Çevrimiçi
İbn-i Cerir, İbn-i Ziyad'a dayanan bir rivayet zinciri ile şöyle bildirmektedir. İbn-i Ziyad der ki: "Allah'ın Resulü bir gün Ubeyyoğlu
Abdullah'ın oğlu Abdullah'ı yanına çağırarak ona şöyle der: "Görüyor musun, baban ne diyor?" Abdullah da O'na "Anan-babam yoluna feda olsun, ne diyor babam" diye sorar.
Peygamberimiz O'na diyor ki, "Eğer biz Medine'ye dönersek söz ve karar sahipleri, ayak takımını mutlaka kovacak" diye cevap verdi. Abdullah O'na şu cevabı verir, "Vallahi babam doğru söylemiş. Sen ve Allah söz ve karar sahiplerisiniz, o ise ayak takımından bir zavallıdır. Vallahi, bütün şehir halkı iyi bilir ki, sen Medine'ye geldiğinde benim kadar ana-babasına bağlı hiç bir kimse yoktu. Fakat şimdi
Allah ve O'nun Resulü eğer babamın başını efendimize getirmekten razı olacaksa onu hemen getireyim." Peygamber'imiz Abdullah'a "Hayır." diye buyudu.
Onlar, Medineye girince Ubeyy oğlu Abdullah'ın oğlu Abdullah kılıcını çekerek evinin kapısında babasının karşısına dikilerek "Eğer Medine'ye dönersek söz ve karar sahibi ayak takımını kovacağım, diyen sen misin? Vallahi söz ve karar sahibi sen misin, yoksa Allah'ın Resulü müdür! Şimdi kesinlikle göreceksin! Vallahi, Allah ve O'nun Resulü izin vermedikçe ne bu eve girebilir ve ne de gölgesine sığınabilirsin."
Oğlunun bu tutumu üzerine babası "Ey Hazreçliler, oğlum beni evine koymuyor. Ey Hazreçliler, oğlum beni evime girmekten alıkoyuyor" diye bağırdı. Oğlu da ona "Vallahi Peygamber'in izni olmadıkça içeri giremezsin." diye cevap verdi. Bu durum üzerine evin önünde toplanan bazı kimseler Abdullah ile konuştular, fakat Abdullah onlara da "Allah ve O'nun Resulü izin vermedikçe içeriye giremez."
diye cevap verdi.
Bunun üzerine Peygamber'imize vararak olup bitenleri O'na anlattılar. Peygamber'imiz onlara "Gidin Abdullah'a deyin ki, babasının evine girmesine müsaade etsin." diye emir verdi. Adamlar Abdullah'a varıp durumu bildirince "Peygamber'imizden emir geldiğine göre şimdi içeri girebilir." dedi.
Abdullah'ın oğlu Abdullah'ı yanına çağırarak ona şöyle der: "Görüyor musun, baban ne diyor?" Abdullah da O'na "Anan-babam yoluna feda olsun, ne diyor babam" diye sorar.
Peygamberimiz O'na diyor ki, "Eğer biz Medine'ye dönersek söz ve karar sahipleri, ayak takımını mutlaka kovacak" diye cevap verdi. Abdullah O'na şu cevabı verir, "Vallahi babam doğru söylemiş. Sen ve Allah söz ve karar sahiplerisiniz, o ise ayak takımından bir zavallıdır. Vallahi, bütün şehir halkı iyi bilir ki, sen Medine'ye geldiğinde benim kadar ana-babasına bağlı hiç bir kimse yoktu. Fakat şimdi
Allah ve O'nun Resulü eğer babamın başını efendimize getirmekten razı olacaksa onu hemen getireyim." Peygamber'imiz Abdullah'a "Hayır." diye buyudu.
Onlar, Medineye girince Ubeyy oğlu Abdullah'ın oğlu Abdullah kılıcını çekerek evinin kapısında babasının karşısına dikilerek "Eğer Medine'ye dönersek söz ve karar sahibi ayak takımını kovacağım, diyen sen misin? Vallahi söz ve karar sahibi sen misin, yoksa Allah'ın Resulü müdür! Şimdi kesinlikle göreceksin! Vallahi, Allah ve O'nun Resulü izin vermedikçe ne bu eve girebilir ve ne de gölgesine sığınabilirsin."
Oğlunun bu tutumu üzerine babası "Ey Hazreçliler, oğlum beni evine koymuyor. Ey Hazreçliler, oğlum beni evime girmekten alıkoyuyor" diye bağırdı. Oğlu da ona "Vallahi Peygamber'in izni olmadıkça içeri giremezsin." diye cevap verdi. Bu durum üzerine evin önünde toplanan bazı kimseler Abdullah ile konuştular, fakat Abdullah onlara da "Allah ve O'nun Resulü izin vermedikçe içeriye giremez."
diye cevap verdi.
Bunun üzerine Peygamber'imize vararak olup bitenleri O'na anlattılar. Peygamber'imiz onlara "Gidin Abdullah'a deyin ki, babasının evine girmesine müsaade etsin." diye emir verdi. Adamlar Abdullah'a varıp durumu bildirince "Peygamber'imizden emir geldiğine göre şimdi içeri girebilir." dedi.
