Çevrimdışı
Bir milyardan fazla Müslümanlarız!
MâşâAllah! Kocaman bir rakam!
Bu rakama hiç ulaşmamıştık önceden!
Düşünün bir bakalım, sayımız sadece 50 bin iken, dünyayı titretiyo rduk, hem Batısıyla, Doğusuyla birlikte!
O zamanlard a, Kisra ile Rumların Kayserler i tüm özel güvenlik memurlarını çağırıp toplantı yaparlardı, "Bu elli bin bizim sahip olduğumuz topraklar a saldıracaklar, ne yapabilir iz?" diye.
Bugün 50 bin değiliz, ne de 500 bin! 50 milyar da değiliz, 500 milyar da! Bugün sayımız BİR BUÇUK MİLYAR!!!
Ama küçük bir memleket olan İsrail bile bizim hakkımızda ileri geri konuşmaktan çekinmiyor!
SübhânAllah!
Bunlar başımıza neden geliyor acaba?
Otur da kendine bir mektup yaz,
- "Neden bugün bu zilletin içindeyiz?",
- "Dün ki başarımızın sırrı neydi?",
- "Niçin haysiyeti mizi kaybettik?",
- "Neler oluyor bize?" diye...
Ve benim size bugün vereceğim cevaptan farklı birşey söyleyebilirsen, lütfen gelip bana da söyle. Fikrini görmekten mutluluk duyarım! Ve benim cevabımdan başka bir cevabın olmasını çok isterim!
Ama ancak buna cevap tek birşey var aklımda.
O da İslam'ımızı, Dinimizi ciddiye almadığımızdır.
Evet, camiilere baktığımızda uzun sakallar görünür, hep görürüz, mâşâAllah!
Misvaklar, cellabile r, cübbeler! Herşey Peygamber'imizin sünnetine uygun! Ama bu bize sadece böyle gözüküyor.
Pekiyi, içimiz nasıl? Hani imanı zayıf olan, veya yitirmiş olanları değil, namazlarını terk edenleri değil, İslam'ı hayatında tatbik etmeyenle rden bahsetmiy orum.
Sizlere konuşuyorum, hani, genelde İslamı hayatında tatbik eden Müslüman'dan.
Kendimizi yargılamaya gelince, onun için başkasının sizi yargılamasını istemiyor um, sizin kendinizi yargılamanızı istiyorum!
Kendini nasıl buluyorsu n?
Ondan sonra, "Neden Gazze'nin başına bu geldi, neden?"
'Neden'i var mı? Sizin yüzünüzden bu iş bu raddeye geldi işte!
Şayet Gazze'nin etrafında gerçek Müslümanlar olsaydı, Gazze'deki tek bir Müslüman'ın kılına dahi dokunmaya cesaret edemezler di!
Bilseler ki, şu dünyadaki bir buçuk milyar Müslüman, adamlarını koruyacak adamlar göndereceğine, kim... kim bunu yapmak değil de, aklından bile geçirebilir?
Ama biliyorla r, mâşâAllah, bugün Cuma'da olduğu gibi, istediğin Müslüman memleketi ne git, hattâ gayri Müslim diyarlara ... mesela bizim Camiiye bak, mâşâAllah, tıka basa dolu!
Ve yalvarıp yakarıp dua ediyoruz, "Ey Allah'ım! Aman Allah'ım! Ulu Allah'ım!" diye.
Ama Allah size söyledi! İçi çürük olan insanın istekleri ne dualarına kulak asmaz!
"إن الله لا يسمع دعاء ساهٍ لاهٍ"
(Anlamı: Muhakkak ki, Allah oynaşta olan, ve dikkat etmeyen kalbin duasını kabul etmez)
Kalbi sırf Allah rızası için çalışmıyor ki onun.
Şanlı bir yaşam ile zilletin içinde yaşamanın arasındaki fark budur işte!
İster siz olsun, isterse biz olalım, konuşmamızı neyle başlatıyoruz?
- "Muhakkak ki, sözlerin en doğrusu Allah'ın sözleridir. Ve en iyi rehber, Muhammed sallallah u aleyhi ve sellem'in rehberliğidir."
Ama ondan sonra da rehber aradığımızda, başka yerlerden ararız! Birilerin sözlerini takip etmek istediğimizde ise, Allah'ın sözlerinden başka sözleri takip ederiz!
Biliyorum,
belki bazılarınız içinizden diyorsunu zdur ki, "Hocam! Şu an Gazze hakkında konuşma zamanıdır! Şöyle böyle laflar etmelisin!"
İşin gerçeği, emdikçe sevinmeni ze sebep olacak ağzınıza bir şeker verme niyetinde değilim!
