Çevrimdışı
Burada Şii hadis alimlerden birisi olan Muhyee al-Deen al-Musavi al-Ghurayfi’nin "محي الدين الموسوي الغريفي" kitabından alıntı yapacağım. Onun kitabı olan Qava'ed al-Hadith'in "قواعد الحديث" 135 sayfası ile başlıyorum:
كما وأن كثيراً من الأحاديث لم تصدر عن الأئمة (ع) ، وإنما وضعها رجال كّذابون ونسبوها اليهم ، إما بالدس في كتب أصحابهم أو بغيره (١). وبالطبع لا بد وأن يكونوا قد وضعوا لها أو لأكثرها أسناداً صحاحاً ، كي تقبل حسبما فرضته عملية الدس والتدليس. وحيث لا علم لنا بتلك المجموعة من الأخبار المؤلفة من ذينك الطائفتين أعني الموضوعة ، والصادرة تقية ، ولا طريق لنا الى تمييزها عن الأخبار المعتبرة فكيف يسوغ العمل بكل خبر سالم السند من الضعف ، مع احتمال أن يكون من تلك المجموعة التي لا يصح العمل بها؟. وترك العمل بجميع الأخبار المعتبرة سنداً المروية عن أهل البيت (ع) باطل قطعاً ، حيث لا طريق الى معرفة الأحكام الصادرة عنهم (ع) غالباً إلا تلك الأخبار ، فيتعين الرجوع الى فقهائنا الأقدمين في تمييز الحجة منها عن غيره لكثرة القرائن لديهم ، فيكشف عملهم بخبر عن عدم كونه من تلك المجموعة ، وقد فرضناه سالم السند من الضعف فيكون حجة ، كما يوجب إعراضهم عن خبر قوة احتمال كونه منها فيسقط عن الاعتبار.
Bu rivayetlerin pek çoğu İmamlar(as) tarafından söylenmemiştir ve rivayetler yalancılar tarafından uydurulmuş, farklı yollarla onun yoldaşlarının kitaplarına girmiş ve imamlara atfedilmiştir. ve tabiî ki, bu yalancılar bu rivayetleri özgün Ravi zincirlerinin çoğuna yerleştirmiş olmalılar işte bu yüzden de onların sözleri kabul edilebilmiştir. İşte bu yüzden her iki grup rivayet arasındaki farkları açıkça söyleyemiyoruz. Bence uydurma olanlar ve takiyye yapılanlar arasında ayrım yapmak mümkün değil. Bu gruptan(yalan) olma olasılığı olanlar ve özgün rivayetlerle hala nasıl çalışabiliyoruz?
Ehli Beyt tarafından aktarılan özgün rivayetleri terk etmek kesinlikle yanlıştır, bu yüzden bu rivayetler dışında kalanların doğruluğunu bilemiyoruz. Öncelikle bu konuda ilk Fıkıh âlimlerimize bakmak gerek çünkü bu âlimler rivayetler arasındaki ayrımı yapmak için çok fazla kanıta sahip, onların aktardıkları bu gruptan olup olmadıklarını ve sağlam bir geçmişe sahip olup olmadığını kanıtlıyor. Biz de diğer sağlam olabilecek rivayetleri kanıtlamaya çalışıyoruz ancak güvenilirliğinden şüphe edilenleri ve geçerliliğini kaybetmiş olanları terk ediyoruz.
Muhaqiq'in(araştırmacı) kitabının dipnotlarında yazıyor:
كما اضطر الأئمة من أهل البيت (ع) الى استعمال التقية فقد ابتلوا بجماعة من الزندقة الكذابين الذين بذلوا أقصى جهودهم في وضع الأحاديث ، ونسبتها اليهم (ع). فقد روى الكشي بسنده عن محمد بن عيسى أنه قال : إن بعض أصحابنا سأل يونس بن عبد الرحمان « وأنا حاضر فقال له : يا أبا محمد ما أشدك في الحديث ، وأكثر إنكارك لما يرويه أصحابنا فما الذي يحملك على رد الأحاديث؟ فقال : حدثني هشام بن الحكم أنه سمع أبا عبد اللّه يقول : لا تقبلوا علينا حديثاً إلا ما وافق القرآن والسنة ، أو تجدون معه شاهداً من أحاديثنا المتقدمة ، فان المغيرة بن سعيد ـ لعنه اللّه ـ قد دس في كتب أصحاب أبي أحاديث لم يحدث بها أبي. فاتقوا اللّه ، ولا تقبلوا علينا ما خالف قول ربنا تعالى ، وسنّة نبينا (ص) ... قال يونس ... وأخذت كتبهم فعرضتها من بعد على أبي الحسن الرضا فأنكر منها أحاديث كثيرة أن تكون من أحاديث أبي عبد اللّه وقال لي : إن أبا الخطاب كذب على أبي عبد اللّه لعن اللّه أبا الخطاب. وكذلك أصحاب أبي الخطاب يدسون هذه الأحاديث الى يومنا هدا في كتب أصحاب أبي عبد اللّه ـ الخ » ( رجال الكشي ص ١٤٦ ـ ١٤٧ ).
