Hicabımızı Siyonistlerin Ayakları Altında Bırakmayın
...Eğer şehid olmak bizim arzumuz ise, zalimlerin ve zorbaların karşısında eğilmeyin, korkmayın.
09 Mart 2011 / 00:0
Azerbaycan İslam Partisi Kadınlar Kolu adına, Azerbaycan'daki bütün Müslüman bacı ve kardeşlerim adına, bu konferansı tertip edenlere ve katılanlara teşekkürlerimi bildiriyorum.
Devletimizin yöneticileri biz Azerbaycanlı Müslüman kadınların sesini duymuyor. Bizim televizyon kanallarımız var ama, halktan başka herkesin sesine kulak veriyor, Amerika'nın ve siyonistlerin isteklerini yerine getiriyor, ama biz Müslüman olduğumuz için bizim taleplerimize cevap vermiyor.Siyonistlerin bizden istediği tek şey dinimizdir.
Ey benim Müslüman kardeşlerim! Bugün Türkiye'ye gelip, buradan bütün dünya Müslümanlarına sesimi duyurmak istiyorum. Bizim hicabımız sizin dininizin bayrağıdır. Bu bayrağın eğilmesin, İsrail'in ve Amerikalıların ayaklarının altına atılmasın. Bu dini Allah bizim için seçti ve bize emanet verdi. Bu din, herkesin evindeki kadınların hicabıyla belli olur. Eğer bir kişi Müslüman olduğunu söyleyip de hicabı kabul etmezse, hicaba bürünmezse, o kişiye sormak gerekir, “acaba siz bu dini bir bütün olarak kabul ediyor musunuz, yoksa etmiyor musunuz? Müslümanlar açısından en güzel bir şekilde kadını ve aileyi koruyan erkekler için namus olan hicabtır. Kafirler ve dinimizin düşmanlarının hicabımızı almasına fırsat vermeyeceğiz.
Ben bunu sadece Azerbaycan için söylemiyorum; bütün dünya Müslümanlarının karşılaştığı zulümlerden söz ediyorum. Bu zulüm Türkiye'de de olmuştu. Ama bugün biz Azerbaycanlı Müslümanlara sanki tecavüz ediyorlar! Topraklarımızı aldılar, mescidlerimizi yıktılar. Vallahi, bugün mescidlerimizi yıkmaya kalkanlar, Kabe'yi de yıkmaktan geri durmazlar. Bizim Kur'anımızı da yaktılar. Bizim suskunluğumuzdan yararlanarak bunu yaptılar. Analarımızın başını açtılar.
Rusya'ya gittiğimde, oranın kendi vatandaşlarının pasaportlarındaki resimlerinin başörtülü olduklarını gördüm, ama ben bedbahtın başı açık idi. Rus'un karşısında utandım.
Ey benim kardeşlerim, And olsun Allah'a ki hepimize sorulacak; “hani nerede size emanet verdiğimiz Kur'an? Hani size emanet verdiğimiz İslam?” Bugün o İslam bizi korumanızı, bizim başımızdaki hicabı korumanızı emrediyor? Dünyanın her neresinde olursa olsun Müslüman kadınların başındaki hicaba uzanan elleri kesmenizi emrediyor? Bizler, Muhammed Ümmeti'nin korkmadığından ümitliyiz. Allah'tan korkanlar başka hiçbir şeyden korkmazlar. Bizim dinimizde korkaklara yer yoktur. Ben Müslüman kardeşlerimin bir bacısıyım. Onların gittiği yolda biz de varız, bütün dünyaya Azerbaycan'da olan zulümleri duyurmanızı istiyorum. Bir müslümana bu kadar zulüm yapılamayacağını söyleyin.
Müslümanların büyük bir silahı vardır, onun adı Kur'an'dır. Bu dinin bir sahibi var, adı Allahtır. Bu Allah'ın karşısında hiçbir şey güçlü değildir. Bizi güçsüz kılan bizim nefsi zaaflarımızdır. Onların karşısında Allah'ın adıyla, yalnızca O'na tevekkül ederek ayağa kalkıp “La ilahe illallah” diyelim. Biz bacılarınızın sesine kulak verin. Bizim bacılarımız hicablarından tutup bütün dünyaya seslerini duyurmak istiyorlar, ama bunun imkanını bulamıyorlar.