Yarası olan gocunur! Artık yaranızın olduğunun farkına varmanızı istiyorum!
Gerçeklere uyanmanızı istiyorum!
Sizin hastalığınızın nerede olduğunu öğrenmenizi ve nasıl tedavi edeceğimizi öğrenmenizi istiyorum!
Anlamanızı istiyorum ki, la ilahe illallah ("Allah'tan başka tapılacak yoktur") için çabalamadıkça, Allah ta sizin için çabalamıyacaktır!
Bu da hikayenin sonudur!
Daha çok kanımızı heder edeceğiz, bu gerçeğe uyanana kadar!
Kendimizi organize edip, Müslümanlar gibi hareket etmemizin gerektiğini anlayana kadar!
İtaat edip, dinlemek!
İslam'ın şanını hayatımızın ana hedefi yapmak!
Gazze hakkında hararetli konuşmalar vermek istemiyor uz...
Zaten Gazze, Allah'a hamdolsun ki, kendi konuşmalarını kanlarıyla yazmışlardır!
Onlar, namlarına konuşulması için başkalarına muhtaç değiller!
Zaten Müslümanlar nasıl olmalı diye en güzel konuşmayı yapmış olmaktala r!
Bir de sakın sanmayınız ki, bu bir kayıptır!
Gerçek kayıplar, şahsımızı kaybettiğimizdedir!
Haysiyeti mizi, itibarımızı kaybettiğimizde... Allah'ın kalbimize soktuğu nuru kaybettiğimizde...
Gazze'yi komple kaybetsek bile, bu haysiyeti ni yitirmen karşısında küçük, ufacık bir meblağdır!
Belki onların kanları, bizim uyuşukluğumuzu giderir? Kanımızdaki bu uyuşturucuyu çıkarır belki?! Ve bu gerçeğe uyanık olmamızı sağlar?
Hepimiz deriz ki, "Bizim için en mükemmel hayat orada Ahirette, Cennette beklemekt e bizi!" Ama ölmekten korkarız!
Niçin ölmekten korkarsınız?
Gerçekten bundan sonraki olan senin için daha iyidir, ölüme koşmalısınız! Çünkü en iyi olanına acele ediyorsun uz!
Ama görüyor musun! Söz başka, davranışımız başka!
Konuşmalarımız ve davranışlarımız tamamıyla ters istikamet te!
MâşâAllah! Kocaman bir rakam!
Bu rakama hiç ulaşmamıştık önceden!
Düşünün bir bakalım, sayımız sadece 50 bin iken, dünyayı titretiyo rduk, hem Batısıyla, Doğusuyla birlikte!
O zamanlard a, Kisra ile Rumların Kayserler i tüm özel güvenlik memurlarını çağırıp toplantı yaparlardı, "Bu elli bin bizim sahip olduğumuz topraklar a saldıracaklar, ne yapabilir iz?" diye.
Bugün 50 bin değiliz, ne de 500 bin! 50 milyar da değiliz, 500 milyar da! Bugün sayımız BİR BUÇUK MİLYAR!!!
Ama küçük bir memleket olan İsrail bile bizim hakkımızda ileri geri konuşmaktan çekinmiyor!
SübhânAllah!
Bunlar başımıza neden geliyor acaba?
Otur da kendine bir mektup yaz,
- "Neden bugün bu zilletin içindeyiz?",
- "Dün ki başarımızın sırrı neydi?",
- "Niçin haysiyeti mizi kaybettik?",
- "Neler oluyor bize?" diye...
Ve benim size bugün vereceğim cevaptan farklı birşey söyleyebilirsen, lütfen gelip bana da söyle. Fikrini görmekten mutluluk duyarım! Ve benim cevabımdan başka bir cevabın olmasını çok isterim!
Ama ancak buna cevap tek birşey var aklımda.
O da İslam'ımızı, Dinimizi ciddiye almadığımızdır.
Evet, camiilere baktığımızda uzun sakallar görünür, hep görürüz, mâşâAllah!
Misvaklar, cellabile r, cübbeler! Herşey Peygamber'imizin sünnetine uygun! Ama bu bize sadece böyle gözüküyor.
Pekiyi, içimiz nasıl? Hani imanı zayıf olan, veya yitirmiş olanları değil, namazlarını terk edenleri değil, İslam'ı hayatında tatbik etmeyenle rden bahsetmiy orum.
Sizlere konuşuyorum, hani, genelde İslamı hayatında tatbik eden Müslüman'dan.
Kendimizi yargılamaya gelince, onun için başkasının sizi yargılamasını istemiyor um, sizin kendinizi yargılamanızı istiyorum!
