Ebu Katade'den Suriyeli savaşçılara mektup
Ürdün'de kaldığı cezaevinden mektup yazarak Suriye'deki muhalif savaşçılara (Mucahidlere) nasihatlerde bulunan Ebu Katade, bir an önce aralarındaki tefrikaları çözüme bağlamalarını tavsiye etti.
incanews / Haber Merkezi
İngiltere'de tutukluyken Ürdün'e iade edilen Ebu Katade, cezaevinden Suriye'deki savaşçılara nasihatler içeren bir mektup kaleme aldı. "Din Nasihattir" hadisini hatırlatan Ebu Katade mektubunda şu ifadeleri kullandı:
"Sakın ha sakın gurura kapılmayın, arzu ve isteklerinizin peşinde olmasanız dahi hakkı kabul etmekten yüz çevirmeyin. Çünkü gerçek dost, sizlere yağcılık yapan ve sizleri batılla kandıran değil sizlere nasihat eden kişidir. Nitekim geçmişte yaşanan tecrübeler, nice kişilerin büyük zaferlere ulaştıktan sonra yaptıkları hatalar ve yanlışlıklar yüzünden zayıflayarak yok olup gittiklerini göstermiştir. Dolayısıyla geçmişten ders çıkarmayan kimse, helak olmaya müstahaktır. Allah bizleri ve sizleri bundan korusun ve kollasın."
Muhalif savaşçıların Suriye'de büyük kazanımları olduğunu belirten Ebu Katade, "Sizleri seven herkes, özellikle tefrikaya düşmeniz, ihtilaf etmeniz ve sizden sızan haberler yüzünden tüm bu kazanımlarınızı kaybetmenizden korkmaktadır. Bu tefrika, sizleri seven herkesi özellikle de geçmiş deneyimleri sayesinde bu tefrikanın daha önceki bölgelerde yapılan cihad üzerindeki etkisini bilen herkesi endişelendirmekte ve korkutmaktadır." ifadelerini kullandı ve özetle nasihatlerini şöyle sıraladı:
"Şunu iyi bilin ki şu anda Şam beldesinde yapmakta olduğunuz cihad, sizlerin değil ümmetin mülküdür. Bu Cihadla şereflendirilmeniz, bu cihadın sadece sizlerin mülkü olduğu anlamına gelmez. Aksine herhangi bir mazeretten dolayı bu cihada katılamayan bazı kimseler, ona sizlerden daha layıktır. Bu Cihad, şu anda ortaya çıkan yeni bir şey değildir. Bilakis sizlere gelinceye kadar alimlerin ve mucahidlerin verdiği uzun bir silsilenin halkasıdır. Dolayısıyla bu kişilere kulak vermeniz, kendinizi onların ektiği tohumların meyvesi olarak görmeniz ve sizlerin üzerinde emekleri olduğunu bilmeniz gerektiğini en içten kalbi sevgilerimle bir kez daha söylemek isterim. Ayrıca sizden önce nice kişiler, kısmen elde ettikleri zafer sarhoşluğuna aldanarak yok olup gittiler. Hatta yolun ortasında birbirleri ile savaşarak birbirlerini yok ettiler. Bu ise sırf liderlik sevgisi yüzünden meydana gelmiştir. Eğer “geçmişten ders çıkarma” ilkesi uygulanmış olsaydı insaf sahibi herkes, bazı açıklamaların ve analizlerin, tefrikanın, zafiyetin ve ihtilafın neden olduğu cehaletin ve liderlik sevgisinin sonucu olduğunu görürdü."
Muhalif gruplar arasındaki ihtilafların bir an önce çözülmesi gerektiğini vurgulayan Ebu Katade, şöyle yazdı:
"Şunu iyi biliniz ki başta çözülmeyen ihtilaflar sonra daha çok şiddetlenir. İhtilaf çözülmeden geçen her gün günahınızın artması demektir. Bu ihtilafın kalplerde ve gönüllerde bıraktığı her izin vebali liderin boynunadır. Bugün veya yarın akacak olan kanların her damlası, bugünkü tefrikanın ve parçalanmışlığın bir sonucu olacaktır. Bugün bazı kişilerin, “bu ihtilafın basit” olduğunu söylemesi insanı hayrete düşürmektedir. Böyle bir şeyi ancak daha önceki ülkelerde Cihad eden kişilerin arasındaki ihtilafın bir semeresi olan cahil bir kimse söyleyebilir. Umarız bu sözler, Allahu Teala’nın rızasını isteyen herkesi, dedesi Mustafa [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]’in methettiği Hasan Bin Ali [RadiyAllahu Anh]’ın yaptığı gibi hakkından tamamen veya kısmen vazgeçerek ihtilafı çözmek üzere ivedi olarak harekete geçirir.
Mucahid komutan ve asker kardeşlerim! Sakın ha bazı ilim öğrencisi veya ilim öğrencisi olmayan çırakların şer’i fetva gerekçesi ile bir grubun diğer gruba itaat etmesi için uzaktan verdiği fetvalara kulak vermeyin. Bu kişiler, bu meselelerin bu şekilde basit ve kolay bir şekilde hallolacağını sanıyorlar. İhtilaf, ancak sulh ile çözülür.
