Hz. Peygamber (s.a.v.) secdede avuçları üzerine dayanır, [ellerini açar,]”parmaklarını
birleĢtirir,
386[9]
onları kıbleye doğru çevirirdi.
387[10]
386[9]
Ġbn Huzeyme, Beyhakî. Hâkim sahih demiĢ, Zehebî de ona muvafakat etmiĢtir
********************
“Hz. Peygamber (s.a.v.) sol elini sol dizinin üstüne yayar, sağ elinin parmaklarını kapatır, şehadet
parmağıyla kıbleye doğru işaret eder ve gözünü ona dikerdi.”
480[12]
“Hz. Peygamber (s.a.v.) parmağıyla işaret ederken başparmağını orta parmağının üzerine
koyar,”
481[13]
bazen “bu iki parmağını halka yapardı.”
482[14]
“Parmağını kaldırınca hareket ettirerek, dua ederdi.”
483[15]
KAYNAKLAR
480[12] Müslim, Ebû Avâne, Ġbn Huzeyme. Humeydî “el-Müsned” (1/131) adlı kitabında ve aynı Ģekilde Ebû Ya‟la, sahih
senedle Ġbn Ömer‟den Ģu ziyadeyle rivâyet etmiĢlerdir: “Bu Ģeytanın inlemesidir. Onun bu hâline aldanmayın.” Humeydî de
namazda parmağını hareket ettirirdi. O Ģöyle demiĢtir: Müslim b. Ebû Meryem bana dedi ki: “Bana bir adam, ġam‟da bir
kilisede, namaz kılan peygamberlere ait resimler gördüğünü ve bu resimlerde de peygamberlerin parmaklarını bu Ģekilde
tuttuklarını gördüğünü anlattı.”
Ben diyorum ki: Bu ilginç ve hoĢ bir nüktedir. Bu adama kadar senedi de sahihtir.
[Müslim, Mesâcid 112-116 (579, 580), c.3, s.1685-1687; Nesaî, Ġftitah 188 (1060), c.1-2, s.653; Sehv 39 (1275), c.3-4, s.59;
Ebû Dâvud, Salât 180-181 (990), c.4, s.41. Mütercim]
Müslim, Ebû Avâne, Ġbn Huzeyme. Humeydî “el-Müsned” (1/131) adlı kitabında ve aynı Ģekilde Ebû Ya‟la, sahih
senedle Ġbn Ömer‟den Ģu ziyadeyle rivâyet etmiĢlerdir: “Bu Ģeytanın inlemesidir. Onun bu hâline aldanmayın.” Humeydî de
namazda parmağını hareket ettirirdi. O Ģöyle demiĢtir: Müslim b. Ebû Meryem bana dedi ki: “Bana bir adam, ġam‟da bir
kilisede, namaz kılan peygamberlere ait resimler gördüğünü ve bu resimlerde de peygamberlerin parmaklarını bu Ģekilde
tuttuklarını gördüğünü anlattı.”
Ben diyorum ki: Bu ilginç ve hoĢ bir nüktedir. Bu adama kadar senedi de sahihtir.
[Müslim, Mesâcid 112-116 (579, 580), c.3, s.1685-1687; Nesaî, Ġftitah 188 (1060), c.1-2, s.653; Sehv 39 (1275), c.3-4, s.59;
Ebû Dâvud, Salât 180-181 (99
482[14] Ebû Davud, Nesâî, Ġbnü‟l-Cârûd “el-Müntekâ” (208), Ġbn Huzeyme (1/86/1-2) ve Ġbn Hibbân “es-Sahih” (485) adlı
kitaplarında sahih senedle rivâyet etmiĢlerdir. Ġbnü‟l-Mulakkin hadisin sahih olduğunu söylemiĢtir. Hadisin Ġbn Adiy‟de de
(1/287) bir Ģahidi vardır. Osman b. Mukassim hadisin ravisi hakkında Ģöyle demiĢtir: “Zayıftır, hadisi yazılır.”
[Nesaî, Ġftitah, 11 (889), c.1-2, s.531, Sehv 31, 34 (1265, 1268), c.3-4, s.34, 56; Ebû Dâvud, Salât 114-115, 175-176 (726, 957),
c.3, s.114-115, 505-506. Mütercim]
ebu nevfel kardeşin verdiği linklerden kopyalanarak alınmış bilgiler... bunlar kaynak olarak yeterli sanırım... Anlamıyorum hem ilmi bir yazı istiyorsun hem Muhammed Nâsıruddin el-Elbânî nin yazdığı kitabı ilmi bulmuyor beyenmiyor üstelik tavsiye etmiyorsun akhi :-D