Bu bir tutku değil..
Bir kuru kavga hiç değil..
Bu bir sevda yüreklerde alev alev yanan,sinelerde buram buram tüten..
Topla tüfekle yok edilemeyen,söndürülemeyen sevda..!
Gül devrinin gül insanının sevdası.Bedeni ateşle dağlanan Habbabın,
Gözleri oyulan Zinnurenin,
ilk islam şehidesi Sümeyyenin sevdası..
Uhud'da önce kolları kesilen sonra bedeninden aldığı darbe ile yere yığılırken,
''BU BAŞ BU BU OMUZLARDA OLDUĞU MÜDDETÇE,PEYGAMBERİME GELİP ÇARPAN ŞEYLERİ GÖĞÜSLEMEZSEM VEFASIZLIK ETMİŞ OLURUM ''
diyerek başını saklamaya çalışan MUSAB'ın sevdası..
'Şu anda senin çocukların yetim,hanımın dul kalacak;uğruna canını verdığın peygamberin ise medine hurmalıklarında oturuyor,senin yerine onun asılmasını istemezmisin?',diyen müşriklere karşı çılgına dönerek
''DEĞİL O'NUN ASILMASINA RIZA GÖSTERMEK, HURMALIKLARIN ALTINDA AYAĞINA BİR DİKEN BATMASINDANSA,BİN CANIM OLSA BİNİNİDE FEDA EDERİM !''diyen Hubeyb'in sevdası..
Bir kara sevdadır tükenmeyen,eskimeyen zamana,kalpleri karanlık gecelerden daha kara olanlara meydan okuyan bir sevda..
Ruhunu karanlık dehlizlere hapsetmiş olanlar,gül bahçelerinde sevda gülleri derenleri nasıl anlasın???
Hayatın iksiri olan,rayihasıyla sevdalıyı büyüleyiveren,hiç solmak bilmeyen sevda gülleri..
Onu desteleyenlerin yüzünde de,kalbinde de güller açar;onu koklayan ölümsüzlük sırrına mazhar olur.
Önündeki zorbalara ölümle,işkenceyle tehdıt edenlere gülerek şu mısraları mırıldanır.
''ÖLÜM BİZE NE UZAK
NE YAKIN BİZE ÖLÜM
BİZ ÖLÜMSÜZLÜĞÜ TATTIK
BİZE NE YAPSIN ÖLÜM..''
Sevda ölmez,ancak onu taşıyanların adları değişir.
Dün BİLAL' di,
HALİL' di,
YASİR' di o sevdalının adı.
Sonra FATİH oldu,
KANUNİ oldu,
YAVUZ oldu.
Yakın tarihimizde ise;SÜTÇÜ İMAM,
ŞEHİT FATMA oldu,
ELİFÇİK oldu.
Kurtuluş savaşında kağnıyla metmetçiğe cephane taşıyordu Elifcik.Sırtında battaniyesiyle sardığı çocuğu vardı.Yağmur yağmaya başlayınca çocuğun üzerindeki battaniyeyi aldı cephanenin üstüne örttü.Sonra bir han önünde durup kapıyı çaldı.İçeriden hancı ''yer yok'' deyince yağmura karışan gözyaşlarıyla boynunu büktü;''cephaneyi alsanız yeter;ben çocuğumla dışarıda da kalırım.Yeter ki mehmetçiğin cephanesi ıslanmasın...''
Elifciklerle,sırtında üç aylık bebeğiyle cepheye mermi taşırken emzirmek için kucağına aldığında yavrusunu al kanlar içinde gören Şerife hatunlarla dolu tarih.
Onlar için ne can vardı,nede canan;bir tek sevdaları vardı yüreklerinde volkanlar gibi yanan..
O sevdalıların torunları halen yaşıyorlar nenelerinin,canları pahasına teslim ettikleri bu cennet vatanda.
Her ne kadar boyunları bükük kalpleri kırıksa da;her ne kadar öz yurtlarında garip bırakılmışlarsa da..
Ve yüreklerinde ecdaddan miras kalan o sevda var..
Derin manalarla bakan gözlerle,suskunluğun sessizliğinde hep o sevdanın izleri mevcut.
Hazanın o amansız esintisinde dallar kırılmış,yapraklar sararıp dökülmüş.Bir hüzün melodisi yürekleri yakmış,gönülleri karartmış..
Ne ki hazanlar baharlara gebedir.Kırılan dallardan daha gür fidanlar yetişecek,dökülen yaprakların yerine rengarenk çiçekler açacaktır.
Yeter ki şu yürekler sevda ile çarpsın,yeter ki şu sineler sevda ile yanmaya devam etsin!!!....