Çünkü sulh, Allahu Teala’nın, {والصلح خير} “Sulh hayırdır” [Nisa 128] buyurduğu gibi en evla olan yoldur. Yada muhakemeleşmek ve davalaşmakla çözülür. Makamlarında ve koltuklarında bu fetvaları yazan bu kişiler, yandaşlarını tutumlarında ısrar etmekle aldatmaktadırlar. Bu kişilerin amacı, ihtilafı gidermek, sulhu ve birliği sağlamak değildir. Böylece mevcut tefrika ve bölünmüşlük daha da artarak yeni aldatmalar ortaya çıkacaktır. Hatta cahilce verilen bu fetvalar, mucahid kardeşlerimizi savaşın içine sürükleyecektir. Nitekim önceden tecrübe sahibi olanlar bunu bilirler. Dolayısıyla karşı tarafı bu garip fetvalarla tamamen haksız çıkaran birer cahil olarak helak olup gitmeyin."
Ebu Katade muhalif savaşçılara tümüyle ilim, hikmet ve basiret sahiplerinden oluşan meşru bir hakem heyeti kurulmasını; birliği, dirliği ve düzeni sağlayacak herkesi bağlayıcı kararlar alma noktasında bu kişilere tam yetki verilmesini, aralarındaki tefrikayı ikrar etmeleri dışında onlar her ne karar verirse versin kabul edilmesini önerdi.
Ebu Katade şöyle devam etti:
"Çünkü bu tefrikanın kesinlikle hiçbir şer'i dayanağı yoktur. Bazıları sahte ve asılsız kılıflarla ne kadar gizlemeye çalışırsa çalışsınlar bu tefrikanın liderliği sevmek ve fikri bozulmaya uğramaktan başka bir açıklaması yoktur.
Mucahid kardeşlerimden isteğim, bu tür meselelerin kuvvet yoluyla, sabit görüşlülük, cemaat veya emir tassubculuğu ile çözüleceğini sanan cahil kimselerden uzak durmalardır. Çünkü bu kişiler, istişareden ve meşveretten kaçınırlar, bazı durumlarda sesleri çok çıkar ve çok etkilidirler. Fakat onlar, her zaman fesatçıların önde gelenidirler.
Bugün liderliğin Cihad liderliği ve şu ana kadar grupların Cihad grupları olduğunu kardeşlerime hatırlatma gereği duymuyorum. Çünkü ortada halife veya halife benzeri isimler ve lakaplarla muamele görecek bir emir yok. Vehimlere birer hakikat gözüyle bakılması, isimlere, yapılara ve lakaplara bağlı kalmaya neden olmaktadır. Müslümanların liderler ve beşerin koyduğu örgüt isimleri yüzünden birbirlerini öldürmeleri Allahu Teala katında büyük bir günahtır. Bazı insanlar, emirlerine ve cemaatlerine bir ilah gibi davranmaktalar, onlar için savaşmaktalar, cemaatlerinden ve liderlerinden ayrılmamak için ısrar etmekteler, onlara bir araç değil de bizzat hedef gözüyle bakmaktadırlar.
Bazı kişilere halife veya mü’minlerin emiri adını verildiğine şahit oldum. Bu kişiler, bilmeden reddetme dini üzerine olup emir ve imamları sadece maslahata tabi olan beşeri bir seçim yerine ilahi bir belirleme olarak görüyorlar. Bunun delili ise Allah onlardan razı olsun Hasan Bin Ali’nin mü’minlerin emirliğinden vazgeçmesi ve şeriatın sahibi Muhammed [SallAllahu Aleyhi ve Sellem]’in onu methetmesidir. İnsanların, sırf isimlere ve şahıslara bağlı kalması, ister istemez onları bu şekle sokmaktadır.
Allahu Teala’dan arzusu, mezhebi ve cemaati peşinde olanlar dışında nasihat dinlemeyen kimselerle istişare edilmemesini temenni ediyorum. Zira bu, kendi sünnetlerini veya sünnetlerinin bir kısmını takip eden kişiler için geçerli olan Yahudilerin dinidir. Aynen Allahu Teala’nın şöyle buyurduğu gibi:
{وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاء اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ}
“Kendilerine: Allah’ın indirdiğine iman edin, denilince: Biz sadece bize indirilene (Tevrat’a) inanırız, derler ve ondan başkasını inkâr ederler.”
Bu eylem, Müslümanların arasındaki ihtilafın diğer tarafına bakmadan nefislerin istediği tohumları ekmektedir ki sadece kendisine kulak veren kişiler, sadece kendilerinin haklı olduğunu ve diğer tarafın haksız olduğunu sansınlar ve sadece kendi şartlarına göre olan sulhu kabul etsinler. Bu ise şerre ve fesada kapı aralar. Eğer bu gerçekleşirse sulh ve uzlaşma gerçekleşmez.
Ümit ederim ki mucahid kardeşlerim, bugün içinde bulundukları durumun birbirleri ile rekabete girecekleri ganimet devşirme durumu değil bir bela durumu olduğunu görürler. Evet liderlik sevgisi, kendisini bundan hatta belalardan koruyanlar da dahil nefislere musallat olmuş bir hastalıktır. Fakat Rabbinden sakınan, ahiret yurdu için çalışan, eninde sonunda kendisine hayrın isabet edeceğini bilen, bugün yada yarın öleceğini bilmeyen, cennet ve cehennemin gölgesinden kendisine daha yakın olduğunu bilen, tek derdi İslam dinine yadım etmek ve kafirleri öfkelendirmek olan kimseler bundan mustesnadır. Bu ise ancak vahdetle gerçekleşir. Çünkü Allah ondan razı olsun el-Hakim el-Mehdi Abdullah Bin Mesud’un dediği gibi “ihtilaf şerdir.”
