Sırada Hesap..

Ve bir hikayenin daha sonuna geldin değil mi?
Biteceğini ummadığın anda,
Daha yapacaklarım var derken,
Bitti hikayen..

Ne vardı elinde şimdi,
Ne yazmıştın hikayen de?
Neden bitmişti, daha yapacakların varken?

Hüzün mü dedin duymadım?
Hani yüzünün bu hale gelmesine neden olan duygu mu bu!

Neden hüzün?
Yoksa eremedin mi muradına?
Çok mu istedin yazmayı yoksa yaşamayı?
Arzuların kamçılandı,
Duyguların yarım mı kaldı?!
bu yüzden mi bu bedbaht hal?!

Neden sustun?
Neden lâl oldu dilin, neden?
Hayır, hayır nolur ağlama, nolur!
Seni sonsuz yolculuğa yollarken ağlama!

Yakışmadı sana nefsim,
Yakışmadı..
Hikayen sonlandı işte,
Bir meleğin gelmesi yetti değil mi?
Hadi şimdi koş veremeyeceğin hesaplar peşinde..!

Rabbim senden razı olsun ablam. .

Havîn' Alıntı:

Rabbim senden razı olsun ablam. .

Genişletmek için tıkla ...

Allahumme Amin.)

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
Güneşimin günlerce tutulduğunu,
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu.
Onlar gidince yok olduğumu, Kendimden yoksunluğumu,
İnsanın yoksunluğunu, Kötü günün kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü,
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü,
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü,
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü.
İnsanların yüzsüzlüğünü, Her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü,
Eksik kelimeli sözlüğümü,
Karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü...

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda.
Elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda,
Doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, Çatıştıklarında.
Böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında.
Düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında.
Bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde.
İçimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde,
Zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde.
Yalnızlığın kendini göstediği yalnızlığımda,
Ruhu yıkan depremlerin ansızlığında,
Harabede gördüğüm benin cansızlığında, Ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında.

Bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm.
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm.
İzledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü.
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü.
Ama nerde...
Boşa gider her hamlem,
Sonu olmayan ahlem,
Bir dönüş yok madem,
Hayal sarsın beni!...

Muwahhid Tevhid' Alıntı:

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
Güneşimin günlerce tutulduğunu,
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu.
Onlar gidince yok olduğumu, Kendimden yoksunluğumu,
İnsanın yoksunluğunu, Kötü günün kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü,
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü,
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü,
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü.
İnsanların yüzsüzlüğünü, Her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü,
Eksik kelimeli sözlüğümü,
Karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü...

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda.
Elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda,
Doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, Çatıştıklarında.
Böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında.
Düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında.
Bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde.
İçimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde,
Zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde.
Yalnızlığın kendini göstediği yalnızlığımda,
Ruhu yıkan depremlerin ansızlığında,
Harabede gördüğüm benin cansızlığında, Ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında.

Bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm.
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm.
İzledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü.
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü.
Ama nerde...
Boşa gider her hamlem,
Sonu olmayan ahlem,
Bir dönüş yok madem,
Hayal sarsın beni!...

Genişletmek için tıkla ...

Çok güzel olmuş, ayrı bir konu olarak açsaydınız kendinize ait şiirlerde bence..

muwahhide Tevhid' Alıntı:

Çok güzel olmuş, ayrı bir konu olarak açsaydınız kendinize ait şiirlerde bence..

Genişletmek için tıkla ...

Benim değil sadece bir şarkı sözü sizin yazınızı okuyunca bu aklıma geldi bende paylaşmak istedim...

Muwahhid Tevhid' Alıntı:

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
Güneşimin günlerce tutulduğunu,
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu.
Onlar gidince yok olduğumu, Kendimden yoksunluğumu,
İnsanın yoksunluğunu, Kötü günün kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü,
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü,
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü,
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü.
İnsanların yüzsüzlüğünü, Her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü,
Eksik kelimeli sözlüğümü,
Karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü...