Kendini nasıl buluyorsu n?
Ondan sonra, "Neden Gazze'nin başına bu geldi, neden?"
'Neden'i var mı? Sizin yüzünüzden bu iş bu raddeye geldi işte!
Şayet Gazze'nin etrafında gerçek Müslümanlar olsaydı, Gazze'deki tek bir Müslüman'ın kılına dahi dokunmaya cesaret edemezler di!
Bilseler ki, şu dünyadaki bir buçuk milyar Müslüman, adamlarını koruyacak adamlar göndereceğine, kim... kim bunu yapmak değil de, aklından bile geçirebilir?
Ama biliyorla r, mâşâAllah, bugün Cuma'da olduğu gibi, istediğin Müslüman memleketi ne git, hattâ gayri Müslim diyarlara ... mesela bizim Camiiye bak, mâşâAllah, tıka basa dolu!
Ve yalvarıp yakarıp dua ediyoruz, "Ey Allah'ım! Aman Allah'ım! Ulu Allah'ım!" diye.
Ama Allah size söyledi! İçi çürük olan insanın istekleri ne dualarına kulak asmaz!
"إن الله لا يسمع دعاء ساهٍ لاهٍ"
(Anlamı: Muhakkak ki, Allah oynaşta olan, ve dikkat etmeyen kalbin duasını kabul etmez)
Kalbi sırf Allah rızası için çalışmıyor ki onun.
Şanlı bir yaşam ile zilletin içinde yaşamanın arasındaki fark budur işte!
İster siz olsun, isterse biz olalım, konuşmamızı neyle başlatıyoruz?
- "Muhakkak ki, sözlerin en doğrusu Allah'ın sözleridir. Ve en iyi rehber, Muhammed sallallah u aleyhi ve sellem'in rehberliğidir."
Ama ondan sonra da rehber aradığımızda, başka yerlerden ararız! Birilerin sözlerini takip etmek istediğimizde ise, Allah'ın sözlerinden başka sözleri takip ederiz!
Biliyorum,
belki bazılarınız içinizden diyorsunu zdur ki, "Hocam! Şu an Gazze hakkında konuşma zamanıdır! Şöyle böyle laflar etmelisin!"
İşin gerçeği, emdikçe sevinmeni ze sebep olacak ağzınıza bir şeker verme niyetinde değilim!
Yarası olan gocunur! Artık yaranızın olduğunun farkına varmanızı istiyorum!
Gerçeklere uyanmanızı istiyorum!
Sizin hastalığınızın nerede olduğunu öğrenmenizi ve nasıl tedavi edeceğimizi öğrenmenizi istiyorum!
Anlamanızı istiyorum ki, la ilahe illallah ("Allah'tan başka tapılacak yoktur") için çabalamadıkça, Allah ta sizin için çabalamıyacaktır!
Bu da hikayenin sonudur!
Daha çok kanımızı heder edeceğiz, bu gerçeğe uyanana kadar!
Kendimizi organize edip, Müslümanlar gibi hareket etmemizin gerektiğini anlayana kadar!
İtaat edip, dinlemek!
İslam'ın şanını hayatımızın ana hedefi yapmak!
Gazze hakkında hararetli konuşmalar vermek istemiyor uz...
Zaten Gazze, Allah'a hamdolsun ki, kendi konuşmalarını kanlarıyla yazmışlardır!
Onlar, namlarına konuşulması için başkalarına muhtaç değiller!
Zaten Müslümanlar nasıl olmalı diye en güzel konuşmayı yapmış olmaktala r!
Bir de sakın sanmayınız ki, bu bir kayıptır!
Gerçek kayıplar, şahsımızı kaybettiğimizdedir!
Haysiyeti mizi, itibarımızı kaybettiğimizde... Allah'ın kalbimize soktuğu nuru kaybettiğimizde...
Gazze'yi komple kaybetsek bile, bu haysiyeti ni yitirmen karşısında küçük, ufacık bir meblağdır!
Belki onların kanları, bizim uyuşukluğumuzu giderir? Kanımızdaki bu uyuşturucuyu çıkarır belki?! Ve bu gerçeğe uyanık olmamızı sağlar?
Hepimiz deriz ki, "Bizim için en mükemmel hayat orada Ahirette, Cennette beklemekt e bizi!" Ama ölmekten korkarız!
Niçin ölmekten korkarsınız?
Gerçekten bundan sonraki olan senin için daha iyidir, ölüme koşmalısınız! Çünkü en iyi olanına acele ediyorsun uz!
Ama görüyor musun! Söz başka, davranışımız başka!
Konuşmalarımız ve davranışlarımız tamamıyla ters istikamet te!
