Çevrimdışı
Ebu Hureyre (radıyallahu anh) Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’i şöyle buyururken işitmiştir: “İsrail oğullarında biri alaca, biri kel ve biri de kör olmak üzere üç kişi vardı. Allah bunları imtihan etmek istedi de onlara bir melek gönderdi.
Melek alacalıya geldi ve "Sence en makbul şey nedir?" dedi. Abraş "Güzel bir renk, güzel bir ten ve insanların tiksindikleri hastalığın benden gitmesi" dedi. Melek onun vücudunu sıvazladı ve bu iğrenç görüntü hemen ondan gitti ve ona güzel bir sima, güzel bir ten verildi. Bundan sonra melek ona "Hangi malı çok seversin?" diye sorunca "Deve" dedi. (Yahut da "İnek" dedi. Hadisin ravisi İshak tereddüt etmiştir. Ancak alacalı ile kelden birisinin deve, öbürüsünün inek istediğini söylemiştir) Deve isteyene on aylık gebe bir deve verildi de bunun üzerine melek "Allah sana bu devede bereket ihsan eylesin!" diye dua etti.
Sonra melek kel adamın yanına vardı. Ona da "Sen en çok neyi seversin?" diye sordu. O "Güzel bir saç ve insanların tiksindiği hâlin benden gitmesi" dedi. Müteakiben melek onun başını sıvazladı da ondan kellik gitti ve kendisine güzel bir saç verildi. Melek ona da "En çok hangi malı seversin?" diye sordu. O "İnek" dedi. Kendisine gebe bir inek verildi ve melek "Allah bu ineği sana bereketli eylesin!" diye dua etti.
Melek sonra körün yanına geldi ve ona "Sence en makbul şey nedir?" diye sordu. O da "Allah'ın gözümü bana iade etmesi ve benim de onunla insanları görmemdir" dedi. Melek onun gözünü sıvazladı da Allah ona gözünü geri verdi. Melek "Hangi malı çok seversin?" diye sordu. Adam "Koyun" dedi, kendisine kuzulu bir koyun verildi.
Bir müddet sonra deve ve sığır sahiplerinin devesi ve sığırı yavruladı. Koyun sahibinin de koyunu kuzuladı. Bu suretle birinin bir vadi dolusu devesi, ötekinin bir vadi dolusu sığırı, diğerinin de bir vadi dolusu koyunu oldu.
Sonra günün birinde o melek ilk şeklinde alacalı kişiye geldi ve ona "Ben fakir bir kişiyim. Yolculuğumda bütün imkânlarım kesildi. Bugün Allah’ın izniyle senden başka beni (evime) ulaştıracak yoktur. Şimdi, sana güzel bir renk, güzel bir cilt ve birçok mal veren aşkına senden bir deve isterim ki bu yolculuğumda onun üzerinde muradıma erişebileyim!" dedi. Alacalı "Haklar çoktur" dedi. Melek ona "Ben seni tanır gibiyim. Sen halkın iğrendiği alacalı adam değil misin? Hani fakirdin de bu malı sana Allah vermişti" dedi. O da "Ben bu mala ancak atadan ataya intikal ederek varis olmuşumdur" dedi. Melek "Eğer yalancı isen Allah seni eski hâline çevirsin!" dedi.
Sonra melek ilk suretinde kel adama geldi ve alacalıya dediği gibi ona da söyledi. Alacalının reddettiği gibi bu kel de reddetti. Melek ona "Eğer yalancı isen Allah seni eski hâline çevirsin!" dedi.
Bu defa melek yine ilk sureti üzere âmâya gelerek "Ben fakir ve yolda kalmış, zavallı bir kimseyim. Yolculuğumda bütün çarelerim tükendi. Bu gün Allah’ın izniyle senden başka beni (evime) ulaştıracak yoktur. Gözlerini iade eden aşkına, senden yolculuğumda gayeme ulaşabileceğim bir koyun istiyorum" dedi. Kör "Gerçekten ben kör idim. Allah bana gözlerimi iade buyurdu. Dilediğini al, dilediğini de bana bırak. Allah'a yemin ederim ki bugün Allah için alacağın bir şeyde sana güçlük vermek istemem" dedi. Bu cevap üzerine melek "Malını muhafaza et! Siz imtihan edildiniz. Senden razı olundu. Fakat iki arkadaşın hışma uğradılar" dedi.”
