HAYAT- ZAMAN -ÖLÜM
Açıp da yelkenleri zaman adlı nehire,
Hadisat-ı devranı söyletmeli şiire…
Kaderdir bu dünyanın çarklarını döndüren,
İnsan için döşenmiş bu muhteşem kâinat.
Ölümdür canlıların ocağını söndüren.
Kıyamete dek sürüp giden İlâhî hasat…
Takvimler eksilirken yaprak yaprak duvarda
Hiçbir şeyin anlamı kalmadığı an olur
Teselliler aranır bir anlık uykularda.
Od düşen her hanede bir acı şivan olur
İçimin boşluğunda yankılanırken sesim,
Saplanır bu sineme bahtımın ceza oku,
Uzanır sonsuzluğa bu âlemden hevesim,
Adrese postalanır kaderin kaza oku.
Savrulurken duygular uzayın loşluğunda
Kısılacak ışığım bir isli kandil gibi
Bütün her şey yok olur gönlümün boşluğunda.
Aslı yok bir güzelin verdiği mendil gibi
Bozarken suretimi zaman denen sihirbaz
Hüzünler dile gelir yüzümün aynasında.
Kardelence hisleri dondururken bir ayaz,
Sürgünleri yaşarım hüsranımın yasında..
İşkilli gecelerin lacivert atlasından
Asumanı tararken gözlerimin minesi,
Kederimi süzerim yıldızların tasından
Sükûnete çağırır mor dağların sinesi.
Mehtabın ışıkları yıkanırken sularda,
Yıldızlar gökyüzünün efsunlu bestesidir,
İhanetler saklanır en izbe kuytularda.
Şaha kalkan dalgalar denizin öfkesidir.
Vakt’olur ki konuşur mezarında ölüler
İçmiş ise son anda ger şahadet iksiri.
Vakt’olur ki sağların nazarında ölüler,
Sağlardan daha sağdır, sağlardan daha diri,
Ve akar gider zaman ebedin denizine,
Muhatap kılar bizi şol berzahın gizine…
İbrahim SAĞIR
Açıp da yelkenleri zaman adlı nehire,
Hadisat-ı devranı söyletmeli şiire…
Kaderdir bu dünyanın çarklarını döndüren,
İnsan için döşenmiş bu muhteşem kâinat.
Ölümdür canlıların ocağını söndüren.
Kıyamete dek sürüp giden İlâhî hasat…
Takvimler eksilirken yaprak yaprak duvarda
Hiçbir şeyin anlamı kalmadığı an olur
Teselliler aranır bir anlık uykularda.
Od düşen her hanede bir acı şivan olur
İçimin boşluğunda yankılanırken sesim,
Saplanır bu sineme bahtımın ceza oku,
Uzanır sonsuzluğa bu âlemden hevesim,
Adrese postalanır kaderin kaza oku.
Savrulurken duygular uzayın loşluğunda
Kısılacak ışığım bir isli kandil gibi
Bütün her şey yok olur gönlümün boşluğunda.
Aslı yok bir güzelin verdiği mendil gibi
Bozarken suretimi zaman denen sihirbaz
Hüzünler dile gelir yüzümün aynasında.
Kardelence hisleri dondururken bir ayaz,
Sürgünleri yaşarım hüsranımın yasında..
İşkilli gecelerin lacivert atlasından
Asumanı tararken gözlerimin minesi,
Kederimi süzerim yıldızların tasından
Sükûnete çağırır mor dağların sinesi.
Mehtabın ışıkları yıkanırken sularda,
Yıldızlar gökyüzünün efsunlu bestesidir,
İhanetler saklanır en izbe kuytularda.
Şaha kalkan dalgalar denizin öfkesidir.
Vakt’olur ki konuşur mezarında ölüler
İçmiş ise son anda ger şahadet iksiri.
Vakt’olur ki sağların nazarında ölüler,
Sağlardan daha sağdır, sağlardan daha diri,
Ve akar gider zaman ebedin denizine,
Muhatap kılar bizi şol berzahın gizine…
İbrahim SAĞIR