: Meymun b. Haid'e nispetle anılırlar. Adamlarının [dostlarının] rızası olmadan iman edemeyeceklerini, bunun geçerli olmayacağını, iddia ederler. Bu grup erkek kardeşlerinin kızları we kızlarının kızlarıyla ewlenmeyi caiz görürler.
Hariciler fırkası kendi aralarında 12 fırkaya bölünmüştür. İlk fırkaları:
Ezrakiye: Ebu Raşid Nafi bin el Ezra adlı kişiye nispetle bu adı almışlardır. Hariciler arasında sayıları en çok olan we en güçlü olan guruptur. Ehl-i Kıbleyi tekfir ederler we hiç kimseyi Mü'min olarak kabul etmezler.
İbadiye: Abdullah b. Esad'a nispetle bu adla anılırlar. Kendileri gibi söyleyenleri Mü'min söylemeyenlerin Münafık olduğunu söylerler.
Selebiye: Salebe b. Mişkan'a nispetle bu adla anılırlar. Kaza we Kaderin olmadığını söylerler.
Hazimiye: Hazım b. Ali'ye nispetle bu adla anılırlar. İmanın ne olduğunu bilmedikleri için halkın tümünün mazur olduğunu söylerler.
Halefiye: Halefin arkadaşları olarak bilinirler. Kadın-erkek Cihadı terk edenin kafir olduğuna inanırlar.
Mekremiye: Mekrem b. Abdullah el Acli'ye nispetle bu adla anılırlar. Kimsenin kimseye dokunmaya hakkı olmadığını zira onun temiz mi necis mi olduğunu bilemeyeceklerini söylerler we tewbe edip yıkanıncaya kadar onunla yemek yemezler. Namaz kılmayanı tekfir ederler. Bu kişinin Namaz kılmadığından dolayı değil, Allah'ı [cc] tanımadığından dolayı küfre girdiğini söylerler.
Kenziye: Kimse malını başkasına weremez. Çünkü hak etmemiş olabilir derler. Bu nedenle hak sahipleri ortaya çıkıncaya kadar mallarını toprağa gömerler.
Şemrahiye: Yabancı kadınlara dokunmada bir beis olmadığını çünkü onların reyhanlar olduklarını söylerler.
Ahnesiye: Ahnes adında birine nispetle bu adla anılırlar. Öldükten sonra ölüye ne hayır ne de şerrin dokunmayacağını söylerler.
Mahkemiye: Mahlukatı hakem olarak kabul edenleri tekfir ederler.
Mutezile: Haruriye fırkasının bir bölümüdür. Ali [ra] ile Muawiyenin [ra] durumunu bilmediklerini bunun için her iki taraftan uzak durduklarını söylerler.
Meymuniye: Meymun b. Haid'e nispetle anılırlar. Adamlarının [dostlarının] rızası olmadan iman edemeyeceklerini, bunun geçerli olmayacağını, iddia ederler. Bu grup erkek kardeşlerinin kızları we kızlarının kızlarıyla ewlenmeyi caiz görürler.