Muhsin samedov gibi hikmet sahibi, alim bir şahsiyeti, onun yanı sıra Zülfikar gibi bir kardeşimizi zindana atanlar karşısında ne yapmamız gerekiyor. Allah acizleri sevmez. Allah zalimi yargılayacağı gibi, zulme karşı başkaldırmayanı da yargılayacak. Allah buyuracak: “ben zalimler karşısında eğilmen için seni yaratmadım. Yalnızca bana eğilmeni emrettim”
Hem yüzünü kıbleye çevirip “Allahuekber” diyen ancak bugün zalimler karşısında eğilen herkes şunu anlamalı, eğer gerçekten Allah'ı büyük biliyorlarsa, bu dinin düşmanlarını, zalimleri, zorbaları, Amerika'yı, İsrail'i küçük bilmesinler ve onları ayaklarının altına alıp çiğnesinler. And olsun Allah'a onlar güçsüzdürler.
Biz başımıza hicab bağlıyoruz, ama gözlerimize hicab bağlamıyoruz. Şeytanın Allah'ı çok iyi tanıdığı gibi, bugün bizim dinimizi en iyi tanıyan Siyonistlerdir. Gelin siyonistlerin İslam'ı zayıflatan ellerini keselim. Bugün bizim körpe kızlarımızın başına ellerini uzatıyorlar. Bgün benim körpe kızımın başına el atan, sonra benim başıma, başkalarının başına ellerini uzatacak. Gelin bu yolu onlara kapatalım. Sesimi işiten bütün Müslüman kardeşlerime, Muhammed Ümmeti'ne, Kur'an ehline, namaz kılana,. Mekke'de ihrama bürünüp “Lebbeyk” diyenlere…
Bugün bizlere merhamet eden bizi hacı eden Allah, yeri geldiğinde kurban vermemizi öğretti. Dine saldırıldığında, öne atıl ve sen de kurban ol, şehid ol. Şehadet herkesin başaracağı bir iş değildir. Bir oğlum var, kundağını kucağıma aldığımda dedim ki; Ya Rabbi! Ben bunu sana kurban vermek istiyorum, bunun için tek arzum onun şehid olmasıdır. Gönderdim onu, eğer liyakati varsa o da şehid olacak. Oğlum şimdi Azerbaycan'da. Eğer Azerbaycan'da bir kızın başı açılacaksa, onun kanı döküldükten sonra bunu yapabilsinler.
Bugün bütün Müslümanlara dönüp kardeşlerimden rica ediyorum, Bunu dediğim için de utanıyorum. Bu İslam hepimizin dinidir. Elimizdeki ilahi emaneti iyi koruyalım. Biz bacılarınızın sesine kulak verin. Bağışlayın beni. Gece gündüz en değerli biri ölen kişi gibi ağlıyorum. Azerbaycanlı kızlarımız bana telefon edip diyorlar ki: “biz başımızı açmak istemiyoruz. Bize zulmediyorlar. Eğer bugün başımızı açsak, yarın ne olacak? Minberlere çıkıp vaaz edenleri, hicabı vacip bilenlerin üzerine ayakkabılarımızı fırlatacağız! Onlara diyeceğiz, neredesiniz siz, dün hicabın vacip olduğunu bilmiyor muydunuz, o zaman neredeydiniz?”
Sizden Allah için, Allah için, sesimizi bütün dünyaya ulaştırmanızı istiyorum.Müslüman olarak yapın bunu. Dinimizin değerini büyük, onların zulmünü gözünüzde büyütmeyin. Biz zulümlerden korkmayız, zira biz şehadet aşkıyla yaşıyoruz. Eğer şehid olmak bizim arzumuz ise, zalimlerin ve zorbaların karşısında eğilmeyin, korkmayın. Haykırın: Allahuekber!
