Muhalifler İdlib Savaşı için güçlerini birleştiriyor
Suriye'li muhalifler son haftalarda büyük atılımlar gerçekleştiriyor. Esad güçlerinin bir dönem direnişçiler arasındaki tartışmalardan kaynaklanan ilerleyişi durduruldu. Her ne kadar PYD-Esad işbirliği muhalefete zarar verse de bunun ilerleyişi durdurmayacağı belirtiliyor. Ayrıca Amerika desteği bekleyen bazı ÖSO liderlerinin de yorumlarının ele alındığı El Cezire tarafından konuyla ilgili kaleme alınan bir makaleyi ilginize sunuyoruz.
incanews / Haber Merkezi
Muhalif güçleri aylar süren anlaşmazlıklardan sonra rejimin elindeki şehri almaya hazırlanıyor
İdlib eyaletinde cepheden birkaç kilometre uzaktaki güvenli bir evde bir düzine muhalif lideri zemine bağdaş kurmuş halka halinde oturuyorlardı. Sohbet canlı fakat dostaneydi. Grubun ortasında açık duran laptoptaki Google Maps’da kuzeybatı Suriye’ye zoom yapılmıştı.
Burası rejimin elindeki İdlib şehrini almaya hazırlanan muhalif savaşçıların ortak komuta ve kontrol merkeziydi. Muhalifler bir yıldır İdlib kırsalının büyük kısmını ellerinde bulunduruyorlardı ancak aralarındaki anlaşmazlıklar şehre saldırıyı geciktirmişti. Sonrasında Haziran ayında rejim güçleri güneyde Kuşayr kasabasını ele geçirdi. Özel konuşmalarımızda bir muhalif lideri Kuşayr’in kaybının muhaliflere birlikte çalışmak zorunda olduklarını fark etmelerini sağladığını söyledi.
Bu toplantıda bütün muhalif liderleri Suriye’nin azınlıkları ve Hristiyanları da koruyan İslam kanunları ile yönetilmesini isteyen eden Ahrar’us Şam’ın bölgesel lideri Ebu Eymen’e itaat ediyorlardı.
Ebu Eymen İdlib’e saldırıyı geciktirdiklerini reddediyor. “Şehirler rejimin güç merkezleridir. Yeterli ateş gücümüz olmadığından şu ana kadar rejime kendi kalesinde saldıramadık. Bu yüzden şehrin civarındaki kontrol noktalarına saldırarak cephane elde etmeyi ve büyük saldırıya hazırlanmayı amaçladık” dedi.
Savaş yaraları
35 yasındaki bu adam savaşçı olmadan evvel ziraat mühendisiymiş. Şimdi ise 10 binden fazla askere hükmeden silahlı grubun ikinci komutanı. Odadaki adamlarının çoğu gibi kendisi de savaş yaraları taşıyordu. Sol elinde yalnızca baş ve serçe parmakları kalmış, diğerleri bomba imha etmeye çalışırken kopmuştu.
“Amerikan başkanı kimyasal silahların kullanılmasının kırmızı çizgi olduğunu söylerken aslında savaş uçaklarıyla sivilleri bombalamanın suç olmadığını söylemek istiyor olabilir mi?” dedi kalan parmağı ile havayı yumruklarken.
Ebu Eymen Amerikanın muhaliflere hafif silahlar temin etme kararı hakkında da konuştu. Beşsar Esad’a karşı isyan başladığında dış desteğin ülkenin büyük bölümlerini ele geçirmelerini sağladığını ancak silah tedariki kesildiğinde rejimin birçok yeri geri aldığını söyledi.
Eğer Amerikan silahları gelmeye başlarsa dağıtımı OSO genelkurmay başkanı Salim İdris tarafından denetlenecek. İdris silahların Amerikalıların terörist kabul ettiği Nusret Cephesi gibi grupların eline geçmeyeceğine dair vaatte bulunmuştu.
“Amerikalıların bize silah vereceğini düşünüyoruz” dedi Ebu Eymen. “Ancak neden bu kadar gecikme var? Amerika’ya sadık olacak belirli kişilerle mi sınırlı kalacaklar? Gene de ne tür olursa olsun silaha sahip olmak silahsız olmaktan iyidir” dedi. “Ağır silahlar çok daha iyi olur” diye de ekledi.
Görünen şehir
Geçtiğimiz haftalarda İdlib’deki muhalifler şehir dışındaki iki tane dört küçük ordu garnizonunu ele geçirdiler ve diğerlerini de ele geçirmek için savaşıyorlar. Eğer garnizonları kontrol edebilirlerse şehri ele geçirmeye çalışacaklar.
Sohbet bunun nasıl elde edileceğine dönüyor. Sorular arasında şehirdeki insanları saldırıdan haberdar edip etmemek ve hangi taraftan saldırılması gerektiği var. Ebu Eymen yalnızca rejimi destekleyen veya rejimin yanında savaşan kişilerin mallarının ganimet alınabileceğini, diğer kişilerin mallarına dokunmanın haram olduğuna dair uyarıda bulunuyor.
Muhaliflerin geçmişteki hatalardan ders almaya çalıştıklarına dair işaretler var. Küçük bir grubun lideri Ebu Nur, Türkiye sınırındaki Babul Hawa sınır kapısını ele geçirdikleri zamanı hatırlatıyor. “O zaman malları nasıl koruyacağımıza dair bir fikrimiz yoktu. Sadece bölgeyi kurtarmayı amaçlıyorduk. Aramızdaki bazılarının çalacağını ve yağmalama yapacağını düşünmemiştik. Sonrasında ise yeni ekipmanlar almak zorunda kaldık”.
Toplantı sona ererken bütün liderler bize silah ve cephane ihtiyacının gün geçtikçe daha ümitsiz hala geldiğini söylüyor. Bir diğeri ise başka bir probleme işaret ediyor: Garnizonları almak 40’dan fazla muhalif savaşçının canına mal olmuştu.
Liderlerden biri savaş ilerledikçe ölenlerin yerini alacak genç adamlar bulmanın zorlaşacağını söylüyor. Bu yüzden muhalifler silaha sahip olsa bile bu silahları kullanacak adamlara sahip olmayabilirler.
