Sana Yazıyorum Bu Mektubu Ey Çocuk

Sana yazıyorum bu mektubu ey çocuk! sen öz vatanının bombalar altında kanadığını izlerken,ölüm korkusu çekerken,silah seslerinden dalamazken derin uykular,ben sana mektup yazıyorum... Biliyorum bana dargınsın,biliyorum senin için hiçbirşey yapamıyorum.Elimden dua etmekten başka birşey gelmiyor. Korkuyorum...Öksüz kalmandan,yetim kalmandan,kollarını,bacağını,yüreğini kanlar içinde biryerlerde görmekten korkuyorum...Seni gönlü yaralı bir güvercin gibi ortada bırakmalarından çok korkuyorum... Merhameti yokturki serseri kurşunun,acımazki sana... Cemre niyetine yere sererler narin bedenini,yağmurlar yağar,üşürsün,ağlarsın,kimse tutmaz küçük ellerini... Hangi şefkatli kol sarar seni,kim öpücük kondurur gözyaşlarına aşina yanaklarına... Ya aradığında kimseyi bulamazsan,ya kaderine terkedilirsen.. İşte ozaman bana hesap sorarmısın,azap meleği gözlerini gözlerime dikip;''sende yanlız bıraktın beni''dermisin? Zulme hayır ey çocuk! Zulme hayır! Öldürülüşüne seyirci kalmak kahrediyor beni...Politikacıların,entellerin,koltuk meraklılarının, midesine ,hevasına adananların sözlerine kulaklarımı tıkıyorum.. Tek senin acı dolu sesin yükseliyor gökyüzüne ,sade senin sesini duyuyor kulaklarım... Kırgınım ey çocuk! Zihnimde kol geziyor düşüncelerim,başıma ağrılar saplanıyor,kanlı yayınlardan,haberleri izlemekten kaçıyorum.. Ya yüzünü görürsem , ya küçük çehreni tanırsam, ya ana şefkatinden mahrum yüreğinin toprağın hüzünlü koynuna sarıldığına şahitlik edersem? Ölme, sakın ölme ey çocu Korkarsan beni çağır,kurşuna seslen, ona benim adresimi ver! Yere düşüpte kalkamazsan,bana uzat ellerini... Kaybettiğin her yakının için bana bir daha, birdaha sarıl. Kimse duymazsa seni rüzgarın kulağına fısılda , bana yolla tüm sözlerini.. Yüreğime akıt gözyaşlarını... Çağırdığında gelemezsem , düştüğünde kaldıramazsam , bunların hiçbirini yapmaya yetmezse gücüm , bilki senin yanındayım ve seninle birlikte ağlıyor olacağım...