...Eğer şehid olmak bizim arzumuz ise, zalimlerin ve zorbaların karşısında eğilmeyin, korkmayın.
09 Mart 2011 / 00:0
Azerbaycan İslam Partisi Kadınlar Kolu adına, Azerbaycan'daki bütün Müslüman bacı ve kardeşlerim adına, bu konferansı tertip edenlere ve katılanlara teşekkürlerimi bildiriyorum.
Devletimizin yöneticileri biz Azerbaycanlı Müslüman kadınların sesini duymuyor. Bizim televizyon kanallarımız var ama, halktan başka herkesin sesine kulak veriyor, Amerika'nın ve siyonistlerin isteklerini yerine getiriyor, ama biz Müslüman olduğumuz için bizim taleplerimize cevap vermiyor.Siyonistlerin bizden istediği tek şey dinimizdir.
Ey benim Müslüman kardeşlerim! Bugün Türkiye'ye gelip, buradan bütün dünya Müslümanlarına sesimi duyurmak istiyorum. Bizim hicabımız sizin dininizin bayrağıdır. Bu bayrağın eğilmesin, İsrail'in ve Amerikalıların ayaklarının altına atılmasın. Bu dini Allah bizim için seçti ve bize emanet verdi. Bu din, herkesin evindeki kadınların hicabıyla belli olur. Eğer bir kişi Müslüman olduğunu söyleyip de hicabı kabul etmezse, hicaba bürünmezse, o kişiye sormak gerekir, “acaba siz bu dini bir bütün olarak kabul ediyor musunuz, yoksa etmiyor musunuz? Müslümanlar açısından en güzel bir şekilde kadını ve aileyi koruyan erkekler için namus olan hicabtır. Kafirler ve dinimizin düşmanlarının hicabımızı almasına fırsat vermeyeceğiz.
Ben bunu sadece Azerbaycan için söylemiyorum; bütün dünya Müslümanlarının karşılaştığı zulümlerden söz ediyorum. Bu zulüm Türkiye'de de olmuştu. Ama bugün biz Azerbaycanlı Müslümanlara sanki tecavüz ediyorlar! Topraklarımızı aldılar, mescidlerimizi yıktılar. Vallahi, bugün mescidlerimizi yıkmaya kalkanlar, Kabe'yi de yıkmaktan geri durmazlar. Bizim Kur'anımızı da yaktılar. Bizim suskunluğumuzdan yararlanarak bunu yaptılar. Analarımızın başını açtılar.
Rusya'ya gittiğimde, oranın kendi vatandaşlarının pasaportlarındaki resimlerinin başörtülü olduklarını gördüm, ama ben bedbahtın başı açık idi. Rus'un karşısında utandım.
Ey benim kardeşlerim, And olsun Allah'a ki hepimize sorulacak; “hani nerede size emanet verdiğimiz Kur'an? Hani size emanet verdiğimiz İslam?” Bugün o İslam bizi korumanızı, bizim başımızdaki hicabı korumanızı emrediyor? Dünyanın her neresinde olursa olsun Müslüman kadınların başındaki hicaba uzanan elleri kesmenizi emrediyor? Bizler, Muhammed Ümmeti'nin korkmadığından ümitliyiz. Allah'tan korkanlar başka hiçbir şeyden korkmazlar. Bizim dinimizde korkaklara yer yoktur. Ben Müslüman kardeşlerimin bir bacısıyım. Onların gittiği yolda biz de varız, bütün dünyaya Azerbaycan'da olan zulümleri duyurmanızı istiyorum. Bir müslümana bu kadar zulüm yapılamayacağını söyleyin.
Müslümanların büyük bir silahı vardır, onun adı Kur'an'dır. Bu dinin bir sahibi var, adı Allahtır. Bu Allah'ın karşısında hiçbir şey güçlü değildir. Bizi güçsüz kılan bizim nefsi zaaflarımızdır. Onların karşısında Allah'ın adıyla, yalnızca O'na tevekkül ederek ayağa kalkıp “La ilahe illallah” diyelim. Biz bacılarınızın sesine kulak verin. Bizim bacılarımız hicablarından tutup bütün dünyaya seslerini duyurmak istiyorlar, ama bunun imkanını bulamıyorlar.
