A
Çevrimdışı
Kays ibni Bisr et-Taglibi (Allah Ondan razı olsun) söyle demistir:
Bana Ebu’d Derda’nın yakın dostu olan babam söyle söyle anlattı: “Dımıskta Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem)’in ashabından ibn-ül Hanzaliyye denilen bir kimse vardı. Bu adam yalnız basına yasar ve insanlar arasına pek çıkmazdı. Hep namaz kılar, namazdan ayrılıp çoluk çocugunun yanına giderken de tekbir ve tesbihlerle mesgul olurdu. Biz Ebu’d Derda’nın yanında otururken bu adam yanımıza ugradı. Ebu’d Derda ona: - Bize fayda saglayacak sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. ibn-ül Hanzaliyye sunları söyledi:
Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bir seriyye göndermis, bu seriyye vazifesini yaparak geri dönmüstü. Onlardan bir asker gelip Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in oturdugu yere oturdu ve yanındaki adama söyle dedi: - Düsmanla karsılastıgımız zaman bizi bir görseydiniz. Falan kimse düsmana saldırıp mızragını sapladı ve “Al sana ben Gıfarlı bir delikanlıyım” dedi. Delikanlının bu sözünü nasıl buluyorsun, diye sordu. Öbür adam: “Bana kalırsa o kimsenin bütün sevabı yok oldu” cevabını verdi. Bu sözü isiten bir baskası: “Bu sözde bir sakınca görmüyorum” dedi. Bunun üzerine ikisi münakasa ettiler. Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bunu duydu ve: “Sübhanallah bu kisinin sevap kazanmasında ve övülmesinde bir sakınca yoktur” buyurdu. Ben Ebu’d Derda’nın buna sevindigini ve basını kaldırıp adama: - Sen bunu Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’den bizzat kendin isittin mi? diye sordugunu gördüm. Adam: Evet bizzat isittim, dedi. Ebu’d Derda adama aynı soruyu tekrar edip duruyordu. Hatta ben kendi kendime: Adam dizleri üzerine çöküp kalacak diyordum. Babam sözlerine söyle devam etti. bn-ül Hanzaliyye baska bir gün yine yanımıza ugramıstı. Ebu’d Derda bu defa ona:- Bize fayda saglayacak, sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. O da sunu söyledi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bize söyle buyurdu: “Cihad için hazır tuttugu atı yedirip içiren ve ona güzelce bakan kimse durmadan sadaka veren ve elini hiç kapatmayan kimse gibidir.” Bu zat baska bir gün bize yine ugramıstı. Ebu’d Derda yine ona: - Bize fayda saglayacak, sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. Bunun üzerine ibn-ül Hanzaliyye sunları söyledi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) söyle buyurdu: “Hüreym el Üseydi ne iyi adamdır. Keske zülüfleri (favorileri) ile elbisesinin eteklerini uzatmasaydı.” Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in bu sözü Hüreym’e ulasınca hemen eline bir ustura alıp zülüflerini kulak memesi hizasına kadar kesti, elbisesinin etegini de baldırlarını örtecek kadar kısalttı. ibn-ül Hanzaliyye bir gün yine bize ugramıstı. Ebu’d Derda’da kendisine: - Bize fayda saglayacak, sana da zararı olmayacak biraz bir seyler söyleyin, dedi. O da su cevabı verdi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’i söyle buyururken isittim: “Sizler müslüman olmayan kardeslerinizin yanına gidiyorsunuz. Binit hayvanlarınızı düzene koyun, elbiselerinize de çeki düzen veriniz ki insanlar arasında yüzdeki güzellik timsali ben gibi parmakla gösterilen kimseler olunuz ki farkedilesiniz. Çünkü Allah çirkin görüntüyü ve kötü sözü sevmez.”
(Ebu Davud,Libas 25)
Bana Ebu’d Derda’nın yakın dostu olan babam söyle söyle anlattı: “Dımıskta Peygamber (sallallahu aleyhi vesellem)’in ashabından ibn-ül Hanzaliyye denilen bir kimse vardı. Bu adam yalnız basına yasar ve insanlar arasına pek çıkmazdı. Hep namaz kılar, namazdan ayrılıp çoluk çocugunun yanına giderken de tekbir ve tesbihlerle mesgul olurdu. Biz Ebu’d Derda’nın yanında otururken bu adam yanımıza ugradı. Ebu’d Derda ona: - Bize fayda saglayacak sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. ibn-ül Hanzaliyye sunları söyledi:
Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bir seriyye göndermis, bu seriyye vazifesini yaparak geri dönmüstü. Onlardan bir asker gelip Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in oturdugu yere oturdu ve yanındaki adama söyle dedi: - Düsmanla karsılastıgımız zaman bizi bir görseydiniz. Falan kimse düsmana saldırıp mızragını sapladı ve “Al sana ben Gıfarlı bir delikanlıyım” dedi. Delikanlının bu sözünü nasıl buluyorsun, diye sordu. Öbür adam: “Bana kalırsa o kimsenin bütün sevabı yok oldu” cevabını verdi. Bu sözü isiten bir baskası: “Bu sözde bir sakınca görmüyorum” dedi. Bunun üzerine ikisi münakasa ettiler. Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bunu duydu ve: “Sübhanallah bu kisinin sevap kazanmasında ve övülmesinde bir sakınca yoktur” buyurdu. Ben Ebu’d Derda’nın buna sevindigini ve basını kaldırıp adama: - Sen bunu Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’den bizzat kendin isittin mi? diye sordugunu gördüm. Adam: Evet bizzat isittim, dedi. Ebu’d Derda adama aynı soruyu tekrar edip duruyordu. Hatta ben kendi kendime: Adam dizleri üzerine çöküp kalacak diyordum. Babam sözlerine söyle devam etti. bn-ül Hanzaliyye baska bir gün yine yanımıza ugramıstı. Ebu’d Derda bu defa ona:- Bize fayda saglayacak, sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. O da sunu söyledi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) bize söyle buyurdu: “Cihad için hazır tuttugu atı yedirip içiren ve ona güzelce bakan kimse durmadan sadaka veren ve elini hiç kapatmayan kimse gibidir.” Bu zat baska bir gün bize yine ugramıstı. Ebu’d Derda yine ona: - Bize fayda saglayacak, sana zararı dokunmayacak bir söz söyle, dedi. Bunun üzerine ibn-ül Hanzaliyye sunları söyledi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) söyle buyurdu: “Hüreym el Üseydi ne iyi adamdır. Keske zülüfleri (favorileri) ile elbisesinin eteklerini uzatmasaydı.” Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’in bu sözü Hüreym’e ulasınca hemen eline bir ustura alıp zülüflerini kulak memesi hizasına kadar kesti, elbisesinin etegini de baldırlarını örtecek kadar kısalttı. ibn-ül Hanzaliyye bir gün yine bize ugramıstı. Ebu’d Derda’da kendisine: - Bize fayda saglayacak, sana da zararı olmayacak biraz bir seyler söyleyin, dedi. O da su cevabı verdi: Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem)’i söyle buyururken isittim: “Sizler müslüman olmayan kardeslerinizin yanına gidiyorsunuz. Binit hayvanlarınızı düzene koyun, elbiselerinize de çeki düzen veriniz ki insanlar arasında yüzdeki güzellik timsali ben gibi parmakla gösterilen kimseler olunuz ki farkedilesiniz. Çünkü Allah çirkin görüntüyü ve kötü sözü sevmez.”
(Ebu Davud,Libas 25)
ALLAHu akberrrr
