Şiir İstiade-i Kafkasiyye

Ümmetin sırtındaki kalkan canlı timsali özgürlüğün
Parçaladı seni zalimler, işgal etti makamını kafir slavlar .

Ey ademoğlu ve muhammed ümmeti yaşadığın cezasıdır suskunluğun.
Heyhat, özgürlüğün çocuklarını sürenler ismen köle olanlar.

Kartal yuvasına erişir olmuş ayılar, ayaklar baş olunca kıyamet yakındır
Ama hayır, aslan yuvasında da olsa domuz, ayı yine ayıdır.

Ey kafkasya, ey çerkesya, ey ecdadımın yurdu
Senin kırılmanla slavlar beldelerimize doldu

Ey ayıların saldırısı ile yerinden edilen cesur kartal
Senin destanını okuyacaktır tüm müminler, yiğitler ve erdemliler

Ağlama artık, zaten gözyaşları ile dolu deşti kıpçak ve ural
Ölüm senin için esaretten kolaydır bilir bunu kafirler

Senin mücadeleni izleyenlerin çoğunu şübhesiz gafildi
Bilmediler ayının karnı yine acıkınca başlarına geleceği

Hey kafkasya üzülme, bu gün onların olsada
Kartal yavrularını göğüslerinde iman oldukça

Aslan yatağı, kartal yuvası yar olmaz domuz ve ayılara.
Geri döneriz ilham vererek endülüs, sicilya ve balkanlara...