Âleykum selam we rahmetullah ;
Mâbedler yıkılamaz!
Allah Rasûlu (sallallâhu aleyhi ve sellem) :
"Yaşlılara, kadınlara, çocuklara, kendisini ibadet u tâate vermiş ruhbanlara ve mabetlere ilişmeyiniz.! Ağaçları yakmayınız.! Hayvanlara dokunmayınız.! Ve servetleri heder etmeyiniz."
(Ahmed b. Hanbel, Musned, Beyrut 1985, 1/300; Ebû Davud, İstanbul ts., Cihad 90, 121)
Suleyman b. Burayde'nin babasından rivayet olunduğuna göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"Allah'ın ismiyle Allah yolunda ve Allah'ı inkar eden(ler)le savaşınız ve ahdinizi bozmadan, (ganimetlere) hıyanet etmeden, musle yapmadan, çocuk(ları) öldürmeden savaşınız."
(Ebu Davud, Cihad, Bab 82, Hadis no: 2613; Tirmizi, diyat 14; Siyer 47; Fedailu'l-Kur'an, 17, İbn Mâce, cihâd 38, Darimi, siyer 5; Muvatta; cihâd 11; Ahmed b. Hanbel, II, 524; IV, 240; V, 352, 358)
Peygamberin ilk halifesi Ebû Bekir (r.anh)'in Suriye'ye muteveccihen gönderdiği orduya verdiği talimat şu mealdedir:
"Daima, Allah'ın nazargâhında ve ölüme maruz bir halde bulunduğunuzu der hatır ve tezekkur ediniz ve kıyamet gününün hesab günü olduğunu işlediğinizin hesabını vereceğinizi unutmayınız... Allah yolunda dövüştüğünüz zaman erkekçe, mertçe davranın, düşmana sırtınızı çevirmeyin; zaferinizi kadın, çocuk, ihtiyar kanıyla kirletmeyin. Hurma ağaçlarını kesmeyin. Buğday tarlalarını tahrib etmeyin, yemiş veren ağaçları devirmeyin. Açlığınızı gidermek için zaruret hasıl olmadıkça koyun, inek, deve gibi hayvanları kesmeyin. Söz verdiğiniz vakit, ahdinizin şartlarını ifâda mutekayyıt olun. Yolunuzda ilerledikçe bir takım keşişlere rastgeleceksiniz. ki, manastırlarda yaşarlar ve inziva halinde Allah'a ibâdetle iştigal ederler, onları kendi hallerinde bırakın ve manastırlarını yakmayın..”
Ebu Bekir'e halef olan Ömer (r.anhuma)'nın da talimatı şu mealdedir:
"Kimseye taaddi ve zulûm etmeyin, zira Hak Teâlâ mu'tedleri ve zalimleri sevmez; savaşta korkak olmayın; kuvvetinizi gaddarlık suretinde kullanmayın; muzaffer olduğunuzda haddi aşmayın, insafa ve adalete aykırı davranmayın; ihtiyarlan, çocukları, kadınları öldürmeyin ve atlı çarpışmalarda veya suvari akınlarında onları telef etmekten sakının."
(A. Reşid Turnagil, İslâmiyet ve Milletler Hukuku, 152, 153)
Hattâbî de şunları söylemiştir: "Peygamberin Nadîr oğullarının hurmalarını yakıp yıkmasını ulema çeşitli şekillerde tefsir etmişlerdir. Ağaç kesmenin mekruh olduğu görüşünde olan kimselere göre Peygamberin bu hurmaları yakması, hurmalar düşman askerleriyle müslümanların arasında bulunduğu ve müslümanlarm düşmanları görmesine engel teşkil ettiği için Peygamber onların kesilmesini istemiştir. Yoksa bu ağaçların kesilmesine izin vermezdi. Delilleri ise, Ebu Bekr'in düşman elinde bulunan Şam arazisindeki ağaçların kesilmesine izin vermemesidir.
el-Evzâî'den diğer bir kavle ve İmam Malik'e göre düşman diyarındaki ağaçları yakıp yıkmak câiz olduğu gibi oradaki evleri tahrib etmek de caizdir. Rey taraftarlarına göre de caizdir. İshak b. Rahûye de bu görüştedir. İmam Ahmed ise, ihtiyaç duyulmadıkça düşmana ait olan mamur yerleri harab etmenin tahrimen mekruh olduğunu söylemiştir.
İmam Şafii'ye göre Ebu Bekr (r.anh)'in Suriye'yi fethe giden müslüman fâtihlere kesilmesini yasakladığı hurma ağaçlarından maksadın meyveli hurma ağaçları olması ihtimali vardır. Çünkü Ebu Bekr oraların müslü-manların eline geçeceğini Peygamberden işitmiş ve dolayısıyla bu meyveli ağaçların olduğu gibi kalmasnı istemiş olabilir.
İmam Nevevî'nin açıklamasına göre ayet-i kerimede harpte kesilmesine Allah'ın izin verdiğinden bahsedilen "lîne" kelimesinden maksad, acve denilen en üstün hurma cinsinin dışındaki bütün hurma çeşitleridir. Bazılarına göre hurma kütükleridir. Bu kelimeyle tüm hurma ağaçlarının kasdedilmiş olduğunu söyleyenler bulunduğu gibi tüm ağaç cinslerinin kasdedildiğini söyleyenler de vardır. Medine'de 120 çeşit hurma ağacı olduğu söylenir.
Çevrimdışı