Muhsin samedov gibi hikmet sahibi, alim bir şahsiyeti, onun yanı sıra Zülfikar gibi bir kardeşimizi zindana atanlar karşısında ne yapmamız gerekiyor. Allah acizleri sevmez. Allah zalimi yargılayacağı gibi, zulme karşı başkaldırmayanı da yargılayacak. Allah buyuracak: “ben zalimler karşısında eğilmen için seni yaratmadım. Yalnızca bana eğilmeni emrettim”
Hem yüzünü kıbleye çevirip “Allahuekber” diyen ancak bugün zalimler karşısında eğilen herkes şunu anlamalı, eğer gerçekten Allah'ı büyük biliyorlarsa, bu dinin düşmanlarını, zalimleri, zorbaları, Amerika'yı, İsrail'i küçük bilmesinler ve onları ayaklarının altına alıp çiğnesinler. And olsun Allah'a onlar güçsüzdürler.
Biz başımıza hicab bağlıyoruz, ama gözlerimize hicab bağlamıyoruz. Şeytanın Allah'ı çok iyi tanıdığı gibi, bugün bizim dinimizi en iyi tanıyan Siyonistlerdir. Gelin siyonistlerin İslam'ı zayıflatan ellerini keselim. Bugün bizim körpe kızlarımızın başına ellerini uzatıyorlar. Bgün benim körpe kızımın başına el atan, sonra benim başıma, başkalarının başına ellerini uzatacak. Gelin bu yolu onlara kapatalım. Sesimi işiten bütün Müslüman kardeşlerime, Muhammed Ümmeti'ne, Kur'an ehline, namaz kılana,. Mekke'de ihrama bürünüp “Lebbeyk” diyenlere…
Bugün bizlere merhamet eden bizi hacı eden Allah, yeri geldiğinde kurban vermemizi öğretti. Dine saldırıldığında, öne atıl ve sen de kurban ol, şehid ol. Şehadet herkesin başaracağı bir iş değildir. Bir oğlum var, kundağını kucağıma aldığımda dedim ki; Ya Rabbi! Ben bunu sana kurban vermek istiyorum, bunun için tek arzum onun şehid olmasıdır. Gönderdim onu, eğer liyakati varsa o da şehid olacak. Oğlum şimdi Azerbaycan'da. Eğer Azerbaycan'da bir kızın başı açılacaksa, onun kanı döküldükten sonra bunu yapabilsinler.
Bugün bütün Müslümanlara dönüp kardeşlerimden rica ediyorum, Bunu dediğim için de utanıyorum. Bu İslam hepimizin dinidir. Elimizdeki ilahi emaneti iyi koruyalım. Biz bacılarınızın sesine kulak verin. Bağışlayın beni. Gece gündüz en değerli biri ölen kişi gibi ağlıyorum. Azerbaycanlı kızlarımız bana telefon edip diyorlar ki: “biz başımızı açmak istemiyoruz. Bize zulmediyorlar. Eğer bugün başımızı açsak, yarın ne olacak? Minberlere çıkıp vaaz edenleri, hicabı vacip bilenlerin üzerine ayakkabılarımızı fırlatacağız! Onlara diyeceğiz, neredesiniz siz, dün hicabın vacip olduğunu bilmiyor muydunuz, o zaman neredeydiniz?”
Sizden Allah için, Allah için, sesimizi bütün dünyaya ulaştırmanızı istiyorum.Müslüman olarak yapın bunu. Dinimizin değerini büyük, onların zulmünü gözünüzde büyütmeyin. Biz zulümlerden korkmayız, zira biz şehadet aşkıyla yaşıyoruz. Eğer şehid olmak bizim arzumuz ise, zalimlerin ve zorbaların karşısında eğilmeyin, korkmayın. Haykırın: Allahuekber!
