Din için direk namaz ve Mümine miraçtır!
Habibin lisanında; ”iki göze nur namaz! ”
Namazsız ruh ve kalpler; hem susuzdur hem açtır!
Bu sırdan gafil yazık; ”huzur” diyen bi namaz!
Mühim şartı islamın; terki memnu mümine!
Mecbur onu kılmaya; ”girdim” diyen “hak dine! ”
Onunla huzur bulur; kederle dolan sine!
Paklar bütün hasseyi; koymaz pas ve kir namaz!
Her semavi dinde var; sırla dolu şu fiil!
Tazim eder onunla; halikına her fail!
İki cihan karına; olmak isteyen nail,
Şuurla kılsın onu; o karı verir namaz!
Hayır, yoktur o dinde! Yoksa namaz içinde!
Bulunmaz hayır hikmet; namazsız bir müminde!
Görünen şekva stres; terk-i salah bedbinde!
Her türlü güzelliğe; elçi ve sefir namaz!
Yirmi dörtten birini; ayırmalı namaza!
Günde en az bir saat; yönelmeli niyaza!
Geçmişte kalanları; üstüne etsen kaza;
Yaklaştırır rabbine; kıldığın her bir namaz!
Fanilere eğilme! Eğil yalnız mabuda!
Her şeyi ondan iste; gitme sultan Mahmud’a!
Beşere mabud olmaz; konfiçuyus ve buda!
Her türlü kötülükten; kılanı korur namaz!
Cennete girmez kâfir; imana gelmedikçe!
Cennetlik olmaz mümin; namazı kılmadıkça!
Rabbini hoşnut etmez; namazla ölmedikçe!
Dünyada ve ukbada; ruhlara sürur namaz!
Kim onu terk ederse; dinini yıkar kökten!
Boşuna beklemesin; göremez şefkat haktan!
Köprüyü atmış demek; mevlayla o kul çoktan!
Rabbine dargın gider; şu arzdan her bi namaz!
Çevrimdışı