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda.
Elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda,
Doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, Çatıştıklarında.
Böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında.
Düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında.
Bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde.
İçimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde,
Zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde.
Yalnızlığın kendini göstediği yalnızlığımda,
Ruhu yıkan depremlerin ansızlığında,
Harabede gördüğüm benin cansızlığında, Ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında.

Bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm.
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm.
İzledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü.
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü.
Ama nerde...
Boşa gider her hamlem,
Sonu olmayan ahlem,
Bir dönüş yok madem,
Hayal sarsın beni!...

Genişletmek için tıkla ...

Eminim bu adamın benim gibi dinleyicisi olmayıp okuyucularıda vardır. Sağlam kaleme sahip (bu arada muwahhide Tevhid abla sizinde kaleminize sağlık, sürüklediniz beni iç dünyama). Özelikle 'Ateşten Gömlek' isimli parçasının sözleri çok anlamlı. Okuyan Ortadoğu'ya, Filistin'e yazıldığını hemen anlar.

Muwahhid Tevhid' Alıntı:

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Kenarından köşesinden hayata tutunduğumu,
Güneşimin günlerce tutulduğunu,
Güzel günlerin kısa hikayeler anlatan misafirler olduğunu sonra yok olduğunu.
Onlar gidince yok olduğumu, Kendimden yoksunluğumu,
İnsanın yoksunluğunu, Kötü günün kenarda pusu kurduğunu,
Akbabanın sessizliğini bilip duymak kurdun uluduğunu.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Ruhum üzerimdeyken öldürüldüğümü,
Gözüm açık bakarken dünyaya körlüğümü,
Katillerimi bizzat gözümle gördüğümü cinayetin örtüldüğünü,
Biliyorum aslında her bir şeyin gerçek yüzünü.
İnsanların yüzsüzlüğünü, Her şeye rağmen bendeki güçsüzlüğümü,
Eksik kelimeli sözlüğümü,
Karanlığımın güneşime karşı üstünlüğünü...

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilenlerin bilmemezlikten geldiği zamanlarda.
Elimi sıkıca tutanların bıraktığı anlarda,
Doğrularımı yalanlamaya çalıştıklarında, Çatıştıklarında.
Böyle gaddarca davrandıklarında bedbahtça kıvranırım iftiranın kollarında.
Düşüncelerim turlar yalnızlık koridorlarında.
Bir yalnızı ancak bir yalnızlık öldürebilir etrafında.

Bir çok kez öldüğümü biliyorum,
Bilirken bilmemezlikten gelmek zorunda olduğum vakitlerde.
İçimden geleni içimde hapsettiğim seferlerde,
Zincire vurduğum haklı hislerimi gördüğümde.
Yalnızlığın kendini göstediği yalnızlığımda,
Ruhu yıkan depremlerin ansızlığında,
Harabede gördüğüm benin cansızlığında, Ölmeyen hırsın yıldıran arsızlığında.

Bir çok kez öldüm, yeniden hayata döndüm.
Biten filmi başına sardım kendimi orda gördüm.
İzledim oyun bozanla oyuna dalmış saf ölümlüyü.
Söküp atmak istedim içinden üzüntüyü.
Ama nerde...
Boşa gider her hamlem,
Sonu olmayan ahlem,
Bir dönüş yok madem,
Hayal sarsın beni!...

Genişletmek için tıkla ...

Sago kaf kef

:harika:

ruhisukut' Alıntı:

Eminim bu adamın benim gibi dinleyicisi olmayıp okuyucularıda vardır. Sağlam kaleme sahip (bu arada muwahhide Tevhid abla sizinde kaleminize sağlık, sürüklediniz beni iç dünyama). Özelikle 'Ateşten Gömlek' isimli parçasının sözleri çok anlamlı. Okuyan Ortadoğu'ya, Filistin'e yazıldığını hemen anlar.

Genişletmek için tıkla ...