Özürsüz Savaşa Katılmayan Üç Kişinin Çilesi

[FONT="Times]Resulullah (S.A.V) Tebük'ten dönüşte Medîne'ye girişte doğrudan Mescidi Nebevî'ye girip iki rekat namaz kıldı. Çünkü seferden dönüşte bu, Resulullah (S.A.V) 'in âdeti idi. Sonra mescitte oturdu. Tebük gazvesine katılamayıp Medine'de kalanlar tek tek gelip özürlerini yeminle teyit ettiler. Hz. Peygamber dış görünüslerine bakarak özürlerini kabul edip, iç yüzlerini Allah'a havale etti ve haklarında istiğfarda bulundu. Bunların sayısı seksen kadar idi.[FONT="Times]Ancak; Kâ'b b. Mâlik, Mirare b. Rabî ve Hilâl b. Ümeyye meşrû bir özürleri bulunmadıği halde cihada katılmamışslardı. Hz. Peygamber'in huzuruna girince mazeret uydurma yoluna gitmeden doğruyu söylediler.Resulullah (S.A.V) halkı bu üç sahabe ile görüşüp konuşmaktan menetti. Üçü de bir köşeye çekilerek elli gün süreyle yalnızlığa itildiler. Dünya başlarına zindan oldu. Kırk gün geçince Hz. Peygamber bunlara Hüzeyme b. Sâbit (r.a) 'i göndererek kadınlarından da ayrı durmalarını bildirdi. Böylece eşlerinin cihaddan geri kalan bu sahabelere hizmeti de men edilmiş oluyordu. Yalnız Hilâl b. Ümeyye'nin eşi Allah elçisine gelerek; "Hilâl yaslıdır, hizmetçisi de yoktur. Yalnız mutfak işlerine yardımcı olsam" diye izin istedi. Kendisine yalnız ev hizmeti için izin verildi.Elli gün tamamlanınca bu üç sahabenin mağfiret edildiğini bildirilen ayet indi. Bunu müjdeleyen sahabeye, Ka'b b. Mâlik sevincinden bir kat elbise giydirmişti. Mescide geldiklerinde Allah'ın Resulu Ka'b b. Mâlik'e şöyle buyurdu: "Annen seni doğurduğu günden beri yaşadığın günlerin en hayırlısını sana müjdeliyorum". Ka'b; "Bu müjde tarafinizdan mi, yoksa Allah tarafindan mı?" diye sorunca, Hz. Peygamber; "Doğrudan Yüce Allah tarafindan" buyurdu. Bunun üzerine Ka'b, bütün servetini Allah yolunda tasadduk etmek istedigini bildirdi.Hz. Peygamber, bir bölümünü kendisine ayırmasının daha hayırlı olacağını söyledi (İbn Kesîr).Allah Teâlâ bu üç sahabenin halini ve affedilmelerini söyle bildirir:"Ve savastan geri kalan o üç kişinin tövbesini de kabul etti. Bütün genişliğine rağmen yeryüzünün kendilerine dar geldiği, ruhları son derece sıkıldığı, Allah 'tan başka bir sığınak olmadığını anladıkları zaman tövbe etsinler diye, Allah onları bağışlamıştı. Şüphesiz ki Allah, tövbeleri çok kabul eden ve çok merhametli olandır" (et-Tevbe, 9/118).Ka'b b. Mâlik ve arkadaşları bu ilâhî iltifata, doğru sözlülükleri ve samimi davranmaları sayesinde kavuştular. Ka'b bu olay üzerine, artık ömrü boyunca doğrudan başka bir söz söylemeyeceğine dair Allah elçisine söz verdi. Diğer münâfıklar uydurdukları yalan mazeretler yüzünden helâk olurken onlar selâmete çıktılar.Kaynak: İslam Tarihi

Rabbim ölümden önce gelen samimi tevbeleri kabül edendir.
Lakin ölüm saatini kimse bilemez!

Bugün bu hadise ve ayetin üzerinde durup düşünmenin zamanıdır.

Daha dün sırf cihada gitmedikleri için Allah ve resulü tarafından cezalandırılan sahabelerin hadisesi ortadayken, bugün fellik fellik cihad çağrısına kulak tıkayanlara ne demeli? Acaba Allah bizi ahirette nasıl bir ceza ile cezalandıracak? Biz, evet Allah ve resulünün hakkı için doğru söylüyorum, cihada gitmeye imkanım yok desek bile allah kalplerimizde gizledikleirmizi bilendir. Peki ya cihaddan bihaber olanlara, peki ya cihad edenlere terörist diyenlere... Sübhanallah, nasıl da hak ile batıl gündüz aydınlığı gibi ortada görüyor musunuz? Devir oturup göbeğimizi kat kat katlamanın devri değildir, devir cihada davet devridir. Bari gidemiyorsak bile davet edelim. Çıkalım bir sokağa bağıralım. İnsanlar cihad kelimesini duysun. Sonra üzerimizdeki korkuları atalaım. Ekmek, aş korkusundan birşeylerin arkasına sığınmayalım. Çünkü Allah'ın anne karnındayken bize yazdığını değiştiremeyiz. Ve yine bağıralım, duysunlar, cihad duysunlar, şehid duysunlar, şehadet duysunlar... Bilsinler bu uğurda canlarını veren yiğit insanlar var, bilsinler Allah'ın şeriatini getirmek için başını ortaya koyanlar var. Sonra birbirimizi sımsıkı kolayalım, bırakmayalım birimizi birileir götürsün, bırakmayalım birileirnin arkasından birilier konuşsun, her yerde hak sesleri olsun. Kovalım artık bu içimizdeki nahoş ve de yıpratıcı istekleri. Olmadımı güvenilir biryerlere hicret edelim. Oralarda da bizi bekleye ensarlar olsun. Olmasın da, Allah bizim en büyük ensarımızdır...

Bu gün düşündüm ve Peygamber efendimizin (s.a.v) ve ashabının neredeyse hepsinin cihat ettiklerini fark ettim (inş.),
Ben ve benim gibiler onları örnek aldığımızı söylüyoruz fakat yaptıklarını yapmıyoruz.
yorumumda ki amacım kimseyi (cemaatleri,alimleri,şeyler.vs.) küçük görüp kötülemek değildir kardeşlerim. zaten haddimde değil.
Fakat durum apaçık ortada.
Kendinize bir cemaat ve doğru bir yol arıyorsanız Efendimiz (s.a.v) ve Ashabı gibi ALLAH yolunda cihad edenleri örnek alalım.
ALLAH hepimize hidayet versin ve bizleri en doğru yol üzerine sabit kılsın.