Ehli Sünnet vel Cemaat'e göre herhangi bir insana haramda itaat etmek, eğer itaat eden o amelin haram olduğuna itikad ederek itaat ediyorsa, haramdır. Eğer o haramın helal olduğuna itikad ederek itaat ediyorsa küfürdür. Bizatihi küfür olan bir amelde itaat eden küfür işlemiştir, itikad ve niyete göre amelin küfür hükmü değişmez.
Üzerinde Allah’ın isminin anılmadığı şeyi yemeyin; çünkü bu fısk’tır (yoldan çıkıştır). Gerçekten şeytanlar, sizinle mücadele etmeleri için kendi dostlarına gizli çağrılarda bulunurlar. Onlara itaat ederseniz şüphesiz siz de müşriklersiniz. [en'am 121]
İman kurtubi (en-am 121.) ayetin tefsirinde şöyle der:
“Eğer onlara itaat ederseniz.” yani, meyteyi helâl kabul etmek hususunda onlara uyarsanız, “elbette siz de müşrikler olursunuz.”
Âyet-i kerime şu¬na delildir: Kim Allah’ın haram kıldığı herhangi bir şeyi helâl kabul edecek olursa, bununla müşrik olur. Şanı yüce Allah ise meyteyi açık nass ile haram kılmıştır. Başka herhangi bir kimsenin koyduğu bir hüküm ile meyte helâl ka¬bul edile-cek olursa, kabul eden şirk koşmuş olur.
İbnü’l-Arabî der ki:
Mü’min bir kimse itikadı ilgilendiren hususlarda müş¬rik bir kimse-ye itaat edecek olursa bu itaati sebebiyle o da müşrik olur.
Fakat fiilen ona itaat etmekle birlikte onun inancı tevhid üzere sağlıklı bir şekilde devam ediyor ve tasdikini sürdürüyorsa asi olur. Bunu böylece belleyiniz. (Kurtubi)
İbn-i Teymiye Rahimehullah, haham ve rahiplerine tabi olup, onlara itaat edenleri iki kısma ayırarak şöyle der:
“Birinci Kısım: Allahu Teala’nın dinini değiştirdiklerini bildikleri halde, değiştirenlere uyanlardır. Peygamberlerin dinine muhalefet ettiklerini bile bile büyüklerinin helal ve haram kararlarına inanırlar ve uyarlar. İşte bu küfürdür. Uydukları kişiler için namaz kılmasa ve secde etmeseler bile, Allahu Teala ve Rasul’ü Sallallahu Aleyhi ve Sellemonlara uymalarını şirk saymıştır.
İkinci Kısım: Helal ve haramı değiştirdiklerine inandıkları halde sadece Allahu Teala’ya masiyette (günahta) onlara itaat etmiş olanlardır. Müslümanın masiyet olduğuna inandığı halde haramı işlemesi gibi. Bunların hükmü, diğer günahkarların hükmü gibidir.” [Mecmuu’l-Fetava, 7. Cilt, İman bahsi]