ولذا قال الشيخ يوسف البحراني : « ... ورد عنهم : من أن لكل رجل منا رجلاً يكذب عليه ، وأمثاله مما يدل على دس بعض الأخبار الكاذبة في أحاديثهم (ع). ( الحدائق ج ١ ص ٨ ).
Zanadiqh grubundaki Ehli Beytin İmamları da takiyye yapmak zorunda kalmıştır ve ellerinden gelen en iyi uydurma yalanları imamlara atfetmişlerdir. A-Kashshi, Muhammad bin 'Isa' ya isnad ettiği rivayette şöyle diyor: Benim de bulunduğum ortamda dostlarımızdan bazıları Yunus bin 'Abdul-Rahman’a sordu: Ey Ebu Muhammad, sen Hadisler konusunda çok katısın ve bizim dostlarımızın rivayetlerini reddediyorsun, bu nedendir? O şöyle dedi: Hisham bin al-Hakam, Abu 'Abdullah'tan işittiklerini bana aktardı Kuran ve Sünnete uygun olmayan bir hadis bizim tarafımızdan kabul edilemez, siz bizim ilk ravilerimize ilişkin sağlam kanıtlar bulmalısınız. Çünkü El -Muggreerah bin Saeed, hiç bir rivayet aktarmamış olan babamın müritlerinin kitaplarının içine yalanlarını yerleştirmiştir. O halde Allah'tan korkun ve biz, peygamberimizin Sünnetleri ve Rabbimizin buyurdukları ile çelişenleri kabul etmiyoruz. Yunus dedi ki: Onların(yalancılar) kitaplarından aldım ve sonra Abu al-Hasan al-Redaya takdim ettim o da bu rivayetlerin çoğunun Abu 'Abdullah (as) tarafından aktarılmadığını ifade ederek reddetti ve bana dedi ki: Abu el Khattab, Ebu Abdullah konusunda yalan söylüyor, Ebu Abdullah’ın kitaplarına gelinceye kadar bu yalan rivayetleri yerleştiren Abu el Khattab ve de onun yandaşlarına Allah lanet etsin.(al-Hadaeq 1/8)
Şiilere soruyorum, dininizin güvenilirliğinden veya sizin ilk alimlerinizden Ehl-i Beyt'i takiyye yapmakla atfedenlerden emin misiniz?
كما وأن كثيراً من الأحاديث لم تصدر عن الأئمة (ع) ، وإنما وضعها رجال كّذابون ونسبوها اليهم ، إما بالدس في كتب أصحابهم أو بغيره (١). وبالطبع لا بد وأن يكونوا قد وضعوا لها أو لأكثرها أسناداً صحاحاً ، كي تقبل حسبما فرضته عملية الدس والتدليس. وحيث لا علم لنا بتلك المجموعة من الأخبار المؤلفة من ذينك الطائفتين أعني الموضوعة ، والصادرة تقية ، ولا طريق لنا الى تمييزها عن الأخبار المعتبرة فكيف يسوغ العمل بكل خبر سالم السند من الضعف ، مع احتمال أن يكون من تلك المجموعة التي لا يصح العمل بها؟. وترك العمل بجميع الأخبار المعتبرة سنداً المروية عن أهل البيت (ع) باطل قطعاً ، حيث لا طريق الى معرفة الأحكام الصادرة عنهم (ع) غالباً إلا تلك الأخبار ، فيتعين الرجوع الى فقهائنا الأقدمين في تمييز الحجة منها عن غيره لكثرة القرائن لديهم ، فيكشف عملهم بخبر عن عدم كونه من تلك المجموعة ، وقد فرضناه سالم السند من الضعف فيكون حجة ، كما يوجب إعراضهم عن خبر قوة احتمال كونه منها فيسقط عن الاعتبار.
Bu rivayetlerin pek çoğu İmamlar(as) tarafından söylenmemiştir ve rivayetler yalancılar tarafından uydurulmuş, farklı yollarla onun yoldaşlarının kitaplarına girmiş ve imamlara atfedilmiştir. ve tabiî ki, bu yalancılar bu rivayetleri özgün Ravi zincirlerinin çoğuna yerleştirmiş olmalılar işte bu yüzden de onların sözleri kabul edilebilmiştir. İşte bu yüzden her iki grup rivayet arasındaki farkları açıkça söyleyemiyoruz. Bence uydurma olanlar ve takiyye yapılanlar arasında ayrım yapmak mümkün değil. Bu gruptan(yalan) olma olasılığı olanlar ve özgün rivayetlerle hala nasıl çalışabiliyoruz?