Bir kuru kavga hiç değil..
Bu bir sevda yüreklerde alev alev yanan,sinelerde buram buram tüten..
Topla tüfekle yok edilemeyen,söndürülemeyen sevda..!
Gül devrinin gül insanının sevdası.Bedeni ateşle dağlanan Habbabın,
Gözleri oyulan Zinnurenin,
ilk islam şehidesi Sümeyyenin sevdası..
Uhud'da önce kolları kesilen sonra bedeninden aldığı darbe ile yere yığılırken,
''BU BAŞ BU BU OMUZLARDA OLDUĞU MÜDDETÇE,PEYGAMBERİME GELİP ÇARPAN ŞEYLERİ GÖĞÜSLEMEZSEM VEFASIZLIK ETMİŞ OLURUM ''
diyerek başını saklamaya çalışan MUSAB'ın sevdası..
'Şu anda senin çocukların yetim,hanımın dul kalacak;uğruna canını verdığın peygamberin ise medine hurmalıklarında oturuyor,senin yerine onun asılmasını istemezmisin?',diyen müşriklere karşı çılgına dönerek
''DEĞİL O'NUN ASILMASINA RIZA GÖSTERMEK, HURMALIKLARIN ALTINDA AYAĞINA BİR DİKEN BATMASINDANSA,BİN CANIM OLSA BİNİNİDE FEDA EDERİM !''diyen Hubeyb'in sevdası..
Bir kara sevdadır tükenmeyen,eskimeyen zamana,kalpleri karanlık gecelerden daha kara olanlara meydan okuyan bir sevda..
Ruhunu karanlık dehlizlere hapsetmiş olanlar,gül bahçelerinde sevda gülleri derenleri nasıl anlasın???
Hayatın iksiri olan,rayihasıyla sevdalıyı büyüleyiveren,hiç solmak bilmeyen sevda gülleri..
Onu desteleyenlerin yüzünde de,kalbinde de güller açar;onu koklayan ölümsüzlük sırrına mazhar olur.
Önündeki zorbalara ölümle,işkenceyle tehdıt edenlere gülerek şu mısraları mırıldanır.
''ÖLÜM BİZE NE UZAK
NE YAKIN BİZE ÖLÜM
BİZ ÖLÜMSÜZLÜĞÜ TATTIK
BİZE NE YAPSIN ÖLÜM..''
Sevda ölmez,ancak onu taşıyanların adları değişir.
Dün BİLAL' di,
HALİL' di,
YASİR' di o sevdalının adı.
Sonra FATİH oldu,
KANUNİ oldu,
YAVUZ oldu.
Yakın tarihimizde ise;SÜTÇÜ İMAM,
ŞEHİT FATMA oldu,
ELİFÇİK oldu.
Kurtuluş savaşında kağnıyla metmetçiğe cephane taşıyordu Elifcik.Sırtında battaniyesiyle sardığı çocuğu vardı.Yağmur yağmaya başlayınca çocuğun üzerindeki battaniyeyi aldı cephanenin üstüne örttü.Sonra bir han önünde durup kapıyı çaldı.İçeriden hancı ''yer yok'' deyince yağmura karışan gözyaşlarıyla boynunu büktü;''cephaneyi alsanız yeter;ben çocuğumla dışarıda da kalırım.Yeter ki mehmetçiğin cephanesi ıslanmasın...''
Elifciklerle,sırtında üç aylık bebeğiyle cepheye mermi taşırken emzirmek için kucağına aldığında yavrusunu al kanlar içinde gören Şerife hatunlarla dolu tarih.
Onlar için ne can vardı,nede canan;bir tek sevdaları vardı yüreklerinde volkanlar gibi yanan..
O sevdalıların torunları halen yaşıyorlar nenelerinin,canları pahasına teslim ettikleri bu cennet vatanda.
Her ne kadar boyunları bükük kalpleri kırıksa da;her ne kadar öz yurtlarında garip bırakılmışlarsa da..
Ve yüreklerinde ecdaddan miras kalan o sevda var..
Derin manalarla bakan gözlerle,suskunluğun sessizliğinde hep o sevdanın izleri mevcut.
Hazanın o amansız esintisinde dallar kırılmış,yapraklar sararıp dökülmüş.Bir hüzün melodisi yürekleri yakmış,gönülleri karartmış..
Ne ki hazanlar baharlara gebedir.Kırılan dallardan daha gür fidanlar yetişecek,dökülen yaprakların yerine rengarenk çiçekler açacaktır.
Yeter ki şu yürekler sevda ile çarpsın,yeter ki şu sineler sevda ile yanmaya devam etsin!!!....
