(Sosya paylaşım sitesinden alıntıdır)
Nusret Cephesine biat eden bir mücahitle yaptığım konuşma:
Bir mücahidle konuştum kendisi nakşibendi tarikatına bağlı biriydi bana şöyle söyledi Suriyede Esad'ın askerleri ve Şebbihaların arasında kalmıştım ve şarjörümde çok az mermi kalmıştı. Yetiş ya gavs dedim gelmedi bekledim hiç umudsuzluğa düşmedim gelecek dedim son şarjörü boşaltmak istememiştim arada tek tek atıyordum ki mermim bitti zannetmesinler diye . Aradan 20 dk geçmesine rağmen ve her dk yetiş ya gavs dememe rağmen gelmedi. Anlamıştım o zaman, bana böyle bir şey olmayacağını söyleyenlerin doğru söylediğini. ve 20 dk sonunda artık Rabbimden canımı şehid olarak almasını dilemiştim. Çünkü son bir mermim kalmıştı hatta düşmanın eline geçmemek için kafama sıkmayı bile düşündüm . sonrasında son mermiyi de tekbir getirerek atmıştım. ve secdeye kapandım dua ediyordum Rabbime...
Araba sesleri geliyordu kulağıma ve birden tekbir sesleri yükseldi ayağa kalktığımda çok şiddetli bir çatışma yaşanmaya başladı . Gelenler Nusret Cephesinin yiğitleriydi. siyah sancakları göklerde dalgalanıyor ve ardı ardına yağmur gibi mermi yağdırıyorlardı. Ve Esad ve Şebbiha askerlerinden 100 e yakını ganimet bırakarak öldü ve diğerleri kaçtı. O kasaba tekbir sesleriyle çınlıyordu. ağlıyordum Tüm Nusretin adamlarına sarılmıştım dua etmiştim onlara. ve olayı onlara anlattığımda bana gülüp böyle bir şeyin olması mümkün değil Yardım ancak ALLAH dandır dedi. ve onlara biat ettim Rabbime hamd ettim . Allah'a hamd olsun...