(Buhârî, Enbiyâ 51; Müslim, Zühd 10 ; Muttefekun Aleyh)
Melek alacalıya geldi ve "Sence en makbul şey nedir?" dedi. Abraş "Güzel bir renk, güzel bir ten ve insanların tiksindikleri hastalığın benden gitmesi" dedi. Melek onun vücudunu sıvazladı ve bu iğrenç görüntü hemen ondan gitti ve ona güzel bir sima, güzel bir ten verildi. Bundan sonra melek ona "Hangi malı çok seversin?" diye sorunca "Deve" dedi. (Yahut da "İnek" dedi. Hadisin ravisi İshak tereddüt etmiştir. Ancak alacalı ile kelden birisinin deve, öbürüsünün inek istediğini söylemiştir) Deve isteyene on aylık gebe bir deve verildi de bunun üzerine melek "Allah sana bu devede bereket ihsan eylesin!" diye dua etti.
Sonra melek kel adamın yanına vardı. Ona da "Sen en çok neyi seversin?" diye sordu. O "Güzel bir saç ve insanların tiksindiği hâlin benden gitmesi" dedi. Müteakiben melek onun başını sıvazladı da ondan kellik gitti ve kendisine güzel bir saç verildi. Melek ona da "En çok hangi malı seversin?" diye sordu. O "İnek" dedi. Kendisine gebe bir inek verildi ve melek "Allah bu ineği sana bereketli eylesin!" diye dua etti.
Melek sonra körün yanına geldi ve ona "Sence en makbul şey nedir?" diye sordu. O da "Allah'ın gözümü bana iade etmesi ve benim de onunla insanları görmemdir" dedi. Melek onun gözünü sıvazladı da Allah ona gözünü geri verdi. Melek "Hangi malı çok seversin?" diye sordu. Adam "Koyun" dedi, kendisine kuzulu bir koyun verildi.
Bir müddet sonra deve ve sığır sahiplerinin devesi ve sığırı yavruladı. Koyun sahibinin de koyunu kuzuladı. Bu suretle birinin bir vadi dolusu devesi, ötekinin bir vadi dolusu sığırı, diğerinin de bir vadi dolusu koyunu oldu.
Sonra günün birinde o melek ilk şeklinde alacalı kişiye geldi ve ona "Ben fakir bir kişiyim. Yolculuğumda bütün imkânlarım kesildi. Bugün Allah’ın izniyle senden başka beni (evime) ulaştıracak yoktur. Şimdi, sana güzel bir renk, güzel bir cilt ve birçok mal veren aşkına senden bir deve isterim ki bu yolculuğumda onun üzerinde muradıma erişebileyim!" dedi. Alacalı "Haklar çoktur" dedi. Melek ona "Ben seni tanır gibiyim. Sen halkın iğrendiği alacalı adam değil misin? Hani fakirdin de bu malı sana Allah vermişti" dedi. O da "Ben bu mala ancak atadan ataya intikal ederek varis olmuşumdur" dedi. Melek "Eğer yalancı isen Allah seni eski hâline çevirsin!" dedi.
Sonra melek ilk suretinde kel adama geldi ve alacalıya dediği gibi ona da söyledi. Alacalının reddettiği gibi bu kel de reddetti. Melek ona "Eğer yalancı isen Allah seni eski hâline çevirsin!" dedi.
Bu defa melek yine ilk sureti üzere âmâya gelerek "Ben fakir ve yolda kalmış, zavallı bir kimseyim. Yolculuğumda bütün çarelerim tükendi. Bu gün Allah’ın izniyle senden başka beni (evime) ulaştıracak yoktur. Gözlerini iade eden aşkına, senden yolculuğumda gayeme ulaşabileceğim bir koyun istiyorum" dedi. Kör "Gerçekten ben kör idim. Allah bana gözlerimi iade buyurdu. Dilediğini al, dilediğini de bana bırak. Allah'a yemin ederim ki bugün Allah için alacağın bir şeyde sana güçlük vermek istemem" dedi. Bu cevap üzerine melek "Malını muhafaza et! Siz imtihan edildiniz. Senden razı olundu. Fakat iki arkadaşın hışma uğradılar" dedi.”
(Buhârî, Enbiyâ 51; Müslim, Zühd 10 ; Muttefekun Aleyh)
Moderatör tarafında düzenlendi:
