Çözüldü İslâm Mahkemesi'nden Uzak Duranın Hükmü Nedir?

Horasan Fedaisi Çevrimdışı

Horasan Fedaisi

Hayye ale'l-cihad
İslam-TR Üyesi
İslâm mahkemesinde yargılanma imkanı varken mahkemeden uzak duran dava edildiği hâlde orada yargılanmaktan mahkemeden hatta ülkeden kaçan, ama diğer mahkemelere hukuklara da gitmeyen birisinin hükmü nedir
 
Abdulmuizz Fida Çevrimdışı

Abdulmuizz Fida

فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ
Admin
Dar'ul İslam'da Müslümanların ihtilaflarını şer‘î mahkemeye götürmeleri vâcibdir.
Hayır! Rabb'ine andolsun ki aralarında çıkan anlaşmazlıklarda Seni hakem tayin etmedikçe, sonra da verdiğin hükme içlerinde hiçbir sıkıntı duymadan tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar.” (Nisâ 65)

Eğer kişi İslâm mahkemesinde yargılanma imkânı olduğu hâlde kaçıyorsa; bu davranışı haksız taraf olduğunu bildiğine dair bir emare sayılır. Çünkü haklı olan, adaletin ortaya çıkmasından korkmaz. Böyle bir kişi fâsık sayılır; şehâdeti reddedilebilir, toplumda güvenilirliği düşer. Fakat bu, doğrudan küfür değildir; ancak şer‘î hükmü kalben reddediyor, “ben bu hukuku tanımıyorum” diyorsa o zaman mesele küfre yaklaşır.
İslâm mahkemesinden kaçıp gayr-i İslâmî (tağutî) mahkemeye de gitmeyen kişi, hakkı tamamen askıda bırakıyor demektir.
Bu durumda zulme sebeb oluyorsa günahkârdır. Başkalarının hakkını geciktiriyorsa, kul hakkına giriyordur. İslâm devletinde olsa, Hâkim kendisini zorla mahkemeye getirir; yani bireysel tercih hakkı yoktur.
Eğer sadece mahkemeden değil, ülkeden de kaçıyorsa, bu Onun Hem adalet karşısına çıkmaktan korktuğunu, hem de toplum düzenini bozan biri olduğunu gösterir. Böyle kişiye 'nâşiz' (itaatten çıkan, isyan eden) muamelesi yapılır. Hâkim, gıyabında hüküm verebilir; malları alacaklıya iade edilir; kendisi döndüğünde ceza ve tâzir uygulanabilir.
***

Musluman bir kişi, İslam mahkemesinin bulunmadığı Dâr'ul Harbde, tağuti mahkemeye başvurması durumunda;
Helâl sayarak, gönül rıdasıyla gitmesi küfür; Zorunluluk için, hakkını almak maksadıyla gitmesi ise câizdir.

Şeyh'ul İslam İbn Teymiyye (rahimehullah) “Allah’ın indirdiği hükümden başka bir hükme başvuran kişi, eğer kalbiyle onu helâl görürse kâfir olur. Eğer hakkını almak veya zulmu defetmek için başvurursa, bu caizdir; günahı yoktur.” (İbn Teymiyye, Mecmûʿu’l-Fetâvâ, C. 35, Sf: 387)
 
Üst