Ehli Beyt tarafından aktarılan özgün rivayetleri terk etmek kesinlikle yanlıştır, bu yüzden bu rivayetler dışında kalanların doğruluğunu bilemiyoruz. Öncelikle bu konuda ilk Fıkıh âlimlerimize bakmak gerek çünkü bu âlimler rivayetler arasındaki ayrımı yapmak için çok fazla kanıta sahip, onların aktardıkları bu gruptan olup olmadıklarını ve sağlam bir geçmişe sahip olup olmadığını kanıtlıyor. Biz de diğer sağlam olabilecek rivayetleri kanıtlamaya çalışıyoruz ancak güvenilirliğinden şüphe edilenleri ve geçerliliğini kaybetmiş olanları terk ediyoruz.
Muhaqiq'in(araştırmacı) kitabının dipnotlarında yazıyor:
كما اضطر الأئمة من أهل البيت (ع) الى استعمال التقية فقد ابتلوا بجماعة من الزندقة الكذابين الذين بذلوا أقصى جهودهم في وضع الأحاديث ، ونسبتها اليهم (ع). فقد روى الكشي بسنده عن محمد بن عيسى أنه قال : إن بعض أصحابنا سأل يونس بن عبد الرحمان « وأنا حاضر فقال له : يا أبا محمد ما أشدك في الحديث ، وأكثر إنكارك لما يرويه أصحابنا فما الذي يحملك على رد الأحاديث؟ فقال : حدثني هشام بن الحكم أنه سمع أبا عبد اللّه يقول : لا تقبلوا علينا حديثاً إلا ما وافق القرآن والسنة ، أو تجدون معه شاهداً من أحاديثنا المتقدمة ، فان المغيرة بن سعيد ـ لعنه اللّه ـ قد دس في كتب أصحاب أبي أحاديث لم يحدث بها أبي. فاتقوا اللّه ، ولا تقبلوا علينا ما خالف قول ربنا تعالى ، وسنّة نبينا (ص) ... قال يونس ... وأخذت كتبهم فعرضتها من بعد على أبي الحسن الرضا فأنكر منها أحاديث كثيرة أن تكون من أحاديث أبي عبد اللّه وقال لي : إن أبا الخطاب كذب على أبي عبد اللّه لعن اللّه أبا الخطاب. وكذلك أصحاب أبي الخطاب يدسون هذه الأحاديث الى يومنا هدا في كتب أصحاب أبي عبد اللّه ـ الخ » ( رجال الكشي ص ١٤٦ ـ ١٤٧ ).
ولذا قال الشيخ يوسف البحراني : « ... ورد عنهم : من أن لكل رجل منا رجلاً يكذب عليه ، وأمثاله مما يدل على دس بعض الأخبار الكاذبة في أحاديثهم (ع). ( الحدائق ج ١ ص ٨ ).
Zanadiqh grubundaki Ehli Beytin İmamları da takiyye yapmak zorunda kalmıştır ve ellerinden gelen en iyi uydurma yalanları imamlara atfetmişlerdir. A-Kashshi, Muhammad bin 'Isa' ya isnad ettiği rivayette şöyle diyor: Benim de bulunduğum ortamda dostlarımızdan bazıları Yunus bin 'Abdul-Rahman’a sordu: Ey Ebu Muhammad, sen Hadisler konusunda çok katısın ve bizim dostlarımızın rivayetlerini reddediyorsun, bu nedendir? O şöyle dedi: Hisham bin al-Hakam, Abu 'Abdullah'tan işittiklerini bana aktardı Kuran ve Sünnete uygun olmayan bir hadis bizim tarafımızdan kabul edilemez, siz bizim ilk ravilerimize ilişkin sağlam kanıtlar bulmalısınız. Çünkü El -Muggreerah bin Saeed, hiç bir rivayet aktarmamış olan babamın müritlerinin kitaplarının içine yalanlarını yerleştirmiştir. O halde Allah'tan korkun ve biz, peygamberimizin Sünnetleri ve Rabbimizin buyurdukları ile çelişenleri kabul etmiyoruz. Yunus dedi ki: Onların(yalancılar) kitaplarından aldım ve sonra Abu al-Hasan al-Redaya takdim ettim o da bu rivayetlerin çoğunun Abu 'Abdullah (as) tarafından aktarılmadığını ifade ederek reddetti ve bana dedi ki: Abu el Khattab, Ebu Abdullah konusunda yalan söylüyor, Ebu Abdullah’ın kitaplarına gelinceye kadar bu yalan rivayetleri yerleştiren Abu el Khattab ve de onun yandaşlarına Allah lanet etsin.(al-Hadaeq 1/8)
Şiilere soruyorum, dininizin güvenilirliğinden veya sizin ilk alimlerinizden Ehl-i Beyt'i takiyye yapmakla atfedenlerden emin misiniz?
